Columns die ik in het verleden schreef in De Paardenkrant waren niet altijd even positief, omdat ik vond – en vind – dat er in het algemeen heel slecht wordt gereden. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Je vraagt je af hoe dit komt, zeker als je – zoals ik – altijd beweerd dat paardrijden helemaal niet moeilijk is mits je begint op bladzijde één bij A. Maar dat doet men niet.
Belangrijk zijn zitlessen onder leiding van een bekwame zitlesinstructeur, zodat je niet wordt onderwezen in het uitvoeren van acrobatische kunsten, maar leert meegaan in de beweging en dicht bij je paard te zitten. Op die manier kun je aan je zitvlak voelen welk achterbeen van het paard tijdens de draf wordt opgetild, waardoor je op het juiste moment leert drijven. Je moet namelijk het achterbeen dat het paard optilt met jouw kuit uitnodigen om het wat actiever, meer naar voren, neer te zetten.
Je bent nooit te oud om te leren, maar tot mijn grote plezier heb ik ontdekt dat je ook nooit te goed bent om te leren. Ik geef les aan internationale springruiters die vijfsterrenconcoursen rijden en hebben deelgenomen aan de Olympische Spelen in Londen. Het zijn ruiters die op basis van talent, aanleg, virtuositeit en gevoel voor ritme bovengemiddeld presteren.
Maar nu zij hun rijkunst uitbreiden met technisch rijden is mijn inschatting dat zij bij de echte top gaan behoren. Ik vind het in ieder geval heerlijk om met deze ruiters te werken. De door mij ingebrachte technische aanwijzingen kunnen zij makkelijk toevoegen aan hun reeds aanwezige kennis. Juist omdat het goede ruiters zijn, waarderen zij deze uitbreiding van hun kennis. Een ander groot voordeel is dat zij naast het rijden van wedstrijden ook werkzaam zijn op gerenommeerde handelsstallen, waar paarden gereden en geschoold moeten worden ten behoeve van de verkoop. Het aanrijden en scholen van de handelspaarden dient ook op klassieke wijze te gebeuren, anders zijn de paarden niet na te rijden en te verkopen.
Gerenommeerde handelsstallen laten mij met het oog hierop hun stalruiters bijscholen. Zo blijf ik toch betrokken bij de paardensport.
John Swaab, instructeur
Deze column verscheen vrijdag 12 oktober in De Paardenkrant.
Het ABC van het paardrijden, veel ruiters en amazones beginnen halverwege het alfabet, hebben eigenlijk nooit goed het “ruitergevoel” ontwikkeld en zitten hun paarden eigenlijk in de weg, een goed gaande combinatie is een lust voot het oog, een Happy Athtete onder het zadel, daar teken ik voor, dat krijg je pas als je bij A begint! Wie doet er nog aan gymnastiek op het paard? Daar krijg je toch echt meer balans van…zitlessen? alleen de echt goede ruiters en amazones houden zich daar nog mee bezig, de overgrote meerderheid vindt het onzin…..
Jammer dat je zo ver weg zit John, maar jou wijze lessen worden bij ons in Lisse in praktijk gebracht door een paar mensen die bij jou op de oude locatie de zitlessen hebben gevolgd….