Blog 2: Geld en dochters

Maar daar zijn er in Amerika een heleboel van. Direct naast het gigantische concoursterrein staan in bloemen gehulde en met reuzenpalmen omzoomde paleizen waar de gemeente geen woonbestemming voor heeft afgegeven. Hier wonen alleen paarden en in zolderkamertjes hun grooms. Dan in een schil om het terrein heen nog veel grotere en mooiere paleizen waar de Bloombergs en Hunter Harrisons van deze wereld hun winters doorbrengen. Stuk voor stuk immobieltjes van 20 tot 100 miljoen dollar. Alles gaat via speciaal aangelegde ruiterpaden onder de man op concours, de helft van de ruim 3000 dagelijks op concours aanwezige combinaties huppelt over hunterhindernisjes van een meter.

Op de startlijst van een teamcompetitie voor amazones (en een doodenkele ruiter) onder 24 jaar stonden vrijdag zo’n 60 combinaties. Het team van Jen Gates tegen het team van Jessica Springsteen en zo nog een heel stel dochters van puissant rijke Amerikanen. De wedstrijd duurde de hele dag en avond, werd kennelijk verreden volgens het Nations Cup-reglement, maar naast de juryleden en de speaker waren de meiden de enigen die wisten hoe de verschillende equipes er in de loop van de wedstrijd voorstonden.

Niemand die daar om maalde. Er was een soort startlijst, maar geen indeling in equipes, geen mogelijkheid om de stand bij te houden en gegevens over de paarden ontbraken. Hoe oud ze waren, tot welk stamboek ze behoorden, hoe ze gefokt waren, weinig Amerikanen leken geïnteresseerd in de personalia van de atleten die daar een stevig 1.50 m-parcours aan het bedwingen waren.

Sterker nog, de Amerikaanse paardensportbond USEF vindt het niet nodig om de minimaalste informatie van paarden vast te leggen. Trainers, die zijn heel belangrijk. Hun namen prijken op de startlijst en ze zoemen als bijen om de bloesem. Om hun leerlingen goed te leren paardrijden. En om regelmatig een vette bonus in de vorm van commissies op te strijken.

Maar goed ook dat Amerikanen zich niet om de herkomst van hun duur betaalde paarden bekommeren. Ze hebben het geld en ze hebben een dagvullend programma aan goed rijdende dochters. Als ze nou ook nog hun eigen paarden zouden gaan fokken, konden wij in Europa met z’n allen op zoek naar een andere hobby.”

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur
Het twaalf weken durende Winter Equestrian Festival trekt paardensportliefhebbers uit de hele wereld naar het warme Florida. Zo ook bovengetekende. Geniet via blogs mee van het (paardensport)leven in Wellington.