De laatste jaren duiken her en der in Nederland mensen op die zich natuurlijk bekapper noemen. Naar eigen zeggen is dit een trend die is overgewaaid vanuit de Verenigde Staten en door steeds meer paardeneigenaren wordt opgepikt. Het is verbazingwekkend hoeveel cursussen er worden aangeboden aan een ieder die geïnteresseerd is. Er zijn cursussen bij van slechts één dag en, nog frappanter, men kan het ook al ‘leren’ vanaf een DVD.
Zulke cursussen zouden hooguit kunnen dienen om inzicht te krijgen hoe een hoef in elkaar zit en werkt, welke verzorging deze vereist en hoe je zelf een los stukje hoef wegsnijdt als dat nodig is. Het bekappen van een hoef vraagt veel meer kennis dan men kan leren in zo’n korte tijd.
Natuurlijk bekappers in de Verenigde Staten volgen een volledige opleiding daarvoor en ik heb de indruk dat daar te gemakkelijk over gedacht wordt in Nederland. Het aantal mensen dat hier een eendagscursus volgt en vervolgens met een nietszeggend certificaat op zak paarden bekapt van nietsvermoedende eigenaren, groeit angstvallig. Feit is dat er in de praktijk zelden naar een opleiding van een hoefsmid wordt gevraagd. ‘Hij heeft een certificaat, dus het zal wel goed zijn’.
Mijn collegahoefsmeden en ik constateren steeds meer problemen door onvakkundig werk van mensen die zich uitgeven voor natuurlijk bekappers. De methode wordt dus niet correct uitgevoerd. Dat lijkt mij ook niet mogelijk met zo weinig opleiding. Dat is dan ook de reden dat hoefsmeden met een erkend diploma argwanend kijken als de term ‘natuurlijk bekappen’ valt. Om hier meer inzicht in te krijgen, nodigde de Nederlandse Vereniging van Hoefsmeden recentelijk voor één van haar bijscholingen de Amerikaan Jaime Jackson uit. Jackson, voorheen traditioneel hoefsmid, wordt gezien als de grondlegger van de natuurlijk bekapmethode. Van ‘82 tot ‘86 bestudeerde hij de wilde paarden van het Great Basin in de VS, waarna hij een hoefverzorgingsmethode ontwikkelde die in Nederland ‘natuurlijk bekappen’ wordt genoemd.
Verrassende stelling
Jackson streeft naar het zo goed mogelijk nabootsen van de natuurlijke situatie van het wilde paard en daarmee het slijtagepatroon van de hoef. Tijdens zijn verhaal bleek al snel dat het bekappen van de hoeven maar een heel klein deel uitmaakt van zijn methode. De hoeven moeten uit zichzelf slijten en worden door de natuurlijk bekappers minimaal bijgewerkt. Jackson hecht veel meer waarde aan de voeding van de paarden, de huisvesting en de omgang.
Volgens Jackson zou een paard eerst aan deze voorwaarden moeten voldoen voordat natuurlijk bekappen überhaupt zin heeft.
Deze stelling was een grote verrassing voor veel hoefsmeden, die de indruk hadden gekregen van de natuurlijk bekappers dat alles om de wijze van bekappen draait.
Volgens Jackson moet het paard 24/7 rondlopen in de kudde. Het liefst op een wisselende ondergrond van zand, rotsen en stenen. Zeker niet in een groene weide. Het paard mag alleen natuurlijke voeding krijgen, dus geen biks, voedingssupplementen of andere door mensen geproduceerde producten. Daarbij mag het niet worden geënt of ontwormt. Het gaat dus om een visie op het natuurlijk houden van paarden en een hoefverzorging die daar bij past. Maar kan dat wel in Nederland? Paarden moeten in Nederland immers geënt zijn als ze van huis gaan en ontwormen wordt sterk aanbevolen.
Hier komt duidelijk naar voren dat het natuurlijk bekappen niet een op zichzelf staand iets kan zijn. Naar mijn mening gaan veel mensen die zich natuurlijk bekapper noemen naar de leer van Jackson daaraan voorbij. Ze hebben het wel over de wijze van bekappen, maar niet over de manier van paarden houden die hij predikt.
Natuurlijk bekappers beweren bovendien dat alle paarden zonder ijzers moeten lopen en daar kan ik mij niet in vinden. Een erkend gediplomeerd hoefsmid zal er ook altijd naar streven om een paard goed te laten functioneren op blote voeten, alleen zal dat in de praktijk niet altijd gaan. Een paard wordt op ijzers gezet om de hoef te beschermen tegen overmatige of ongelijke slijtage, om met stiften grip te bieden tijdens sport of voor behandeling van afwijkingen en/of aandoeningen.
In het dagelijkse werk kom ik veel gebruikspaarden tegen die onmogelijk gehouden kunnen worden op de door Jackson geadviseerde manier en daarmee niet geschikt zijn voor de natuurlijk bekapmethode.
Het goed bekappen van een paard is het belangrijkste, maar ook het moeilijkste van ons vak. Hoe staat het paard het beste, hoe beweegt hij het makkelijkst, waar wordt het voor gebruikt? Dit is niet in één dag te leren.
Ander doel voor ogenOnze manier van bekappen is om de hoef te laten functioneren bij de paarden zoals wij ze houden en gebruiken. De natuurlijk bekappers hebben als doel het creëren van een hoef zoals die van wilde paarden. De insteek voor mijn collega’s en mij is anders: voor ieder paard zal er een eigen ideale hoefvorm en -stand zijn. Je kunt aan de hand van een plaatje niet zeggen: ‘zo ga ik vandaag alle hoeven maken’.
Paardeneigenaren moeten goed na denken over de keuze voor een natuurlijk bekapper of hoefsmid. Iemand met een mooi praatje is niet altijd kundig.
Het is voor mij al niet duidelijk welke natuurlijk bekappers in Nederland een gedegen opleiding hebben gevolgd, als die er al is. Hoefsmeden die lid zijn van de Nederlandse Vereniging van Hoefsmeden hebben in ieder geval een erkende Nederlandse opleiding gevolgd en laten zich regelmatig bijscholen.
De hoefsmeden die regelmatig op cursus gaan, worden door de Europese Vereniging van Hoefsmeden (EFFA) jaarlijks beoordeeld en gecertificeerd als Certified Euro Farrier (C-EF).
Ramon Koppendraaier uit Lichtenvoorde is gediplomeerd hoefsmid.
Deze opinie verscheen 12 maart 2010 in De Paardenkrant.
In maart 2010 verschijnt Bit 176. In dit nummer lees je meer over hoefsmid Jaime Jackson en zijn paddockparadijs.
Onze “natuurlijke” paardenhouderij is een bloempotmodel. En de vakkundige hoefsmid moeten wij, als gebruikers, koesteren! Zonder goede smid geen paardensport!
Schrijver Ramon heeft zich overduidelijk goed ingelezen in de materie Natturlijk Bekappen zoals hij wordt toegepast in Nederland. Op ieder front moeten wij hem gelijk geven. Zijn hele schrijven is in 2 zinnen samen te vatten n.l.:
NATUURLIJK IS OKAY MAAR DAN WEL
“ALL THE WAY” .
GA JE NIET “ALL THE WAY” DAN KUN JE TEGEN NATUURLIJK BEKAPPEN ALLEEN ZEGGEN: NEE!
Een andere manier is er niet. Dan resten idd de vragen hoeveel paarden hier in NL natuurlijk gehouden worden en hoeveel paarden er zouden kunnen blijven functioneren (zoals er op dit moment van hun verlangt wordt) als ze op deze natuurlijke manier gehouden worden.
Meer info voor en tegen natturlijk bekappen is te vinden op oze website http://WWW.HOEFTNIETNATUURLIJK.NL
Natuurlijk is kan niemand zich na een 1dags cursus natuurlijk bekapper noemen. Daar is de cursus ook niet voor bedoeld. Er wordt altijd geadviseerd aan cursisten de hulp in te blijven roepen van deskundigen als zij hun paard zelf willen bekappen en hun werk goed te laten controleren.
Jackson heeft gelijk als hij zegt dat voedsel en manier van houden een grote rol speelt in de conditie van de hoeven van paarden. Dit wil echter niet zeggen dat ijzervrij geen kans van slagen heeft als je geen grote gebieden met zo natuurlijk mogelijk bestaan aan je paard kan bieden. Ook van Jackson is: paddock paradise, een efficiente manier om op een klein stuk land een zo natuurlijk mogelijke huisvesting te bieden. Ontwormen en vaccineren worden uiteraard toegepast.
Het veel gebruikte argument tegen natuurlijk bekappen is: sommige paarden kunnen gewoon niet zonder ijzers! Het is sterk de vraag of wij het recht hebben paarden ijzers onder hun hoeven te spijkeren om ze dingen te laten doen doen ze zonder ijzers niet kunnen. Het is in de paardenwereld nog steeds gebruikelijk paarden aan te passen aan onze wensen, en als dat niet langer mogelijk is worden paarden in het algemeen afgedankt. Paarden boven de 15 worden oud geacht, terwijl een paard 30 to 40 jaar kan leven. Het is de hoogste tijd dat we anders naar paarden gaan kijken, niet als brommer die je op stal kan laten staan, en waar je ijzers onder zet als je dat nodig vindt, maar als een dier dat recht heeft op een waardig bestaan, waar de eigenaar tot het einde voor op komt, zoals we dat voor honden ook doen. Te veel paarden worden te jong afgeschreven door onoplosbare kreupelheden en andere zorgen zoals koliek. De gemiddelde leeftijd van paarden is slechts 8 jaar, daar moet nodig iets aan gedaan. Een paard heeft nooit ijzers nodig, het is de eigenaar die het handig vindt, net als het op stal houden, wie wil zijn modderduivel eerst schoonmaken voor hij uit rijden kan? Het is wel hoe paarden het liefst leven, in de kudde en buiten, zodat ze kunnen rollen en rennen wanneer ze willen.
Ik ben dolgelukkig met mijn zeer deskundig opgeleidde en zeer bekwame hoefsmid(hoefsmederij Ton de Wit).
Als hij niet elke 8 weken een nieuw ijzer onder mijn fries haar hoefjes zou slaan en haar deskundig bekapt,zou ik niet meer over s’Heeren wegen,het strand en door de duinen kunnen rijden…
Haar hoeven zouden eruit zien (van onderen) als strijkbouten.
Het ‘natuurlijk’ bekappen heeft mijnsinziens vaak weinig met de natuur te maken.
De natuurlijke situatie nabootsen(wilde paarden) levert in ons land met overal beton ,modder,of droge afgelopen zomer,danwel zompig stalmilieu niet bepaald een gezond hoefmechanisme op.
Bovendien lopen paarden in de vrije natuur niet ook nog eens met een zadel + mens op hun rug.(die menigmaal de natuurlijke bewegingen van een paard Juist tegenwerkt….geen rekening houdt met de natuurlijke gebogenheid van het paard en zodoende bv hoefkatrol in de hand werkt!
De ‘natuurlijk’bekapte paarden hier in de buurt hebben allemaal brede hoeven(soort zwemvliezen) en zeer lage versenen(bijna totop het leven lopen ze) en kunnen zichtbaar moeilijk afrollen,wat een niet voorwaartse tendens oplevert.Ook het spier/peesstelsel krijgt het zwaar te verduren met zulke lage versenen.
Ook spelen de kosten vaak een rol….het natuurlijk bekappen kost vaak heel wat eurootjes minder,dan bij de reguliere smid!
De schrijver heeft zich nog niet voldoende verdiept in de materie, want een hoop schijnargumenten die hij aanvoert staat in diverse literatuur van o.a. Jaime Jackson uitgelegd waarom het allemaal wél kan en hoefijzers voor geen énkel paard nodig zijn. Wellicht kan de schrijver Jaime Jackson zelf eens benaderen nadat hij de boeken gelezen heeft. Slechts één lezinkje bijwonen is niet voldoende om inzicht te hebben in het totale verhaal en alle details.
Met dit stuk en de manier waarop de schrijver beargumenteerd blijkt al dat hij slechts geroken heeft aan het hele gebeuren en valt dus eigenlijk direct door de mand.
Bij mijn weten wordt er ook nog steeds geen enkele cursus bekappen aangeboden in Nederland die slechts uit één dvd bestaat. Wél een cursus die bestaat uit twee boeken een dvd, een handboek en een praktijkdag waabij de eigenaar normale gezonde hoeven leert verzorgen.
Voor zover mij bekend is er in NL idd geen cursus die enkel uit een dvd bestaat wel een cursus die bestaat uit 1 praktijk dag, 2 boeken en een dvd. Deze cursus is ontwikkeld door een complete leek op het gebied van hoefonderhoud, alles van de cursus heeft hij zichzelf aangeleerd zonder enige praktijk ervaring op te doen. De cursus wordt gegeven door lieden die enkel zijn cursus hebben gevolgd (op 1 holistische dierenarts na) en verder geen enkele hoefsmeden achtergrond hebben, dit in tegenstelling tot bijv Jaime Jackson. De manier waarop sommigen van deze cursus leiders hun paarden houden staat in schril contrast met het Padock Paradise idee van Jaime en toch beweren ze dat natuurlijk bekappen de enige juiste manier van hoefonderhoud is.
Dat de leden van de nederlandse vereniging altijd openstaan voor nog beter hoefonderhoud is inmiddels duidelijk, door het uitnodigen van deze natuurlijke lieden houden ze hun visie breed. De cursusleiders van de bovengenoemde opleiding wensen geen enkele openbare discusie aan te gaan met hoefsmeden, zij zweren bij hun eigen methode en willen van iets anders absoluut niets weten. Ze zijn diverse malen uitgenodigd, en nog steeds, maar hebben te kennen gegeven enkel interactief in discussie te gaan.
Meer hierover kunt u ook lezen op http://www.hoeftnietnatuurlijk.nl
Het was Jaime Jackson zelf die een handleiding schreef voor eigenaren om zelf te gaan bekappen. Het was zijn eerste boek. Hij besloot de eigenaren te leren hoe te bekappen, omdat collega-hoefsmeden niet openstonden voor zijn verhaal. Zelfonderhoud door eigenaren is onlosmakelijk verbonden met natuurlijk bekappen, omdat slijtage niet eens in de acht weken optreedt, maar regelmatig. Het is net zo onlosmakelijk verbonden met goede hoefverzorging als een paardgerichte huisvesting.
1. De handleidingen die voor de 1 daagse cursus gebruikt worden (zoals hier in NL gegeven wordt) zijn niet die van Jaime Jackson. Sterker nog de Jaime Jackson volgelingen hier in NL distantiëren zich van de 1 daagse cursus zoals hij in NL onderwezen wordt. De beide handleidingen hebben slechts raakvlakken.
2. De handleidingen van Jaime Jackson zijn gebaseerd op 4 jaar onderzoek naar mustangs in USA. Geheel andere paarden, leefgebied en klimaat als hier in NL. Aan Jaime heb ik gevraagd of de onderzoeks resultaten hetzelfde zouden zijn als hij in wild levende paarden bestudeerd had in andere (europese) landen, antwoord was stellig: NEE. Het is dus waanzin dat paaarden hier bekapt moeten worden op basis van zijn onderzoeks resultaten.
Feit blijft nog steeds dat de sport/keurings (en veel recreatieve) paarden zoals gebruikt worden in NL (en de meeste andere landen) niet optimaal zouden kunnen blijven functioneren als ze op de “natuurlijk” wijze gehouden zouden worden zoals de natuurlijke volgelingen graag zouden zien.
Meer info is te vinden op http://www.hoeftnietnatuurlijk.nl
Ook onder normale hoefsmeden is er een hoop rommel.
Ik heb zelf in Doornspijk een keer een cursus bekappen gevolgd. Er werd op slachtbenen geoefend in speciale houders. Al na 3 avonden gingen we over tot het verwijderen en opnieuw plaatsen van ijzers.
Ik heb al na 6 lessen er de brui aangegeven. Ik vond het heel erg gevaarlijk dat er mensen bij mij op crusus zaten die al na 3 lessen dachten de vaardigheid te bezitten om hun eigen paard te bekappen. In deze cursus zaten mensen die er hun beroep van wilden gaan maken. Zij zouden na deze cursus ook nog 8 lessen ijzers aanbrengen volgen.
Heb zelf een keer een hoefsmid hier aan huis gehad die zijn ‘kennis van hoefsmederij’via deze cursus had opgedaan. Ongelooflijk.
Heb nu zelf aan den lijve ondervonden dat het bekappen van hoeven, op welke manier dan ook, een gedegen opleiding vraagt en beter aan mensen overgelaten kan worden die een fatsoenlijke opleiding hebben gevolg, stage hebben gelopen bij een erkend bedrijf en een dosis ervaring hebben.
Houdt alle anderen, inclusief welwillende doe-het- zelvers, van de voeten van Uw paarden weg !
Sorry for the reply in English, but I have to agree with the previous comment. Even among the normal farriers the quality of work done leaves a lot to be desired. I have seen horses that have been shod by Dutch certified farriers that bring tears to my eyes. Shoes with quater clips get fitted on the hind feet of horses where the toe region float by +/- a centimeter over the shoe. Toes that are rasped away in order for the foot to fit the shoe etc.etc. In response to my question why the shoes were fitted in this manner, the comment was made, to assist break over. Well,well,well what utter ignorance and nonsense.
I have also seen feet that were burned flat instead of beign rasped flat by a farrier. He was very lucky the foot was not badly blistered with all the evils that follow.
To allow people to trim horses on the other hand after just doing a one day course is also lidicrouse and should not be allowed.
To make a statement that the farriers that are Dutch trained get further education and training is also far fetched and pulled out of context. In my everyday travels I have spoken to owners and suppliers who have told me in no uncertain terms that many farriers never see the inside of a training room after they graduate from school.
So by so , a diploma on your wall or a EFFA sticker on your rig does not make you any better than the rest. What seperate the men from the boys is the attitude with which you practise your trade. And to addopt the them and us attitude, will in no way better our trade or serve the very ones we are suppose to do this for , the horse.
I believe the biggest evil in the Netherlands in terms of the farrier trade, is the fact that only farriers that are Dutch trained are allowed to belong to the “Nederlandse Vereniging van Hoefsmede”. All the rest are left to fend for themselves in terms of further education and training which inevitably, they might not get. I personally travel to the USA or UK every so often in order to enhance my skills, do higher certification and to talk to other farriers who can challenge my thinking.
The farrier trade is improved every day by hard work and practise, but never perfected and let us not forget that when we criticize others.
Robbie du Randt, CJF – BWFA
Hi 😉 Robby!
I think the farriers work must always be perfect !
Like a surgeon.
No practising on my horse please.(but also only when “the Master”is there to interfere)
She’s to delicate(my horse)
Best wishes 😉
Het verhaal is een beetje kort door de bocht, “collega” hoefsmeden vinden elkaars werk vaak ook niet goed, of zouden het vaak anders doen. Vakmanschap staat niet garant voor foutloos.
Mijn eerste stelling is dat hoefsmeden voor elk probleem naar een hoefijzer grijpen: Als je gereedschap een hamer is, is elk probleem een spijker.
Mijn tweede stelling is dat traditie een ontzettend belemmerende rol speelt voor innovatie. Er is weinig begrip voor verbeteringen; Dat kan ook haast niet anders met het leersysteem zoals dat er is.
Uit het verhaal van de schrijver proef ik haast blijdschap dat het natuurlijk bekappen alleen bij 24/7 buiten zou werken, want dan zou de “uitvinder” de Nederlandse situatie al als niet van toepassing verklaren. Dat is wel heel erg wishfull thinking (traditioneel, vastgeroest… of wil ik dat nu graag lezen??)
Het goede aan “natuurlijk bekappen” is dat er een alternatieve stroming is waarbij een ijzer niet het dogma van de oplossing is. Sterker nog, met een beetje management is er heel goed ijzerloos te rijden. Dat hoeft niet 24/7 buiten te zijn, maar vraagt een beetje begrip in de omgang met je paard.
Er zijn zelfs verschillende stromingen in “naruurlijk bekappen” waarin je kunt kiezen afhankelijk van je paard. Het zou prettig zijn als een hoefsmid daar een rol in zou kunnen spelen, maar voorlopig wordt die niet opgepakt en dat is een gemiste kans.
“Natuurlijk” in Nederland.
Hoeveel natuur er is in Nederland hebben we al kunnen zien aan de dieren die tijdens de afgelopen winter verhongerden in gebieden van Staatsbosbeheer en natuurmonumenten, die ook zo ontzettend graag de natuur willen nabootsen maar dat helaas niet kunnen door gebrek aan grond. De dieren waren opgesloten in een gebied waar onvoldoende voedsel aanwezig was, en waar ze niet “heel natuurlijk” uit weg konden trekken op weg naar voedsel.
Ook de paarden in Nederland kunnen niet op natuurlijke wijze gehouden worden. We kunnen alleen proberen de paarden zo dicht mogelijk bij de natuur te laten zonder dat hun welzijn in het gedrang komt.
De weilanden zijn te klein, het klimaat is te slecht en de overheidsregels te beperkend om de juiste omstandigheden te scheppen voor een paard dat altijd buiten loopt.
En daarin zijn natuurlijke hoefbekappers, waaronder degenen die de “strassermethode” bezigen (dit is overigens bepaald geen simpel cursusje moet ik er bij zeggen, er moet veel geoefend en veel geleerd worden) niet realistisch.
Verder sluit ik me aan wat de schrijver hierboven zegt:
“voor ieder paard zal er een eigen ideale hoefvorm en -stand zijn. Je kunt aan de hand van een plaatje niet zeggen: ‘zo ga ik vandaag alle hoeven maken’.”
Dit kan iedereen toch wel zien?
eindelijk iemand die zegt hoe het zit. de wereld gaat eraan met al dat zweverige gedoe en de paarden gaan daarin mee, doodzonde.
In Nederland wonen eigenlijk geen natuurlijke paarden. De meeste mensen rijden hier toch op hun dressuur of spring gerichte Kwpn-er, moderne Tinker, Fjord of welk ras dan ook met stamboom en op Type gefokt. In de natuur blijven de betere paarden voor overleven over, die paarden hebben de betere hoeven, betere bestandheid tegen wormbesmettingen en de sterkste hengst uit de kudde mag dekken.
Logisch dus dat hier in Nederland met voor ieder kwaaltje een poedertje en als je niet meer kan rijden vanwege spat, hoefkwalen of anders dan ga je er mee fokken. Niet gek dat zo de algemene kudde zwakker wordt.
Kwpn laat nu ook hengsten toe die een bemerking hebben.(Bordeaux e.a.)
Dus voor al die doorgefokte voetjes, maar een hoefsmid laten komen die wel verstand van zaken heeft.
http://www.natuurlijkbekappen.eu/
Dit is mijn korte maar krachtige boodschap voor deze praktijken…
Ramon heeft gedeeltelijk gelijk, maar het probleem is dat er ook veel slechte hoefsmeden zijn die, helaas, voor elk kwaaltje naar een ijzer grijpen. Mijn paarden zijn van zulke smeden (gecertificeerd en al, notabene opgeleid door de gebr. Van Nassau!), maar ook van natuurlijk bekappers slachtoffer geworden. Gelukkig blijf ik kritisch en heb ik, na een rijtje smeden en bekappers, een zeer goede hoefsmid (robbie du randt uit Ridderkerk) gevonden. Mijn advies: blijf zelf alert en vroeg je smid steeds om uitleg. Een goede smid heeft daar geen problemen mee. Het gaat tenslotte wel om jouw paard!
Natuurlijk bekappen zou dus niet nodig zijn
als je paard altijd buiten is geen brokjes krijgt
ook niet op gras loopt maar op stenen
natuurlijk bekappen is het weghalen van alles
wat in de binnen in de hoef zit
als dat natuurlijk is dan zat dat er helemaal niet
dus natuurlijk bekappen is flauwekul
in Nederland lopen de paarden buiten in de weide
en staan veel op stal zo hebben ze geen mogelijkheden genoeg om de hoeven zelf te slijten en heb je dus een smid nodig
zolang er nog geen wedstrijden mee gereden worden is m.i. bekappen voldoende zeer zekers
niet natuurlijk, maar gewoon bekappen
in het buitenseizoen is ijzers handig i.v.m. uitglijden en in het binnenseizoen is ijzers
vaak onnodig zonde van de centen
Het is belangrijk om kritisch te blijven. Ik heb het natuurlijk bekappen een jaar geprobeert omdat mijn paard -wat altijd blootsvoets loopt- perioden had dat hij gevoelig liep en ik niet aan de ijzers wou. Na een jaar zag ik dat het niet de goede richting opging en heb ik mijn vaste hoefverzorger gevraagd terug te komen. Gelukkig stond hij open voor het experiment. Ik heb slechte ervaringen met smeden helaas. Wel goede ervaringen met hoefschoenen van Dahlmer maar helaas leeft mijn huidige paard hiervoor op te grote voet. Wat dat paddock paradise betreft heeft hij wel gelijk. Mijn paarden lopen op cement, stenige bodem, zand en een deel regelmatig modder. In het bos loop ik met ze over onregelmatige bodem en ik vermijd onder het zadel zoveel mogelijk extreem harde bodem met veel stenen. De hoeven zijn over het algemeen erg goed te noemen maar het is wel zo dat je soms een tijdje minder kan rijden als je geen alternatief hebt bijv. toch een periode beslaan. Ik voel me er niet prettig bij overigens want er zit veel meer beweging en stroefheid in een onbeslagen hoef. Ik krijg overigens wel nog steeds veel rare opmerkingen en blikken van mensen omdat er geen ijzers onder zitten. Varieert van “zielig” tot hé je moet er niet naast lopen maar erop! Schijnbaar zijn paarden met ijzers geboren en is het vreemd als je je naar paard, hoef en bodemomstandigheden richt.
Toen ik mijn paard kocht, stond ze rondom op ijzers. Nadat ik een maand gereden had met de merrie, verstapte ze zich en na maanden rond gewandeld te hebben, kon ik nog niet met haar rijden. De traditionele smid ging totaal tegen alle advies van de traditionele dierenarts in. De dierenarts zei, dat ze veel lager en breder moest gezet worden (ze stond met haar voorbenen heel hoog, zodat ze alleen op de voorste helft van haar hoef kon lopen). Ze stond in stilstand continue zichzelf in balans te houden. De fysiotherapeute kende een dierenarts die haar probleem middels natuurlijk bekappen kon oplossen. Toen alleen al de ijzers onder het paard uit waren, stond ze met haar voorbenen stil!!! Daar de staleigenaar en de hoefsmid ons telkens alleen maar in de zeik zetten, zijn we naar een pensionstal gegaan, waar de paarden veel weidegang hadden. In het begin hebben wij heel veel met haar op harde ondergrond gelopen om ook aan het vereiste van natuurlijke afslijting te voldoen. Nu worden er veel buitenritten gemaakt over allerlei soorten grond en haar hoeven zijn inmiddels keihard. Inmiddels heb ik een bekapper welke bij de dierenarts in de leer is geweest. Hij liep tegen het feit aan, dat hij geen erkend diploma had en is aan een erkende hoefsmedenopleiding begonnen. Het enige wat hij daar leerde, was om alle hoefproblemen met ijzer op te lossen en niets aan de natuur zelf over te laten. Het is dus niet waar, wat de smid in bovenstaand artikel schrijft, dat smeden zoveel mogelijk de paarden onbeslagen willen laten lopen. Ook ben ik heel boos over het smalende toontje over Jacksons ‘paddock’ beleid. In Nederland kun je heel goed je paard zo natuurlijk mogelijk houden, als je maar zelf wil. Onze merrie staat dagelijks van ’s ochtends tot ’s avonds buiten in de wei, wordt door de weeks in de rijhal getraind en er worden in het weekend buitenritten over diverse ondergrond gemaakt. Haar hoeven zijn in een goede staat, ze hebben alleen nog niet de juiste stand bereikt, daar moeten we nog geduld in hebben om ook haar gewrichten de kans te geven, mee te gaan in de langzaam veranderende been- en hoefstand.
Ik blijf van mening, dat de traditionele smid mijn paard voordat ik haar gekocht had, in een heel verkeerde stand neergezet heeft, met voor haar heel veel pijn in haar hele lichaam tot gevolg. Ik weet heel zeker, als ik haar niet gekocht had, dat de merrie niet meer op de aardbodem rondliep. Ze kon immers voor mijn koop al heel vaak niet meer in de lessen meelopen. Mijn beslissingen om de merrie te kopen en de overstap naar het natuurlijk bekappen, hebben er voor gezorgd, dat het paard nog onder de levenden vertoefd. Het gaat alleen maar beter met haar.
Het is de traditionele smid (welke van de schrijver van bovenstaand artikel zo geroemd wordt) geweest, die ons paard als een ballerina op haar tenen heeft neergezet met een heleboel lichamelijke klachten tot gevolg, en het is aan ons om dit te herstellen en op te lossen. Natuurlijk bekappen is hierin voor ons tot nu toe een heel goede oplossing gebleken. Om ons heen zien wij ook gevallen waarin het met natuurlijk bekappen fout gaat. Het komt er dan altijd op neer, dat de paaarde-eigenaar tegen het advies van de natuurlijk bekapper/dierenarts in gaat, ik heb dat diverse malen zien gebeuren, en het is dan jammer, dat dit soort gevallen als maatstaf worden genomen: zie je wel, natuurlijk bekappen is niet goed! Ons paard is het levende bewijs, dat het wel goed kan gaan.