Het nationale concours hippique in Exloo was het toneel voor de tweede wedstrijd van ‘Rondje Drenthe om het Bronzen Bartje. De finale van de tandems werd net als in Eext gedomineerd door Niek Alting met Luitenant (v. Fantijn) van de combinatie Alting/Ruinemans en Lord Liberty (v. Fabuleus) van vriendin Manon Veerman.
Er hadden zich tien deelnemers aangemeld maar om verschillende redenen moesten Leendert Veerman en Ule Haarsma verstek laten gaan. Na de eerste omloop werden vier tandems uitgenodigd voor de finale, de overige vier werden definitief geplaatst. Deze finale werd net als in Eext gedomineerd door Niek Alting met Luitenant van de combinatie Alting/Ruinemans en Lord Liberty van vriendin Manon Veerman.
Lust voor het oog
Beide vossen zijn nog jong en onervaren, maar eerlijk gezegd blijkt dat tijdens de wedstrijd nergens uit. Van begin tot eind marcheren ze door de baan en liepen misschien nog wel beter dan de eerste wedstrijd. Het gemak waarmee Alting zijn langspan presenteert is opvallend en ook de actievolle show die met name voorpaard Lord Liberty geeft is een lust voor het oog. Met de hals er bovenop en veel afdruk in zijn bewegingen is hij de blikvanger voorop. De winst was meer dan terecht en volgens de jury was dit meest recht gestelde tandem dan ook veruit de beste.
Spannende finale
Plek twee ging naar Martien Verboord met Jonkheer (v. Eebert) en El Nino B (v. Atleet). Ook dit tweetal wist zich positief in de kijker te draven. De blijheid waarmee voorpaard El Nino zich manifesteerde was mooi om te zien en daarbij liet de vos veel knieactie zien vanuit een sterke achterhand. Jonkheer moest de kar trekken en sprong zo nu en dan achter een beetje bij. Dit was voor de jury reden om hen als tweede binnen te roepen.
Strijd om derde plaats
Voor plek drie bleven Jan Jordans met Barend (v. Marvel) en King (v. Fantijn) en Derk Jan Mekkes met Roelofsen Horse Trucks Hugo (v. Patijn) en Jefferson (v. Eebert) over. Twee ervaren rijders die alles uit de kast haalden om de acht punten binnen te halen. Het tandem van Jordans had het tempo er goed in waardoor Barend achterin het niet altijd bij kon benen en uit balans raakte. Bij de twee vossen van Mekkes had Jefferson iets teveel energie en maakte daardoor in de achterhand een foutje teveel voor de derde plaats. Die was voor Jan Jordans, waardoor Derk Jan Mekkes zich tevreden moest stellen met plek vier.
Bron: persbericht