Ik zal wat mij ter ore kwam even luid en duidelijk samenvatten: de jongste generatie paardenliefhebbers wil met een vette vrachtwagen vol paarden strikken winnen. Punt. Ze hebben een broertje dood aan de arbeid met – en ze missen het respect voor – de viervoeters die geacht worden deze strikken te winnen.
In zijn Kettingbrief stelt Harm Thormählen – fokker van Capitol, Cera en Fein Cera – dat veel jonge ruiters geen zin hebben om écht goed te leren rijden, om hard te werken en geduld te oefenen. Ook bondscoach Rob Ehrens, spreker op het forum in Drachten, uitte kritiek op de manier waarop veel jonge ruiters hun paarden scholen. De lezer die mij een email stuurde wees mij erop dat de media een bijdrage kunnen leveren aan de heropvoeding van jonge ruiters.
Uiteraard neem ik graag mijn journalistieke verantwoordelijkheid. Maar ik vrees dat de gesignaleerde verschijnselen niet alleen een hippische achtergrond hebben. Het rijkunstige niveau is de afgelopen dertig, veertig jaar enorm gestegen. We hebben Talentenplannen en Trainersplatforms en de KNHS leidt voor alle niveaus instructeurs en coaches op. Maar wat is het effect van instructie als het kind dat je lesgeeft nooit geleerd heeft om te luisteren?
Ik vrees dat er geen kruid gewassen is tegen de ouders van wat een lezeres van De Paardenkrant omschreef als ‘paardenhooligans’. In een ingezonden brief beschreef deze lezeres de gang van zaken op een regionaal concours, waar ponykinderen hun ouders stijf scholden en ouders hun rotzooi achterlieten op de parkeerplaats. Hoe wil je dit soort kinderen en dit soort ouders duidelijk maken dat niet jíj, maar je paard uitmaakt of je op concours gaat. Dat je paard eerst recht en op twee teugels moet kunnen lopen, voordat je in de barrage binnendoor gaat.
Toch wil ik graag de uitdaging aangaan. Om via journalistieke kanalen bij te dragen aan begrip en besef. Het zal onhaalbaar zijn om ruiters te laten inzien dat zíj ervoor kiezen om een paard van stal te halen en ermee te gaan rijden. En dat dus alles wat daaruit voortvloeit voor rekening en risico komt van degene die deze keuze heeft gemaakt. Maar een cursus correct paardrijden, die gaan we maken!
Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ()
Deze column verscheen op woensdag 15 januari 2014 in De Paardenkrant.
Het zou een begin kunnen zijn dat de media eens wat artikelen gaat plaatsen over de ruiters en amazones die hun rijlaarzen aan de boom hebben gehangen, terwijl ze toch zo goed op weg waren.
Wat heeft hen ertoe bewogen om het ingeslagen pad te verlaten ? Het zou een goede “blueprint” op leveren waar onze coaches en trainers mee verder kunnen.
Theo van Bruggen
Natuurlijk willen jonge ruiters alleen maar linten winnen. Zo willen kinderen tegenwoordig geen verpleegster of brandweerman meer worden, maar beróemd. Je doet aan The Voice Kids mee of koopt een vrachtwagen en je wordt in no time trending topic!
Goed initiatief. School meteen ook menig volwassenen, ook daarvan rijden er rond waar je de tranen bij in de ogen schieten. Recreatief rijden is dan ook een optie.
Vele jonge mensen en ouders die niet tot de bedoelde groep behoren(en die zijn er ook ) zullen nu waarschijnlijk serieus op hun tenen getrapt zijn.En gelijk hebben ze.Daarom is het in de meeste gevallen niet goed te veralgemenen.Maar voor de bedoelde groep is het wel eens goed de knuppel in het hoenderhok te gooien.Wegens mijn leeftijd kan ik enorm verschil vaststellen in hoe ouders van toen en deze van nu hun kinderen opvoeden.Maar daar wil ik hier nu niet verder op ingaan,elk gezin zijn leven zou ik zo zeggen.En wie ben ik(die allicht ook wel wat fouten zal hebben gemaakt)om een ander de les te spellen.Toch vind ik dat de bedoelde groep fout bezig is, en het heeft vooral te maken met de mentaliteit van de volledige opvoeding en leefomgeving.Dus niet zozeer met correct paardrijden.
Alhoewel die cursus er ook mag komen.Maar hoe gaat die cursus gepresenteerd worden??? In de vorm van een boek? Video ? on line ? enz .Van dit alles is er al genoeg.Correct paardrijden kan je maar leren in de praktijk,met een super bekwame trainer en met een onverwoestbare drang om bij de besten te willen behoren.Die trainer mag ook een beetje tijd besteden aan het aanbrengen van de juiste mentaliteit die je nodig hebt om met paarden om te gaan. Natuurlijk moet je daarvoor ook nog over genoeg Euro’s beschikken.
Het ontbreekt aan respect, doorzettingsvermogen en goede instructie, een paard of pony is idd een voorwerp geworden waar je prijzen mee wint, als die het niet meer doet koop je gewoon een nieuwe…
Het is toch niet gek dat de gemiddelde leeftijd van paarden in Nederland 7/8 jaar is? Dan zijn ze opgebruikt, verkeerd gereden en daardoor versleten….
De paarden zijn vaak beter dan degene die erop zitten…..
“Onze jeugd heeft tegenwoordig een sterke hang naar luxe, heeft slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen. Ze geven de voorkeur aan kletspraatjes in plaats van training… Jonge mensen staan niet meer op als een oudere de kamer binnenkomt. Zij spreken hun ouders tegen, houden niet hun mond in gezelschap, … en tiranniseren hun leraren.”
Uitspraak van Socrates, zo’n 2500 jaar geleden. Kennelijk is er sindsdien weinig veranderd. Dat lijkt me een geruststellende gedachte.
Sport is opvoeden en opvoeden is een sport. We kunnen allemaal een steentje bijdragen aan de mentale ontwikkeling van jeugd. En laten we vooral trots zijn op al die ouders, instructeurs, coaches en juryleden die zich daar elke dag weer voor inzetten.
Zolang ouders hun kinderen niet opvoeden met het besef dat het paard voor gaat en dus eerst verzorgd moet worden voordat de ruiter/amazone gepamperd wordt met (onnodige sport-)drankjes, jassen etc., zullen de kinderen niet het respect op kunnen brengen om het paard optimaal te begeleiden en de fout bij zichzelf te zoeken als het niet gaat zoals gedacht. Investeren in materiaal waar vooral veel bling-bling op zit lijkt belangrijker dan investering in goed onderricht en zelfreflectie helaas. Dit geldt uiteraard niet voor iedereen, maar het wordt door de commercie voor een deel ook wel in de hand gewerkt. Elk seizoen nieuwe kleurtjes voor je dekjes, beenbeschermers, dekens, en dan dekens voor alle omstandigheden, netjes, etc. Men heeft aparte berging nodig om e.e.a. op te bergen en verslijten doe je het nooit. Maar, dan is er geen geld meer om een professionele, goede instructeur in te schakelen, dus dan maar iemand die goedkoop is en misschien een kortstondig effect heeft maar je niet leert paardrijden. Je zou er cynisch van worden.
Erg kort door de bocht om alle jonge mensen en hun ouders te “beschuldigen” Ik denk dat er in dit land nog genoeg jonge mensen zijn die bereid zijn door heel hard te werken ook wat te bereiken. Maar hoe we het ook wenden of keren; daar hangt een prijskaartje aan! Dat weet iedereen. Maar we hebben in Deurne een werkelijk prachtig paardensport complex liggen waar momenteel nog anderhalf mens en paard rondlopen.Misschien eens een goede zaak om daar dan eens jonge,talentvolle EN tot hard werkend bereid zijnde jonge mensen op te leiden tot ECHTE paarden mensen en niet “mensen-met-een-paard”……(en een dikke vrachtauto)
Ik weet zeker dat er nog heel veel mensen zijn die nog echt een hart voor het paard en alles er bij hoort, hebben, we moeten ze alleen weten te vinden en te stimuleren en zorgen dat ze hun rijlaarzen niet in de boom hangen……..
Wat mij stoort is niet de vraagstelling van dhr Rosie, die is genuanceerd genoeg.
Er is inderdaad een groep ruiters/amazones die meer met zichzelf bezig is dan met ieder ander; paard of mens. Deze groep is vandaag de dag misschien groter dan voorheen, maar is er altijd al geweest.
Het is ook goed om daar wat aan te willen doen. Dat zal ik niet ontkennen.
Wat mij dus stoort zijn de reacties die volgen op dit soort vraagstellingen, die voorbijgaan aan enige nuance, iedereen over één kam scheren en veroordelen.
Er is nog steeds een hele grote groep paardrijders, van jong tot oud, die vooral plezier willen hebben met hun paard; het grootste deel rijdt niet eens wedstrijden. Zij doen alles om het goed te doen voor hun paard en besteden veel tijd en geld aan voeding, verzorging en lessen; ook aan paarden die in de ogen van sommige gebruikers niet (meer) de moeite waard zijn. Maar ze zijn zo lief…..
Er is nog steeds een hele grote groep kinderen die wèl opgevoed worden met waarden en normen. Zij vallen alleen niet op.
De uitwassen vallen wel op.
Om nou de complete jeugd en hun ouders te bestempelen als lui, respectloos en ga zo maar door, gaat mij veel te ver. Ook al is er een groep die een stukje ‘heropvoeding’ goed zou kunnen gebruiken.
Als alle mensen die zo makkelijk op internet hun oordelen spuien nu eens in hun omgeving iets gingen organiseren om die bewustwording te bewerkstelligen, zou het met de wereld wel goed komen denk ik….