“Het is een echte uitdaging voor mijzelf, heel wat anders dan zo maar een wedstrijd”, vertelt de man die al tig keer als technisch gedelegeerde van de FEI het werk van andere parcoursbouwers controleerde, maar nu dus zelf rechtstreeks verantwoordelijk is voor de kwaliteit van de sport.
Programma van eisen
“Er komt zoveel op je af. Dat haal ik me uiteindelijk zelf op m’n hals, omdat ik graag wil dat alles klopt, dus bemoei ik me ook met van alles. Het programma van eisen is veel groter en de druk die dat met zich meebrengt is op een gewoon concours veel gemakkelijker te beheersen en te bedienen.”
Leeg
“Het ís wel wat, bouwen op een EK. Als de proef voorbij is, ben ik helemaal leeg, dan kan ik bij wijze van spreken niet meer denken.”
Test op ritme
“Je moet echt goed nadenken over de formule. In de eerste omloop van de landenwedstrijd zijn er teams die zich na een mindere prestatie in het jacht willen verbeteren, maar ik moet me ook goed realiseren dat alle teams én individuele ruiters nog in de strijd zijn. Daarom is die eerste landenproef meer een test op ritme en afstemming tussen ruiter en paard en wordt de tweede landenproef zwaarder.”
Kunstlicht
“Die vindt vanavond plaats met geweldig veel en mooi kunstlicht, een aparte ambiance zoals we die kennen van Aken. Maar vanwege het kunstlicht en het schittereffect daarvan zal er geen sloot in het parcours zitten.”
Leereffect
“De bedoeling is dat er een leereffect uitgaat van zo’n parcours. De ruiters moeten ervan opsteken hoe het parcours voor hun paard ideaal dient te verlopen. Vaak komen ze daar pas achter als ze een stuk of 20 starts aan het werk hebben gezien.”
Complimenten
Konickx kreeg al heel veel complimenten voor zijn parcoursbouw. “Ook van ruiters, die zeiden dat ze er een goed gevoel aan over hadden gehouden. Maar dan denk ik: als een ruiter het parcours heel mooi vindt, dan moet je als parcoursbouwer oppassen dat je niet aan de verkeerde kant van de selectie terecht komt. Alleen de allerbesten moeten komen bovendrijven.”
Bron: Paardenkrant-Horses.nl