Vraag: Wie is aansprakelijk voor de schade - dierenartskosten en waardevermindering van het paard - als een paard problemen ontwikkelt ten gevolge van de chip?
Toelichting: Een tweejarig paard wordt door de dierenarts gechipt. Dit gebeurt keurig volgens protocol, lijkt allemaal goed. Als het paard vier jaar is, ontwikkelt het in de hals een abces ter grootte van een tennisbal. De eigenaar denkt aan de chip, maar de dierenarts gelooft dat niet, het paard is immers niet op die plaats gechipt. Het abces wil niet verdwijnen en moet uiteindelijk opengesneden worden. Nader onderzoek leert dat de chip in het abces zit. Het abces wordt opengesneden, er komt een grote hoeveelheid pus uit en als laatste… de chip. Deze operatie is vastgelegd op video.
Eén en ander heeft nogal wat schade aangericht, er heeft zich veel bindweefsel gevormd en het paard wordt nog steeds behandeld door een fysiotherapeut in de hoop dat dit talentvolle paard op den duur nog weer in staat zal zijn voor de sport gebruikt te worden. Het chippen van paarden is van overheidswege verplicht. Wie is aansprakelijk voor de schade – dierenartskosten en waardevermindering van het paard – als een paard problemen ontwikkelt ten gevolge van de chip? En moet bovenstaand paard opnieuw worden gechipt, omdat de eigenaar anders in overtreding is, met gevaar van herhaling van de problemen?
Schelstraete advocaten
Antwoord: U vraagt mij wie er aansprakelijk zou kunnen zijn voor de door u geleden schade die mogelijk ten gevolge van de chip is opgetreden. Uit de door u geschetste casus maak ik op dat het chippen volledig via protocol is geschied. De problemen openbaren zich eerst twee jaar na het inbrengen van de chip.
Ter beantwoording van uw vraag het volgende.
Het chippen van paarden is verplicht omdat het paard door de overheid wordt aangemerkt als slachtdier. Daarnaast is het van belang dat de paarden op eenduidige wijze kunnen worden geïdentificeerd. De belangen van identificatie en de menselijke consumptie staan dan ook boven het relatief kleine risico dat chippen in een enkel geval met zich mee zou kunnen brengen.
Wanneer er dan toch schade ontstaat als gevolg van deze wettelijke verplichting is een actie jegens de overheid weinig kansrijk in verband met bovengenoemde belangenafweging. Er zou echter gedacht kunnen worden dat de persoon die de chip heeft ingebracht aansprakelijk zou kunnen zijn voor de schade in de door u geschetste kwestie. Een aansprakelijkheidstelling ten aanzien van de chipper lijkt in casu echter niet kansrijk. Zoals u zelf stelt is het chippen volgens protocol gebeurd en het duurde twee jaar voordat er problemen optraden. Nergens blijkt bovendien uit dat de schade is ontstaan als gevolg van enig onkundig handelen van de zijde van de chipper. Enkel wanneer vast zou komen te staan dat destijds bij het inbrengen van de chip niet volgens protocol zou zijn gehandeld of er een duidelijke fout zou zijn gemaakt zou een verhaalsactie kansrijk kunnen zijn. Daarvan lijkt nu echter geen sprake.
Daarnaast zou men kunnen nagaan of een actie jegens de dierenarts kansrijk zou zijn. U schrijft dat de eigenaar dacht dat de problemen werden veroorzaakt door de chip, maar dat de dierenarts dit niet geloofde. De vraag is of de schade zoals die nu voorligt voorkomen had kunnen worden wanneer de dierenarts meteen de oorzaak van de problemen bij de chip had gezocht en dienovereenkomstig had gehandeld. Afhankelijk van de beantwoording van deze vraag kan gesteld worden of een actie jegens de dierenarts succesvol zou kunnen zijn. Daarbij geldt echter dat er sprake dient te zijn van evident onoordeelkundig en onzorgvuldig handelen van de zijde van de dierenarts. Aansprakelijkheid van de dierenarts wordt dan ook niet snel aangenomen.
Op grond van de geldende regelgeving dient ieder paard voorzien te zijn van een chip. Betreffend paard zal dan ook opnieuw van een chip voorzien moeten worden teneinde geindentificeerd te kunnen worden. Paardenhouders die bezwaren hebben tegen het gebruik van een chip kunnen volstaan met het noteren van het DNA-profiel in het paspoort en de aanvraag van een ontheffing. De meerkosten bij een controle van deze vorm van identificatie van paarden komen voor rekening van de paardenhouder die hiervan gebruik maakt. Er wordt dus wel een alternatief geboden voor het chippen.
Ik hoop hiermede uw vraag voldoende te hebben beantwoord.
ik hoop dat deze advocaat bij andere dosiers meer op de hoogte is van de wet en regelgeving. DNA identificatie is al jaren niet meer toegestaan als registratie
En in het l*lverhaal van deze advocaat heb ik geen antwoord ontwaard op de vraag: “Wie is aansprakelijk voor de schade (…) als een paard problemen ontwikkelt ten gevolge van de chip?”
Misschien de chipfabrikant?
Vraag me af waarom in Europa over 19%
btw zeurt, hierboven staat het immers
je moet chippen omdat het paard een slachtdier is, wat het ook is, dus 6% BTW
Identificatie via DNA is al geruime tijd als mogelijkheid geschrapt……….. je mag toch verwachten dat een advokaat daarvan op de hoogte is?
Laten we hopen dat er meer mensen tegen het chippen strijden en hun paarden niet zomaar klakkeloos laten chippen. Ik heb nu al van diverse mensen gehoord dat de paarden gechipt zijn, wordt later een keer gecontroleerd en vervolgens is de chip spoorloos. Nu weer, een paard wat wij verkocht hebben wordt door de dierenarts gecontroleerd voor de papieren, DA kan geen chip vinden dus nu moet het dier naar de kliniek om volledig gescand te worden. Ik hoop dat ze de chip niet op een verkeerde plek vinden, het paard is pas 3…. DA wilde nu niet het papier tekeken omdat het niet zeker was dat het hetzelfde paard was (paard is op een bijzondere manier bont en echt niet te verwarren met een ander) ZUCHT!
Mijn paard is niet bestemd voor de slacht staat in het pasport, dus is een chip een onnodig risico en niet nodig. Het is toch te gek voor woorden dat er andere methodes zijn zonder gevaren, voor het registreren en identificeren en MEN – BLeeker en co – toch zo kort zichtig is en mensen gewoon dupeert zonder een spier te vertrekken. De eye scan bv is totaal ongevaarlijk evenals DNA. een chip zie je ook niet aan de buitenkant dus dat verhaal dat een paard dan een uiterlijk kenmerk moet hebben indien je van DNA gebruik zou maken gaat echt niet op.
Nogmaals de regering – Verburg/nu Bleeker- laat ons gewoon in de kou staan. We worden gedwongen iets te doen bij onze dieren/kapitaal en vervolgens zijn alle gevolgen voor ons. en wordt je naar de dierenarts verwezen, hoe makkelijk kun je het maken bij de overheid.
Het is toch ook ondenkbaar dat er helemaal geen onderrzoeken gedaan worden naar het gevolg op de langere termijn. Waar is de regering en de leverancier bang voor ?
Wie was het ook al weer die het chippen als 100% zeker pijnloos en gevaarloos introduceerde.
Wij willen een onafhankelijke onderzoeks commissie naar het functioneren, duurzaamheid, effect, schade en de gevaren van het chippen op langere termijn. een meldpunt voor probleem gevallen en serrieus genomen worden.
Typisch wollig taalgebruik waarmee 3x hetzelfde wordt aangehaald en uitgelegd, geen antwoord op de vraag en dan ook nog eens een verwijzing naar een identificatiemethode die al bijna 2 jaar verboden is. Kijk, dáár schieten we wat mee op – NOT!
Dat het paard een slachtdier is in heel veel gevallen al lang niet meer een feit. De meeste mensen hebben een paard als huisdier waar ze mee sporten of anderszins recreëren. Waarom niet de eigenaren laten kiezen of het dier al dan niet voor de slacht bedoelt is. Niet voor de slacht kan alternatief geïdentificeerd worden met het risico op financieel verlies bij eventuele latere verkoop van het paard omdat het niet geslacht kan worden.
Bovendien is een chip totaal geen garantie op wat voor zekerheid dan ook dat er niet gerotzooid wordt met vlees van een dier in een slachthuis. De meds worden door de meeste DA zowiezo niet geregistreerd in het paspoort en dan nog, als het paspoort verloren wordt heb je daar ook niets aan.
Het meest kwalijke is dat men ons wil laten geloven dat in slachthuizen de chip wordt opgespoord en verwijdert. Dat is nl onmogelijk omdat de chip niet altijd op dezelfde plek zit als hij wordt ingebracht en niet iedereen die chipt het op exact dezelfde plek doet. Daarbij begeeft de chip het regelmatig waardoor hij niet meer te traceren is behalve door het hele paard te röntgen en dat gebeurt niet. Tijd is geld.
De hele regeling hangt aan elkaar van de valse aannames en wij worden als volkomen naïef behandelt door de overheid die denkt dat wij hun sprookjes geloven en niet zelf kunnen nadenken.
Techniek is nooit 100% betrouwbaar dat weet iedere imbiciel tegenwoordig behalve Den Haag en Brussel. Zegt toch wel iets over onze ‘leiders’.
Probeer dan ook eindelijk eens van deze ‘leiders’ af te komen en stem eens op de oppositie! Iedere keer weer zit er een CDA-er op Landbouw omdat alle agrariërs maar blind op deze partij blijven stemmen of op een partij waar deze een coalitie mee gaat vormen. Zeur dan niet achteraf steeds over het landbouwbeleid, maar gebruik je stemrecht op een verstandige manier. Er gaan ook veel te veel mensen iedere keer helemáál niet stemmen. Zo komen we nooit van deze keer op keer wanpresterende overheid af!
Het is jammer dat deze deskundigen hun kennis niet up to date hebben, want de genoemde DNA-registratie uit de laatste alinea is nu net het punt waar het om draait. Was dit inderdaad nog toegestaan dan was er een keus voor de paardeneigenaar, maar omdat voormalig minister Verburg deze prima werkende optie van tafel heeft geveegd, is dat niet meer zo. En volgens mij móet dit gevolgen hebben voor de aansprakelijkheid.
Het kan toch niet zo zijn dat ik, onder protest, want ik heb geen keus meer, mijn paard laat chippen en als het dan fout gaat, de duizenden euro’s schade zelf moet dragen “omdat het risico relatief klein is”??
De mogelijkheid tot alternatieve identificatie moet gewoon weer mogelijk gemaakt worden, dan kan iedereen zelf kiezen of hij dat “relatief kleine risico” wil nemen en zul je inderdaad geen schade kunnen claimen als het fout gaat.
Als er mensen zijn die hier iets zinnigs over kunnen zeggen, dan graag reactie.
@Karin, Den Haag. Knap dat je van iedereen hier weet wat ze gestemt hebben.
Maar ik ben het met je eens dat het curieus is dat er constant CDA-ers op die post zitten. En geloof me, door míjn stem komt het niet.
Ben het met A.Bos eens. En het aantal zetels van het CDA is de laatste verkiezingen van 41 naar 21 gegaan, dus er zijn al heel wat minder mensen die op hun gestemd hebben.
Blijft vreemd dat er inderdaad wéér een CDAer op landbouw zit. We hadden met een groot aantal mensen gehoopt dat daar eindelijk eens iemand van een andere partij zou komen.