Met belangstelling volg ik altijd de jonge dressuurpaarden en de strijd om de Pavo Cup, maar ook het WK in Verden vind ik leuk om te volgen, al ben ik er nog nooit live aanwezig geweest. Als de livestream het doet, kun je het thuis aardig bekijken en de berichten vanaf het strijdtoneel komen wel binnen. Belangen zijn groot en ik vraag me soms wel eens af of het echt wel allemaal zo leuk en gezellig is, al zijn velen erg enthousiast. Meningen verschillen en de dressuursport is en blijft een jurysport. Als je als Nederlanders het WK met een wereldkampioen kunt afsluiten, zijn teleurstellingen snel vergeten, of toch niet?
Ik zie graag een mooi dressuurpaard en ik heb veel bewondering voor de professionele wijze waarop de jonge paarden in de Pavo Cup worden voorgesteld. Maar wat wil je graag zien? Is de enorme tritt wel natuurlijk, hoeveel kracht moet een vierjarig paard al hebben, hoe zwaar telt de correctheid en het type mee, wat doe je met spanning en ga zo maar door. Dat zag je ook maandag weer tijdens de halve finale van de Pavo Cup. Naam en faam van de ruiter lijkt wel degelijk van invloed, al rijden die ook echt goed en krijgen ze natuurlijk wel vaak de beste paarden. Maar gaat dit altijd op?
Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar op de tribune was regelmatig onbegrip waarneembaar over het toegekende aantal punten. Goedgekeurde hengsten hebben de overhand. Die moeten worden gepromoot, dat is commercieel en ze zijn al geselecteerd op hun kwaliteiten. Logisch dus dat zij de strijd bepalen. Dat maakt het allemaal wel voor een groot stuk voorspelbaar. Ook paarden die een voorselectie hebben gewonnen, hebben al een streepje voor. Het is natuurlijk een eer als je wordt geselecteerd voor de halve finale, maar daar houdt het voor de meeste combinaties op, hoe goed ze het ook doen.
Ik vraag me wel af hoe je de Pavo Cup aantrekkelijker kunt maken voor iedereen. De Subli Cup begint een waardige concurrent te worden. Er is behoefte om paarden van dezelfde leeftijdscategorie op dressuurkwaliteiten te laten beoordelen. Dat is ook voor fokkers interessant. Maar ga dan wel zelf kijken om je eigen oordeel te vellen en ga niet alleen op de uitslag af.
Jacquelien van Tartwijk, redacteur
Deze column verscheen vrijdag 12 augustus 2011 in De Paardenkrant
Is dit geen oud nieuws?
Iedereen weet toch wel dat het een politiek spel is?
En iedereen doet toch niets?
Omdat je dan je eigen glazen misschien (waarschijnlijk) ingooit?
Ik heb een keer een paard voor de pavo die iedereen hoog aanschreef.
Hij ging eruit. op niet regelmatig.
naar de drie juryleden een video gestuurd om uitleg omdat ik geen onregelmatigheid zag. niemand verder trouwens. kreeg drie keer een andere uitleg. waaronder niet de onregelmatigheid.
mijn instructeur( zeer bekend) gaf al aan of hij dan voor een zacht prijsje weg mocht.
en ja hoor, binnen drie maanden twee jury’s met de vraag of hij te koop was.
dit is een eigen ervaring, hoor het wel eens gekker.
maar zo is het en zo zal het wel blijven
Ik kan me volledig vinden in het stuk van mevr Jacquelien voor die jonge dekhensten die barsten van energie zet daar een meisje met lef op en vuurwerk verzekert de benen vliegen rond je oren spekakel alom en spectakulair om zien gelijk een formule 1 wagen op circuit maar door een druk center zullen ze niet geraken veel te hectisch . Laat ons ook eens de nadruk leggen aan de ruiters met het fijne gevoel die jonge dieren harmonisch in natuurlijke balans kunnen opleiden zonder het hoofd in de krul te trekken maar met een swingende en verende rug en veel lossigheid in het totaalbeeld dat zien we te weinig ook een taak voor de juryleden om dit te kunnen onderscheiden want dat is horsmanschip.Laat die dekhengsten optreden in aparte schowrubrieken is voor veel mensen en fokkers ook leuk .Maar echt fijn opleiden is toch nog van een heel andere orde
Laten ze eerst beginnen met elk paard toelaten, ongeacht afstamming of stamboek. Dus stamboekloos ook. En dan zonder boekje de boel beoordelen. Dus de jury niet vertellen welke ruiter en welk paard je voor je hebt. Een ruiter zal herkend worden, maar lang niet alle paarden.
Ik heb een leuk B-register ruintje, deze mag dus meedoen aan de pavocup, maar je weet bij voorbaat dat je geen schijn van kans maakt. En dat ligt niet aan de kwaliteiten van het paard.
Ik kan me dus goed vinden in dit stukje.
Het is eenvoudig en in ieder land zijn er belangen vermengingen,en zolang er dit is zal er geen recht vaardig oordeel en jury raport zijn .