Gebitsproblemen bij paarden komen voor in alle leeftijdscategorieën

Gebitsproblemen bij paarden komen voor in alle leeftijdscategorieën featured image
Foto Lonneke Ruesink
Volgens een onderzoek op de kadavers van 400 Australische paarden heeft 93,8 procent van de dieren een of meer afwijkingen aan de mond. Bij slechts vijftien van de 400 paarden werden geen afwijkingen gevonden.

Het onderzoek vond plaats toen de paarden al overleden waren, in een slachthuis in Queensland.
De meest voorkomende abnormaliteiten waren scherpe punten op het glazuur (55,3 procent) en haken (43 procent). Het merendeel van de haken werd gevonden op de zijtanden.

Er werd bij 25,5 procent van de paarden een ‘wave mouth’ gevonden, waarbij de kaken vanaf de zijkant gezien een golfvorm hebben en 22,3 procent bleek gaten te hebben waarin voedsel kon achterblijven. Overdreven transversale ruggen werden gevonden bij 13,5 procent van de paarden.

De meeste mondziekten en afwijkingen werd gevonden bij paarden die tussen de elf en vijftien jaar oud waren, 97,5 procent daarvan had een afwijking. “Bij alle groepen werden veelvoorkomende afwijkingen gevonden en de frequentie nam toe met de leeftijd”, zegt Tum Chinkangsadarn van de Universiteit voor Diergeneeskunde van Queensland. “Deze studie laat zien dat alle paarden regelmatig moeten worden nagekeken door de tandarts om afwijkingen vast te stellen en te behandelen, om leed in het latere leven te voorkomen.”

De leeftijd van de paarden in het onderzoek lag tussen de één en de dertig. Er waren volbloeden, warmbloeden en kruisingen. Zieke of ernstig gewonde paarden werden niet geslacht.
De onderzoekers zeiden dat mondziekten veel voor kwamen, onderzoek wees uit dat tien procent van de ziektegevallen in Engeland tand-gerelateerd was, terwijl mondziekten in de top vijf van medische problemen in de VS staan.

“Veel studies laten al zien dat het verstandig is om paarden van vijftien jaar of ouder regelmatig na te laten kijken, maar onze studie laat zien dat tandproblemen op alle leeftijden voorkomen en dat ze makkelijk kunnen worden geïdentificeerd”, aldus de onderzoekers. “De interval tussen de behandelingen zal variëren per paard vanwege het verschil van discipline, dieet, training en harnachement.”

Volgens de onderzoekers is het wenselijk dat er nog meer onderzoeken volgen om de relatie te onderzoeken tussen de aandoening en de gevolgen ervan voor het paard.

Bron: Horsetalk

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

You might also like