In de aanloop naar de 75e editie sprak het CHIO Rotterdam met de bondscoach van de Nederlandse springruiters Jos Lansink. Jarenlang was Lansink succesvol als ruiter in Rotterdam en in zijn huidige rol zet hij deze lijn door. Alleen de voorbereiding op het 75-jarige jubileum van het CHIO verloopt niet helemaal volgens planning. De wedstrijd in de Longines League of Nations™️ in St. Gallen moest door overvloedige regenval afgelast worden.
Jos Lansink: “Dat St. Gallen geen doorgang kon vinden is jammer ja, maar het was de enige juiste beslissing. Het welzijn van de paarden gaat altijd voor en het risico op blessures was te groot. Zeker in een Olympisch jaar. De Grote Prijs stond nog wel op het programma, maar om niet in de verleiding te komen, zijn we naar huis gegaan.”
Beste team naar Rotterdam
“Ik ga nog niet verklappen welke ruiters naar Rotterdam komen, maar ik kan jullie verzekeren dat dat het sterkst mogelijke team zal zijn. Een landenwedstrijd is altijd iets speciaals, maar in eigen land en dan nu ook nog het nieuwe format van de Longines League of Nations, we gaan ervoor. De eerste manche is nog als vanouds, maar de tweede ronde is met deze formule heel spannend geworden. Er mogen maar drie ruiters starten en er is dus geen wegstreepresultaat meer. Het had van mij ook als vanouds gemogen, toen was het ook vaak spannend zat.”
Met vertrouwen naar Parijs
Rotterdam zal zoals bekend de laatste observatie voor de Olympische Spelen in Parijs zijn. “Ik denk dat we er goed voor staan, ik heb daar alle vertrouwen in. Het is nu zaak dat ruiters en paarden heel blijven. Vandaar ook de beslissing om meteen na het afgelasten van de Longines League of Nations™️ in St. Gallen naar huis te gaan. Blessures kunnen gemakkelijk ontstaan op drijfnatte grasbodems, zoals daar het geval was.”
Ook als ruiter naar Rotterdam
“Ik zie uit naar Rotterdam, jullie zijn voor mij een concours waar ik positieve herinneringen aan heb. Ik heb in het Kralingse Bos eigenlijk mijn internationale doorbraak gemaakt. In 1988 won ik de Grote Prijs en kwam toen meteen in het team voor de Olympische Spelen van Seoul. Sindsdien heb ik bijna alle grote kampioenschappen gereden en snel uitgerekend heb ik wel ongeveer 25 jaar bij jullie op de deelnemerslijst gestaan. Als ik aan Rotterdam denk, denk ik aan mijn vele overwinningen in beide rollen, maar ook aan De Big, die er dit jaar helaas niet meer zal zijn, heb ik gehoord, erg jammer.”
Ruiter versus bondscoach
Jos vindt beide rollen leuk, die van ruiter en van coach. “Maar het moeilijke van de rol als coach is dat je invloed maar tot en met de losrijpiste gaat. Je probeert een goed plan te maken met de ruiters en ze zo goed mogelijk te helpen, maar als ze de ring binnen zijn, kun je alleen maar hopen op een goed resultaat. Tot nu toe is dat echter prima gelukt en daar hoop ik dit jaar weer op. Daarnaast, op een gegeven moment kom je op een leeftijd dat het rijden stopt en als je dan de rol als coach mag vervullen, bondscoach zelfs, neem je niet echt afscheid, dan blijf je volledig betrokken.”
30 kilometer op de fiets
Hoe gaat Jos Lansink de tijd die nog rest tot het CHIO doorbrengen? “Door op concours te gaan. Met mijn stalruiters of met de ruiters van TeamNL. Daarnaast voor de ontspanning lekker fietsen. Mijn stal is 30 km van mijn huis gevestigd en als ik de auto verder niet nodig heb, ga ik altijd op de fiets. Heen 30 kilometer en terug weer. Eerst van huis af een stukje langs een autoweg en daarna heerlijk door het bos.”
Alle toeschouwers in oranje
Jos Lansink zou het natuurlijk mooi vinden als het Oranje team weer succesvol zou zijn. “Dat zou de vierde keer achter elkaar zijn, dan is het kwartet vol. Daarnaast zou ik het leuk vinden als er veel mensen komen kijken die allemaal in het oranje gekleed zijn. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!”
Bron: CHIO Rotterdam
