Jurycursus
Na zelf jaren gereden en les gegeven te hebben, heb ik twee dochters gekregen: Roxanne en Celeste. Beide hebben ze succesvol dressuur en springen op Bixie-niveau gereden, waar ze veel van hebben geleerd. Celeste is helaas gestopt, maar Roxanne is nog steeds heel gedreven en succesvol met haar paard Britt (Namelus R x Fedor).
Toen ik wat meer tijd over had besloot ik de jurycursus Bixie te gaan volgen. Het begeleiden van jonge ruitertjes sprak me nog steeds erg aan. Na het slagen ging ik als jurylid aan de slag en merkte ik dat het een juiste zet was geweest. Hier in de regio zijn er niet veel juryleden voor de Bixie. Dit terwijl er steeds meer vraag naar was, vanwege manegewedstrijden met Bixie-proeven, het afnemen van diplomarijden en bijna iedere week is er wel een Bixie-wedstrijd.
Veiligheid voorop
In de Bixie-dressuur kom je vaak combinaties tegen met pony’s die niet gemakkelijk zijn. Ze zijn soms nog erg jong, wat vlug, stout of te groot en daardoor moeilijk te sturen en bij elkaar te houden. Het is nou eenmaal zo dat niet voor iedere portemonnee de ideale pony bestaat, dan moet je het doen met de pony die je hebt. Als je als jurylid ziet dat die ruitertjes meer bezig zijn om de pony’s in de ring te houden en te blijven zitten, wat vaak huilen wordt, vraag je je af waarom ze geen martingaal of elastiek eraan mogen hangen. Ik heb geleerd dat de veiligheid van ruiter en pony voorop moet staan. Pony’s die de kop eruit steken en ervandoor gaan zijn niet motiverend. Als jurylid heb ik wel eens gezegd: ‘Doe er een keer een elastiekje of martingaal aan’. Na dit een paar keer gedaan te hebben kunnen de ruitertjes weer op hun houding en zit letten, goed de figuren rijden, op het goede been lichtrijden, maar vooral weer plezier krijgen in het rijden.
Uit ervaring blijkt dit een goede werking te hebben en zo krijgt het ruitertje er weer plezier in. Het mag officieel niet, maar wat is nou het belangrijkst: geen hulpteugel en papa/mama mee laten rennen, zodat je als ruitertje niets zelf kan doen, of met een hulpteugel lekker zelf de Bixie-proef te kunnen rijden? Op die laatste manier kunnen de ruitertjes steeds meer richting de reguliere dressuur rijden.
Big smile
Ruitertjes zullen op deze huidige manier wellicht afhaken, omdat ze een moeilijke pony hebben die ze niet met een hulpteugeltje mogen rijden. Dat ze niet met sporen mogen rijden vind ik logisch, ze mogen immers al een zweepje gebruiken. Maar als deze ruitertjes afhaken zal het verloop tussen de dertien en achttien jaar nog minder worden, is dit goed? Sommige jury’s geven mij absoluut gelijk, anderen zeggen juist: ‘Nee, geen teugel eraan, laat ze het maar proberen’. Vaak zijn dit jury’s die zelf geen moeilijke pony hebben gehad en hier dus ook geen ervaring in hebben. Na al die jaren dat ik jonge ruiters les heb gegeven en gejureerd heb, zegt mijn gevoel: ‘Geef ze een hulpteugel en laat ze deze op de goede manier gebruiken’. Het is belangrijk dat die meiden en jongens lekker kunnen rijden en met een ‘big smile’ op hun pony zitten. Op wedstrijd zeggen de ouders wel eens: ‘Maar bij jou mag het wel en bij andere juryleden niet’. Dan zeg ik: ‘Ik ben de jury. Je kind is in mijn handen en moet zich veilig voelen!’ Vaak zeggen de kids dan: ‘Dank je Solange, dit is veel fijner’, of ‘Yes, ik heb lekker zelf gereden en ik ben trots op mezelf’. Hier doe ik het als jurylid allemaal voor.
Solange Hermans, jurylid in de Bixie-rubrieken
Laat kindjes eerst thuis lekker oefenen en aan ‘klooien’ met de pony’s ipv met alle mogelijke moeite op concours te gaan. Als kindjes afhaken omdat ze geen plezier hebben in het rijden, lijkt me niet dat, dat plezier groter wordt doordat ze op jonge leeftijd met hulpteugels etc ten kosten van alles op concours zijn geweest. Ik ben echt geen tegenstander van hulpteugels en ben absoluut vóór veiligheid maar ben er ook voor dat kinderen eerst maar is thuis lekker rustig moeten voorbereiden op concoursen, echt leren wat de basis is en waar het werken met dieren daadwerkelijk om gaat. Dit leer je namelijk niet door ze zo vroeg en onervaren mogelijk op concoursen te sturen, maar door eerst thuis alles netjes op orde te hebben, qua rijden en verzorging, en leren plezier te hebben met de pony!
Met een juiste hulpteugel heb ik geen probleem. Volgens mij loopt Engeland daar al jaren mee voorop.
Ik heb wel een probleem met de locaties waar dit soort wedstrijden bij ons in de buurt vaak gehouden worden.
Om een voorbeeld te nomen. Op een groot concours op gras hier in de buurt is de vrijdagnamiddag/avond voor de bixies. Erg leuk en gezellig.
Er wordt losgereden op een groot grasveld waar een pony aardig vaart kan maken. De ringen zijn de laatste jaren afgezet met lage witte hekjes en een wat hogere afzetting met touw tussen de ringen en het losrijveld. Dit lijkt me toch niet de bedoeling om onze jeugd veilig te kunnen laten rijden.
Ook de bodyprotector wordt niet verplicht gesteld.
Daarnaast mis ik de opvoeding van de goed bedoelde ouders. Mijn idee is dat juist door de bixie wedstrijden de kinderen kunnen leren zonder al te veel stress vooral plezier op een wedstrijd te hebben.
Een ouder die het kind nog eens extra aanmoedigt en aangeeft dat hij/zij vooral moet winnen, helpt daar naar mijn mening niet echt bij.
hulpteugels zouden helemaal geen probleem mogen zijn in de bixie zeker niet in de beginnende reeksen
want veiligheid moet inderdaad altijd voorop staan waarin boddyprotects altijd verplicht moeten,in de lager bixie zou men misschien ook van een klassement kunnen afzien en de kinderen gewoon op een positieve manieren stimuleren want het zijn toch de ouders die meer belang hechten aan een klassement dan verdwijnt er misschien ook een beetje de onderlinge jaloezie en komt het plezier van samen op wedstrijd terug.
(geldt misschien ook bij de volwassen rubrieken, want waar is het gezellig samen zijn nog op concours)
Heel goed .. zo is het de enige juiste manier!De kleine ruitertjes krijgen er dan plezier in en het ruitergevoel kan zich dan gaan ontwikkelen!
Ex jurylid Julie van Eeuwen
Laat ik dan maar ‘de advocaat van de duivel’ spelen! Nee, nee, nee! Wat is dat nou voor een opvoeding? Elk kind verdient het beste van het beste! Dat betekent ook het beste voorbeeld. Dat wil niet zeggen; ‘niet goedschiks, dan maar kwaadschiks’. Als iets niet wil lukken, dan is het belangrijk dat een kind geduld leert uit te oefenen. Zeker als een ander wezen er bij betrokken is. Oefenen, nog eens oefenen en de tijd nemen, dat zou het devies moeten zijn. Dan maar een paar jaren later de eerste wedstrijd, het eerste lintje of de eerste sprong. Het beste wat je een kind kan bieden zijn wijze levenslessen, waar ze later altijd wat aan kunnen hebben en in hun verdere leven op terug kunnen vallen. Karaktervorming heet dat. Wat de veiligheid betreft, een ouder moet zijn kind altijd behoeden voor iets wat het niet aankan! In dit geval op een pony gaan zitten en toeren uithalen waar het kind (nog) niet aan toe is. De pony valt niets te verwijten. Met grote ogen van verbazing zie ik altijd hoe de meeste pony’s in kinderlessen hun uiterste best doen om het kind op hun rug in evenwicht te houden.
Leuke foto, alleen ontbreken er niet de veiligheidsbeugels?
Plezier en veiligheid gaat bij mij boven alles en ja trainen hoort er zeker bij ,heb zelf een dochter 8 jaar oud ,rijden in de bixie met een brave oudere pony en een jongere grotere sterke pony de ene pony is niet de andere dus bij de jongere pony gebruiker wij een elastiekje zo kan mijn dochtertje haar zit verbeteren haar been ligging haar handjes stil en op de plaats houden ipv bezig zijn met de pony ivm te sterk / snel wat ik jammer vind zelf meegemaakt dat de ouders die er niet voor / hulp teugels / zijn dat deze ouders zelf een brave pony hebben maar wel achter je rug om gaan klagen als hun kinderen niet in de prijzen vallen en wij wel ivm elastieke dit is onzin want het kind moet zelf doen ,dat deze ouders ook nog het lef hebben om met stem verheffing mijn dochtertje aan durfen te spreken waar is het plezier ouders ,kinderen horen na het proefje van hun pony af te springen en met elkaar te spelen buiten maar nee dat is ver te zoeken ik vind dit onderwerp super dat het aangekaart word dat heeft iedereen een eigen keus doe je wel of niet een hulp teugel eraan dat hoef er ook niet stiekem geklacht te worden Dus top solange iemand die voor de kleine ruitertje gaat mijn stem heb je
Naar aanleiding van een aantal niet zo positieve reacties, kan ik als moeder alleen maar besvestigen dat mijn meiden zonder af en toe een met verstand gebruikte hulpteugel (overigens door een uitspraak van Tineke Bartels, die net als ik vindt dat het ten koste van de houding en zit gaat als je alleen maar aan je pony moet trekken omdat je anders alle dressuurringen gezien hebt behalve die van jezelf) nooit zover gekomen waren Jennifer (14 jaar rijdt D-Z1) met Concierto (8 jaar) die pas 4 was en een maand zadelmak toen hij bij ons kwam en Kimberley (11 jaar rijdt B-M2 en springt B-L) met Rafaella (6 jaar), beide zelf opgeleid. Niet iedereen heeft de middelen om een pony te kopen die alles al gelopen en gezien heeft. Met de juiste begeleiding en het juiste gebruik is er naar mijn mening dus niks mis mee om “kleine” / “ondervaren” ruitertjes te helpen met een hulpteugel!!
Ik ben van mening dat kinderen ponyrijden vooral als ze beginnen met ponyrijden leuk moeten vinden. Wij als begeleiders en ouders moeten toezien dat het veilig is. Een hulpteugel kan hier aan bijdrage, de zit van de ponyruiter is ook belangrijk.
De bixiewedstrijden moeten laagdrempelig zijn, en het is belangrijk dat ieder kind van de jurylid, met name de klasse AA en A persoonlijke en positieve aandacht en tips krijgen, daar leren ze veel van en geeft hun veel energie om verder te gaan. Het is gewoon genieten als je bij de beginners die reacties ziet als ze een prijsje krijgen en het maakt hun niet uit welke.
In kring Noord Limburg proberen we de bixie te stimuleren en hebben zelfs een bixiecompetitie afgelopen indoorseizoen georganiseerd, dit was gewoon super! Nu gaan we op 11 mei in Horst een bixiedag organiseren.Ponyrijden moet gewoon leuk zijn en de jeugd heeft de toekomst!
Waarom het de kleintjes zo moeilijk maken als het gemakkelijker kan en dat ook nog eens veiliger is? Waarom zouden de beginnende rutiertjes al zoveel ellende moeten doorstaan als ze ook op een vieligere en rustigere manier kunnen leren rijden! Ik vind dat het wel moet kunnen, in het begin gewoon nog een hulpteugel en dit natuurlijk langzaam afbouwen! De ruitertjes zullen er zo ook veel meer plezier in beleven! Van moeilijke pony’s/paarden leert men heel veel, dat heb ik zelf vaak genoeg ervaren, maar die moeilijkheden kunnen de kinderen wel bespaard worden tot ze er helemaal klaar voor zijn!
Ik vind ook dat de veiligheid voorop staat en dan pas de rest.
Kinderen moeten vooral plezier hebben in het rijden . En als ze ouder worden dan gaan de hulpteugels er vanzelf vanaf.Als dit dan net wat meer vertrouwen geeft .Prima toch ik ben er voor.
Mooi initiatief! Wanneer je uitgaat van veiligheid voor alles, en de doelstelling is dat de kinderen leren rond te sturen zonder druk en kracht, waarom dan niet een hulpteugel. Wachten tot het kind het thuis heeft opgelost is niet altijd haalbaar en de Bixie is toch ook juist om dat te proberen en te leren? Bij mij komt wel een grote mits op, en dat is dat de hulpteugel op de juiste manier gebruikt wordt, misschien ook maar goed als het gebruik van hulpteugels toegestaan wordt kunnen de juryleden de mensen ook helpen om de hulpteugel op de juiste manier te gebruiken. Naar mijn mening brengt verbieden frustratie, educatie brengt rust voor ruiter en paard. Ik ga er vanuit dat iedereen de intentie heeft om de hulpteugel op de juiste manier te gebruiken….. Zelfs in Duitsland, het land waar een rechter bepaald hoe je je paard moet rijden, hebben ze al jaren een rubriek voor de kleintjes om ze te leren en beoordelen op de zit, met behulp van een hulpteugeltje.
De echte frustratie in de houding van de ouders, als ouders hoor je je kind te leren hoe je de hulpteugel gebruikt en hoe je je gedraagt op concours, wat belangrijk is, de prijs of het sportief bezig zijn het lol hebben in het rijden, en en het welzijn van het paard.
Beetje zelfreflectie zou fijn zijn……Veiligheid, kwaliteit en plezier….. Super Solange dank je wel
Om te beginnen ligt er natuurlijk heel veel verantwoordelijkheid bij de ouders, zij moeten beoordelen of hun zoon of dochter al in staat is om individueel met een pony een proefje veilig kan rijden. Maar er zijn altijd factoren waar je geen invloed op hebt, het weer of een losgeslagen pony. Als zo’n pony daarvan schrikt en zijn hoofd de lucht ingooid is er vaak voor zo’n jong ruitertje weinig houden meer aan. Een hulpteugeltje zou dan kunnen voorkomen dat een pony zich op zo’n moment sterk kan maken. Kinderen vanaf 6 jaar hebben gewoonweg niets bij te zetten, en het toestaan van een hulpteugel zou daar zeker een positieve invloed op hebben. Er zouden naar mijn mening wel regeltjes voor moeten komen zodat duidelijk is wat wel en wat niet toegestaan is.
Ook mijn zoontje van zes rijdt bixie dressuur aa met zijn superbrave a pony. Jouri rijdt met twee bijzetteugels bevestigd aan het bit en bovenaan het zadel , omdat zn pony soms het hoofd omlaag doet en als jouri dan zn teugels niet loslaat , hij of met zn snufferd in het zand ligt of zn handen kapot heeft. De bijzetteugels hangen in een boogje zodat jouri en zn pony hier geen hinder van hebben . Ik ben absoluut VOOR , mits goed gebruikt !!!!! En er geen misbruik van wordt gemaakt !! Ik vind het wel een beetje raar om te zeggen ; wat is dat voor een opvoeding .. mijn zoon heeft super veel plezier in het rijden , kan alles verder alleen , stap , draf , galop ,erop en eraf etc. Moet ik dan tegen hem zeggen , wacht nog maar een paar jaar met bixie rijden , totdat je sterk genoeg bent ???