Onderzoekers van de Universiteit van Hannover hebben de skeletten van vier volbloedhengsten (Dark Ronald xx, Der Loewe xx, Birkhahn xx, en Le Destier xx) en een Hannoveraanse ruin (Dux) onderzocht en daarbij vastgesteld dat de zeer invloedrijke hengsten Dark Ronald en zijn achterkleinzonen Der Loewe en Birkhahn afwijkingen in de C6/C7 halswervels hadden. De halswervels die van doen hebben met ECVM.
Onderzoekers van de diergeneeskundige universiteit van Hannover deden het onderzoek samen met Katharina Ros, de dierenarts die in Duitsland ECVM de afgelopen jaren op de kaart zette. De skeletten van de vijf bekende paarden die in musea tentoongesteld staan, werden onderzocht op afwijkingen of vormvariaties in de overgang van de halswervels naar de borstwervels. De vormvariaties die te maken hebben met wat tegenwoordig bekend is als ECVM. De afwijkingen of vormvariaties in de onderste halswervels waren bij de drie hengsten, die zeer veel voorkomen in de pedigrees van warmbloeden, zeer verschillend.
Kleine steekproef met huidige populatie
Naast de skeletten van de hengsten werden ook de skeletten van twintig paarden uit de huidige populatie onderzocht. Tien paarden waarvan bekend is dat ze afwijkingen aan de C6/C7 halswervels hebben en tien paarden als controlegroep (waarbij dat niet bekend was). Daarbij konden de wetenschappers aantonen dat de bovengenoemde hengsten in de huidige populatie voorkomen en vonden ze ook bij de huidige populatie paarden met afwijkingen aan de C6/C7-wervels. En daarnaast werden nieuwe vormvariaties gevonden. De hoofdconclusie luidt: “Dit is de eerste studie die een indicatie geeft over de erfelijkheid van deze vormvariaties.”
‘Verder onderzoek is de moeite waard’
En verder: “Omdat we dit al in onze kleine steekproef hebben gevonden, is het de moeite waard om soortgelijke onderzoeken uit te voeren met veel grotere onderzoekspopulaties om sterker bewijs te vinden voor de vererving van deze vormvariaties en belangrijke voorouders te identificeren. Studies met grotere cohorten, een gestandaardiseerd en gepubliceerd radiologisch en klinisch onderzoeksprotocol en mogelijk genoomgebaseerde analyses zijn nodig om de genetische achtergrond van de vormvariaties en hun betekenis voor de moderne paardenpopulatie verder op te helderen, vooral met betrekking tot de impact op het welzijn van het paard. en hun bruikbaarheid in de sport.”
De hele studie is hier te lezen
Ons webinar over ECVM is te koop in de webshop (gratis voor premiumabonnees):
Lees ook:
Bron: Horses.nl/St.Georg/ReiterRevue
De halswervels C6 en C7 is een dingetje. Daar vindt men vaak radiologisch wat artrose. In mijn visie heeft dat met de achterkant te maken.
nog meer afwijkingen, maar ze springen de sterren van de hemel?
Iedereen die zich een beetje in de fokkerij en met name in die van de Engelse Volbloeds verdiept, kan haast op zijn klompen nagaan dat deze geconstateerde afwijking , vanwege de enorme verwantschap en inteelt binnen de Engelse Volbloedfokkerij, veel breder in de populatie zal voorkomen. Wat deze zeer interessante studie ons ook leert, is dat door de eenzijdige selectie op de renbaan, de oorspronkelijke vrij verticale en gewelfde halsvorm van de Oriëntaalse/Arabische paarden, waar de Engelse Volbloed vanaf stammen, verandert is in een veel meer horizontale halsvorm zonder welving. Men ging die disfunctionele, horizontale halsvorm bij het KWPN zelfs een goede rijpaardenhals noemen! Het hoofd en de hals zijn voor paard de balanceerstok waarmee hij in de voorwaartse beweging niet alleen de massa moet opvangen maar ook in balans moet houden en dat doet het paard o.a. door de hals via het hoofd omhoog of omlaag te brengen maar vooral door de hals sterker te welven. Waardoor de gewelfde hals min of meer ook als een schokbreker functioneert. Het spreekt voor zich dat een paard dan ook hals moet hebben die qua constructie en model gewelfd kan worden. En die mogelijkheid wordt het paard ontnomen bij een meer horizontale en dus disfunctionele halsvorm zonder een goed geprononceerde nek.
Aristoteles leerde ons al: “Er is geen enkele vorm in de natuur zonder functie. Als je de vorm verandert, verander je ook de functie en die is altijd negatief.” Een paard met een meer horizontale halsvorm zonder welving kan dus in de beweging niet optimaal deze hals gebruiken en dat gaat vroeg of laat altijd met afwijkingen gepaard. Zo werkt de evolutie en die kun en mag je niet zomaar veranderen.