Vanuit mijn achtergrond als manege- en pensionstalhoudster begrijp ik best dat er veel mis is met het paardenwelzijn. Wat mij betreft ligt momenteel te veel nadruk op de huisvesting, is er te weinig aandacht voor de ware rijkunst en is een van de grootste problemen voor wat paardenwelzijn betreft, dat iedereen het in het paardenvakgebied beter weet.
Voor wat betreft huisvesting ligt de nadruk veelal op paarden die te veel binnen staan in kleine stalletjes en die weinig sociaal contact hebben. Dat is zeker niet goed. Maar het kan ook weer naar de andere kant doorslaan. Zo is naar mijn mening het principe 24/7, waarbij paarden 7 dagen in de week 24 uur per dag buiten staan, ook niet ideaal. Vaak schort het in natte- of sneeuwperiodes aan droge plekken voor deze dieren om te rusten. Of hebben de dieren wel een rustruimte, maar daar tocht je uit je winterjas. Paarden, die midden in de winter, bezweet na een manege- of privéles om 20.00 uur zo de ruimte ingezet worden, zonder deken, en die dan met een drijfnatte lange wintervacht staan te rillen van de kou, dat kan ook niet.
Wij moeten ergens beginnen, maar waar? Denk eens aan de basis van de rijkunst. Er zijn heel veel gediplomeerde instructrices, die echt niet weten waar ze mee bezig zijn. Niet alleen op de bekende stallen, maar ook aan huis zou toezicht niet overbodig zijn. Zoals sommige dressuurruitertjes hun dieren trainen onder leiding van hun instructeurs/trices, met de slofteugel, al dan niet vast gebonden aan de singel. Dat heeft niks met rijkunst te maken. En de neusriem kan met behulp van de gaatjestang vast nog wel iets verder aangesnoerd worden. Ook kan het bakstuk nog wat hoger, zodat het bit hoger in de mond komt en het paard of de pony zijn tong niet meer over het bit kan doen of uit zijn mond kan steken. Als je dat ziet, denk je toch echt dat er in mijn ogen gericht moeten worden op de basis van de rijkunst.
Iedereen weet het dus beter in de paardenwereld. Je doet het ook niet snel goed. Toen ik mijn eigen manege- en pensionbedrijf nog had, heb ik zo’n 17 jaar geleden ingesteld dat het opstijgen met kruk verplicht werd. Nou, nou, wat Lies Beuker wel niet dacht. Toen ik een gewichtsgrens instelde voor manegeruiters, kreeg ik zelfs te horen dat ik discrimineerde. De dames, die bij ons achter de balie en achter de telefoon zaten hadden de ondankbare taak om bij telefonische opgave voor de wachtlijst ook naar het gewicht te vragen. Of als de persoon in kwestie zelf voor de balie stond moest zij de mensen memoreren aan de 80 kilogrens. Dat is geen makkelijke vraag om te stellen, maar het ging mij om het welzijn van mijn paarden. Iedereen heeft er al snel een mening over. En de grootste beterweters zijn actief op paardenforums. Daar worden zaken behandeld door kinderen, pennymeisjes en/of pubers, die ‘het’ gewoon allemaal al weten. Ik probeer regelmatig bepaalde zaken een beetje te dimmen, maar dan krijg je opmerking naar je pc geslingerd waarbij ik dan denk: ‘snotneus, je kunt niet eens het woord hoefsmid foutloos schrijven.’ Dat die mensen daar de tijd voor hebben, om uren over paarden te kletsen via hun computer! Maar als ik dat soms allemaal lees, dan ik weet al wat Sjef Janssen daarover zou zeggen: “Ga iets met je paard of met je pony doen ipv van dat getikte getik op je toetsenbord.”
Lies Beuker was manege- en pensionstalhoudster.
Ik wil mij aansluiten bij deze opinie.
Het is erg moeilijk om een ideale situatie te schetsen betreft de huisvesting. En wat het meest ideale is , dat is een hoop geklooi met vergunningen(daar zou aan gewerkt worden dacht ik)
Een paard kan het beste 24 uur buiten lopen en een lekker wintervachtje laten groeien. Mocht een sportpaard dat doen dan zit je met een vacht die niet droog wordt dus scheren zou dan fijner zijn, maar moet je een paard echt 4 dekens opleggen?
Betreft het buiten lopen, het mooiste zou zijn dat een paard zelf kan bepalen wanneer het naar binnen wil, een schuilstal dus met een onbeperkte hooi voorraad, want het hooi wat tegenwoordig gevoerd wordt is echt veel te weinig.
Als je geen schuilstal mag plaatsen zou je iets moeten verzinnen dat je paard zijn stal zelf in kan lopen wanneer hij daar behoefte aan heeft. In de wintermaanden zou een lekkere grote paddock uitkomst bieden, met uiteraard goede drainering zodat het geen prutbende wordt.
Zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan, maar waarom kan dit niet gerealiseerd worden? Daar kan ik niet helemaal bij.
Betreft de rijkunst, sluit ik me helemaal bij aan en hoef ik niks aan toe te voegen. Ik vindt het heel erg jammer dat het zo met deze prachtige sport gesteld is.
Ik hoop echt dat er veel dingen gaan veranderen, voor we nog een vergunning moeten krijgen voor we op ons eigen paard stappen…
Ik irriteer me mateloos aan de standaard kreten als 24/7 met schuilstal is het beste, dikke wintervacht, stallen liefst zonder tralies met contact.
Ja, natuurlijk, ik ben het ermee eens dat paarden veel beweging nodig hebben, goed en genoeg hooi, voldoende contact met soortgenoten etc., maar ik zie niets in het verplicht stellen van stallen met onderling contact of schuilstallen etc.
Ik ben 1 van de gelukkigen (of eigenlijk meer iemand die zijn dromen waar maakt door hier hard voor te werken) met eigen grond (meer als 2 ha) en inmiddels 3 merries en 1 veulen. Zij lopen bij voorkeur 24/7 bij mij buiten ook in de winter. Ja, ze hebben zelfs een schuilstal (3 stuks). Maar denk je dat ze daar in gaan staan als het er echt toe doet? Nee hoor, daar zijn ze te bloederig voor. Als het waait, staan ze midden in een plensbui te rillen van de kou als je niet oppast. De enige momenten dat ze er gaan staan is als er teveel dazen zijn… Verder is er 1 die wat dominant is en al eens een ander weggeslagen heeft met een flink open wond als gevolg.
Ik scheer mijn paarden niet, ze worden wel serieus gereden. De 1 is kouwelijker als de ander. De 1 heeft geen deken nodig of alleen op barre dagen een regendeken, de ander heeft echt wel een deken met vulling nodig. Na het rijden blijven ze een uurtje op stal om op temperatuur te komen voordat ze weer naar buiten gaan.
Dan de stallen. Ik heb ook nog de beschikking over binnenstallen van 3,5 bij 4,5. 1 box voor de drachtige merrie van maarliefst 3,5 bij 8,5 meter. Niet te klein dacht ik zo. Echter, er zitten tussen de stallen stenen muren en ik moet je zeggen, ik ben daar heel erg blij mee! Het geeft namelijk heel veel rust. 1 merrie die voorheen met ontblote tanden over de stalwand heen kwam en tegen de wanden sloeg is hier rustig op stal. Aangezien mijn paarden zelden in stal staan, alleen met echt slecht weer en dan nog bij voorkeur alleen ’s nachts zie ik niet in waarom die stenen wanden tussen de stallen zo slecht voor ze zijn. De drachtige merrie kan in die enorme stal overigens zelf kiezen of ze de rest wil zien of niet en waar denk je dat ze staat als haar veulen nog jong is? Precies, achterin waar de rest haar niet kan zien…
Verder ben ik van mening dat het bestaansrecht van paarden nu eenmaal voortkomt uit het feit dat ze te rijden zijn! Nee, niet altijd zullen ze dit leuk vinden en nee dit is wellicht niet natuurlijk, maar is het wel natuurlijk dat we als mensen de hele dag binnen zitten en moeten werken op kantoor om geld te kunnen verdienen waarvan we kunnen leven? M.a.w. ik heb veel voor mijn paarden over en wil absoluut zo goed mogelijk voor ze zorgen, maar ik vind wel dat ik best van mijn paard mag verlangen dat het met mij op wedstrijd gaat! Zelfs af en toe een hulpteugel mag gebruikt worden. Dit kan zelfs de paarden die door minder ervaren ruiters worden gereden helpen om het gewicht van hun ruiter beter te dragen. Met een paar uurtjes in de week onder het zadel heeft het paard zijn kost verdient, ik moet er zelf 40 uur voor op kantoor zitten… Reken maar dat ik dat niet als een voor mij natuurlijke omgeving ervaar… Zucht…
Waarschijnlijk denk ik heel anders dan vele anderen hier maar wie heeft er verzonnen dat paarden 24/7 buiten moeten kunnen zijn?? Ik ken werkelijk geen paard die daar behoefte aan heeft! Mijn paarden lopen in de zomermaanden ongeveer 10 a 12 uur buiten en in de slechtere maanden 6 tot 8 uur buiten. Mijn paarden willen absoluut met de kou en regen naar binnen en zeker de koudere maanden s’nachts naar binnen. Afgelopen winter toen het echt heel behoorlijk koud was zag ik de paarden van de buren dag en nacht buiten staan ik begrijp toch echt wel genoeg van de paardentaal om te kunnen zien dat deze dieren het bijzonder slecht naar de zin hadden daar buiten in de kou. Ik ben een voorstander van ruim voldoende weidegang/beweging maar die 24/7 onzin kan mij echt niet bekoren! Zeker paarden die gebruikt worden voor de sport en dus regelmatig goed moeten zweten behoren naar mijn idee s’nachts op stal met een voldoende warme deken. Of dit natuurlijk is kun je je afvragen maar dat is erop gaan zitten ook niet.
S. Dijkxhoorn
24/7 buiten met een schuilstal en vriendjes en voldoende ruwvoer komt het meest tegemoet aan de natuurlijke behoeften van het paard.
Nu beginnen over rijkunst is slechts afleiden van de werkelijke pijnpunten.
Paarden vragen niet om een stal. Als paarden werkelijk een stal willen geef ze dan de keuze: een schuilstal. Als ze het werkelijk zo prettig vinden om veel op stal te staan gaan ze er wel vanzelf instaan.
Over het algemeen zijn paarden vooral búiten de schuilstal te vinden en dat heeft een reden.
Een aantal maneges blijkt ook al prima in staat om én les te geven én de paarden natuurlijk te huisvesten. Denk aan Mansour en De Burght (barneveld)
Je moet roeien met de riemen die je hebt. We wonen in Nederland. En dit houdt in dat we niet omkomen in de grond en ruimte. Het is allemaal mooi, een paard met schuilstal, maar dan moet hij WEL genoeg gras hebben het hele jaar door, of tenminste droog kunnen staan. Maar je kent de weersomstandigheden hier: het wordt vaak een grote modderpoel.
Ik wil mijn paarden niet continu in een modderpoel hebben staan!
Veel maneges hebben nauwelijks voldoende grond om de paarden meer dan 2 uur per dag buiten te laten (maar 2 uur zou toch wel het minimum moeten zijn).
We moeten ons aanpassen aan het paard dat we hebben (dat misschien niet met andere paarden samen kan, of juist niet zonder), en aan de ruimte (veel of weinig weidegrond). Als we ons best doen, dat zou dat voldoende moeten zijn.
Je kunt het mensen niet kwalijk nemen als ze niet de mogelijkheid hebben het paard altijd buiten te laten staan zonder dat het welzijn van het dier daarbij aangetast wordt.
Je kunt het mensen wel kwalijk nemen als ze geen enkele moeite doen om aan bepaalde basisbehoeftes bij hun paard tegemoet te komen. Dus helemaal geen weidegang, te weinig beweging bieden, terwijl ze wel weer veel krachtvoer krijgen, onvoldoende contact met soortgenoten, onvoldoende ruwvoer etc.
Paarden zijn paarden. En een sportpaard is ook in de eerste plaats een paard, met typische paardenbehoeftes. En het welzijn van het dier hoort altijd voor de sport te gaan.
Ik ben het absoluut eens met het artikel. Het probleem ligt vaak nog niet eens bij de huisvesting, want de meeste zijn toch afhankelijk van de stal waar ze staan en zouden het zelf misschien anders doen.
De rijkunsten van sommige mensen en de algemene kennis van paarden en verzorging laat af en toe te wensen over.
Ik zelf run ook een pensionstal en weet hoe het is. Bij ons staan de paarden overdag buiten en ’s nacht binnen, ze hebben allemaal een luik naar buiten en loopstalfronten op de binnengang voor hun voer en (onbeperkt) hooi. De paarden staan in kuddes (30 paarden op 20 hectare), de ruinen bij elkaar en de merries bij elkaar. Dit werkt gewoon niet voor ieder paard. Je moet niet zwart/wit denken maar inspelen op de belangen voor het paard.
Toch blijven wij als eigenaar verantwoordelijk voor het paard. Ja, paard staat liever buiten…. Maar als je ze een hele zak musli voor hun neus zet eten ze die ook helemaal leeg omdat ze dat nu eenmaal graag doen. Maar dit is toch ook niet goed…. Kinderen zitten ook het liefst de hele dag voor de tv of computer. Die rennen ook zonder jas naar buiten als het super koud is, maar dit is ook niet goed.
Paarden zijn zoals kinderen, we hebben het beste met ze voor, maar we dragen ook de verantwoordelijkheid over het welzijn en de gezondheid van ons paard. En dat wil zeggen dat het niet altijd is wat de paarden zelf het liefste willen.
Dit is met rijden hetzelfde. Ze lopen ook het liefste met de neus in de lucht, maar dit is ook niet goed voor ze. Het is onze taak het paard zodanig te trainen dat het gezond kan functioneren. Dit wil zeggen dat het de juiste spieren moet ontwikkelen. Dan is lekker de bos in gaan aan een lang teugeltje ook niet altijd het beste voor het paard. Of we nu hobby ruiter of sportruiter zijn WIJ zijn verantwoordelijk voor het functioneren van ons paard.
Zorg dat je altijd openstaat voor kennis en kunde van andere die er ECHT verstand van hebben.
En heb vooral plezier in je paard. Zit niet te vloeken, te trekken en schoppen als hij het niet doet zoals je wil.
Wij hebben de hersenen om na te denken, waarom. Een paard wordt ’s ochtends echt niet wakker met het idee. Zo, vandaag ga ik mijn baasje eens flink klote. Vaak zijn er andere redenen, zoals een slecht zadel, een blessure of gewoon een slechte dag. Paarden zijn atleten en hebben nu een maal extra aandacht nodig van een fysio of osteopate.
Eens. Er bestaat geen eenduidige standaard. Kijk naar je paard. Wij hebben op stal voldoende weiland en de paarden zouden best 24 uur buiten kunnen blijven. Maar veel paarden tonen die behoefte niet. Bij mooi weer staan ze lekker te grazen en zijn graag buiten. Bij slecht weer staan ze met hun kont in de wind/regen te staan. Dan zie ik ze liever op stal gemoedelijk staan knabbelen aan wat hooi. Bij sportpaarden gaat mijn voorkeur uit naar een halve dag in de wei. Als ze ’s middags binnenkomen gaan de meesten dan ook een tijdje liggen slapen op stal. Daarna aan het werk.
Hele dagen binnen is het andere uiterste en in mijn ogen beslist geen optie. Dagelijks vrije beweging en bij voorkeur grazen is onontbeerlijk.
Maar zoals gezegd omvat het vraagstuk paardenwelzijn heel veel meer dan alleen huisvesting. Er heerst juist in de training van- en omgang met paarden zoveel onkunde. En doorgaans wordt de oorzaak van problemen gezocht bij het paard. Daar ligt nog een hele taak voor hen die op die problematiek een positieve invloed kunnen uitoefenen. Het gros van de toekomstige paardeneigenaren begint bij een manege. Daar moet een kwaliteitsvol en verantwoord leerproces worden aangeboden, zoals Lies Beuker met haar bedrijf deed.
Maar nu slaat de dierenbescherming een beetje door lijkt mij. Een toaalverbod op het houden van paarden staat zij nu voor, tenzij in bezit van een diploma paardenhouden. Niet alleen voor paardenbedrijven, ook voor de particulier!
Kijk, dat men de misstanden in de paardenhouderij wil verminderen (uitbannen is een onmogelijkheid) is een nobel streven. Dat er een strakkere regelgeving voor noodzakelijk is, is begrijpelijk. Maar dat men iedere particulier die (misschien al jaren lang) een paard heeft strafbaar wil gaan stellen bij het niet bezitten van een diploma paardenverzorging gaat me te ver.
Overigens zal de ‘opleiding’ de misstanden niet verminderen. Dierenleed door foutieve verzorging/c.q. behandeling onstaat meestal uit ’s mens onverschilligheid of uit laksheid en zelfs uit machtswellust tegenover zijn/haar ‘eigendom’, terwijl men donders goed weet hoe het wèl moet! Laat de dierenbescherming haar controlerende taak uitvoeren, laat zij de politiek zelfs om hulp in de vorm van mankracht vragen (uit de 500 animal cops?), maar laat zij vooral niet op de stoel van de wetgever gaan zitten! We kennen al genoeg regelgeving (die ook de misstanden in de samenleving niet uitbant!) zonder dat private instellingen zich daar ook al mee gaan bemoeien. In de paardenhouderij gaat natuurljk het en en ander mis. Maar er ontstaat lang niet zoveel dierenleed als in onze intensieve veehouderij. Of als in onze slachterijen. Of als in onze bontkwekerijen. Of als in onze proefdierenlaboratoria. Dus dierenbescherming, houd je bij je leest, bestrijd het èchte leed en laat het burgertje pesten maar over aan de politiek!