Ik las het artikel van Grieteke Oldenburger: ‘Jonge paarden niet klaar voor ZZ-zwaar’. Eenieder die mij kent en mijn columns leest, weet ik dat ik het daar helemaal mee eens ben. Het is een juiste constatering, maar wat heb je daaraan? Het is als mosterd na de maaltijd. Net zoals de redenen die worden genoemd, zoals het voordeel dat je niet op twee locaties hoeft te starten en de daardoor behaalde tijdwinst. Nog een constatering: als jurylid merk je dat de overhaaste overstap ten koste gaat van de kwaliteit en het niveau.
Helemaal beroerd word ik als ik lees dat het vaak gaat om zesjarige paarden die al ZZ-zwaar lopen. Als jonge dressuuramazone en jurylid zegt Grieteke heel voorzichtig: ‘Dat is erg intensief voor zulke jonge paarden.’ Heel bescheiden voegt zij daar nog aan toe: ‘Ik durf geen oordeel uit te spreken over de belasting op deze leeftijd.’ Zij denkt dat de ruiters van hun paarden weten of zij het aankunnen of niet.
Halverwege het lezen van dit artikel vraag ik mijzelf af waarom ik mij toch altijd zo druk maak over de kwaliteit van de instructie. Ik durf wel een oordeel uit te spreken. Bovenstaande, beschamende feiten hebben alles te maken met het gebrek aan kennis. Deze kennis kan alleen bijgebracht worden door een zichzelf respecterende, kundige instructeur, die voldoende autoriteit heeft om te bepalen of zijn leerling en het paard deel kunnen nemen aan de beoogde wedstrijd.
Alleen de leeftijd, het te rijden zijn, de graad van africhting, de conditie van het paard en de rijkunstige capaciteiten van zijn leerling spelen bij de beoordeling daarvan een rol. Maar waar is die instructeur? Die instructeur met voldoende autoriteit en kennis, die zich niet laat verleiden ter wille van den brode mee te werken aan het overnemen van jonge, getalenteerde paarden. Die instructeur die zijn leerling verbiedt deel te nemen. Want het overnemen van deze jonge paarden leidt tot het afschuwelijke gevolg: een gemiddelde leeftijd van zeven jaar.
Wij praten zo graag over de basis, los dit probleem daar dan ook op. Leidt de instructeurs op die deze problemen kunnen voorkomen. Kennis van de rijkunst, fatsoen en onafhankelijkheid zijn de benodigde eigenschappen.
John Swaab, columnist
Deze column verscheen vrijdag 23 december 2011 in De Paardenkrant