Als springruiter wist Wim van Dam precies wat hij nodig had voor de fokkerij van springpaarden. Maar in de laatste periode van het VLN en de begintijd van het WPN (de jaren ’60, ’70 en ’80 van de 20-ste eeuw) was hij daarmee zijn tijd zó ver vooruit dat hij nog wel eens in aanvaring kwam met de officials van het stamboek.
Dravermerrie
Vam Dam werd omgeven door traditionele fokkers, die een mooi paard wilden fokken dat succesvol zou zijn op de keuring. Maar Wim van Dam wilde fokken voor de echte sport. En was daarmee direct succesvol door te fokken met de dravermerrie Bistro (v. Peter Spencer). Door prestatiehengsten te kiezen, produceerde Van Dam uit deze moederlijn al springpaarden bij de vleet toen in zijn omgeving daar nog geen besef over was. Met zijn sterke overtuigingen, die later de juiste bleken te zijn, verwierf Van Dam zich een legendarische status.
Chellana Z
Ook in latere tijden bleef de fokkerij van Van Dam succesvol, getuige internationale springpaarden als Chellana Z, Fun Risk B en Zatopek.
Bron: Horses.nl
Een paarden fokker en oud Europeeskampioen springruiter is niet meer. Top fokker was hij pur sang was Wim, waar mijn vader Jan Jonas van de zadelmakerij Jonas-Bouman uit den Haag bijna kind aan huis was. Het opmerkelijkste fok product van Wim was de hengst ‘The Blind”, die in Ermelo werd afgekeurd en thuis bij Wim werd goed gekeurd. De hengst is toen direct naar Frankrijk verhuist en heeft nooit in Nederland ter dekking gestaan op uitdrukkelijke wens van Wim van Dam. Wim had niet veel op met het KWPN vandaar deze actie. Wim was een fokker met principes , waar hij niet van afweek. Ik wens de familie veel sterkte toe.
Een van de aller eerste interviews die ik voor de Hoefslag mocht maken was met dhr. Wim van Dam. Een ontmoeting met een paardenman Pur Sang die wijsheden vertelde welke ik nooit zal vergeten. Ik wens de nabestaande sterkte met dit grote verlies……
Mijn oprechte condoleances voor de familie.
Als meisje van 13 jaar mocht ik Bistro gaan rijden. Met mijn vader ,Arnold Gijsberts, heb ik haar zadelmak gemaakt. Jaarlijks kreeg ze een veulen,maar we waren ook heel succesvol in de dressuur en springen en werden kampioen in de jeugdklasse. Door een hoefblessure kwam er een eind aan de wedstrijden,maar het fokken kon doorgaan.
Ik ben dankbaar nu (toevallig )een merrie op stal te hebben waar Bistro de stammoeder van is. En dankbaar dat Wim van Dam mij destijds de kans gaf om Bistro te kunnen rijden.Het begin van een levenslange liefde voor de paarden.
In de jaren 60 sprong hij met Adorette succesvol in de klasse Z
was een goede sportman