“Wat wij in ons kleine landje heel goed kunnen is samenwerken. Als ik een half minuutje met deze mannen aan de telefoon ben, heb ik alle posities ingevuld. Ik mag werken met geweldige ruiters, geweldige paarden en geweldige eigenaren. Dat maakt mijn job gemakkelijk.”
“Hier zit een blije coach. We werden hier in Aken al eens wereldkampioen en boekten hier ook veel andere successen. Dus ik zou zeggen: houd vooral meer kampioenschappen in Aken.”
Jeroen Dubbeldam vertelde dat hij wel degelijk druk had gevoeld. “Er stond echt een zwaar parcours waar aanvankelijk niemand foutloos overheen kwam. Vervolgens gingen er vlak voor mij een paar wél nul. Als eerste ruiter sta je sowieso al onder druk. Je moet een goed resultaat neerzetten om je teamgenoten te motiveren en te inspireren. En toen kwamen daar die nulrondes van de concurrentie nog bij. Maar mijn paard gaf me het vertrouwen dat het kon. Hij sprong fantastisch en gaf me een geweldig gevoel.”
Jur Vrieling maakte het allemaal nog extra spannend door 0.11 buiten de tijd te finishen. “Iedereen weet dat Gerco (vierde teamruiter, red.) wel wat druk kan gebruiken”, grapt Jur. “Zonder dollen: het was een pittige periode, tussen die tijdfout van mij en die balk van Daniel. Het spijt me voor hem, hij reed een prachtige ronde, maar dankzij die balk hoef ik mezelf niet eeuwig voor m’n kop te slaan.”
Bron: Horses
Ruiters en bondscoach proficiat.
Ik heb toch wel ergens gelezen dat de ruiters in Aachen ’n paard bij zich hadden maar je zou bijna denken dat ze te voet waren.
Het schijnt ineens niet meer belangrijk te zijn wat voor een paard en van welke afstamming.
Raa raa hoe kan dat??
Of komen mijn voorspellingen nu toch uit,meneer van Oerle?
Met vriendelijke groeten.
J.S.