
Al eerder stelden onderzoekers van de Universiteit Utrecht de biochemische oorzaak van atypische myopathie vast: een verstoring van de vetverbranding, in de humane geneeskunde bekend als ‘MADD’ (Multiple Acyl-CoA Dehydrogenase Deficiëntie). Het idee ontstond dat er een nog onbekende ‘toxische trigger’ betrokken moest zijn bij het ontstaan van de verstoorde vetverbranding. Die boosdoener lijkt na onderzoek van paarden met atypische myopathie misschien gevonden te zijn.
Wetenschappers onderzochten veertien paarden die verdacht werden van atypische myopathie in de herfst van 2009 en lente van 2010. Bij zeven van deze paarden werd na urineonderzoek de diagnose atypische myopathie gesteld. In de weides waar de paarden stonden zijn bij al deze dieren esdoornbladeren en/of esdoorntakjes gevonden. Uit het Nederlands epidemiologisch onderzoek bleek het eten van esdoornbladeren met een endofyt erop een rode draad te zijn in het optreden van atypische myopathie. De wat zoete smaak van esdoornbladeren met een endofyt (symbiotische schimmel) is misschien aantrekkelijk voor paarden. Het kliniekteam van Inwendige Ziekten Paard, Universiteitskliniek Paard, hoopt het vermoeden na meer onderzoek wetenschappelijk te kunnen onderbouwen.
Atypische myopathie
Atypische myopathie tast de spieren aan. Symptomen zijn koorts, stijfheid en onderkoeling. Ook kunnen de paarden wat kolieksymptomen hebben. De overlevingskans is slechts tien procent. De ziekte zorgt voor dodelijk verlopende spierafbraak die in het late najaar of in het vroege voorjaar sporadisch optreedt. Atypische myopathie kan binnen 24 uur fataal zijn voor een tot dan toe kerngezond paard. Het onderzoek naar atypische myopathie wordt binnen Europa geleid door dr. D.M. Votion van de Universiteit in Luik.
Bron: Horses.nl
Lees ook:
In Lelystad zijn vorige jaar al 2 paarden gestorven door het eten van bladeren met de inktzwarte schimmelplekken erop. De dierenartsenpraktijk aldaar is volledig op de hoogte. Een geneesmiddel is er niet. Paarden zijn niet zeer geneigd om de (afgevallen) bladeren van de meeste (-tig)esdoornsoorten te eten. Bij de suikeresdoorn (meple leaf / canadesche vlag!) is dat anders, omdat die een zoetere smaak hebben. Reeds vorige jaar de Hoefslag en ook KNHS geinfomeerd, maar geen reactie.
PHA Steinmetz, rentmeester
geld dat ook voor de acer campestre, of eigenlijk alle esdoornsoorten?
In 1 artikel staat de vederesdoorn namelijk.
Moet ik weer op horses kijken voor een reactie, of krijg ik automatisch een antwoord, ik wil het antwoord graag horen.’
gr conny
en geld het eigenlijk alleen als er schimmelplekken op de bladeren zitten?