Stichting Dierenhulp heeft de jaarlijst samengesteld van landen waar veel meldingen over grootschalig dierenleed voorkomen. Paarden en ezels worden bij de samenstelling van deze lijst uiteraard meegerekend. Tot mijn grote verbazing staat Nederland op een zesde plaats en de Antillen zelfs op een derde. Hoe is dit mogelijk? Ik ben momenteel een sponsorproject voor Brooke Hospital aan het opstarten. De betreffende landen (Egypte, Pakistan, Indië en Jordanië) staan onderaan op de lijst. Blijkbaar is men ginds alleen maar slecht voor lastdieren.
Feitelijk ben ik met stomheid geslagen. Wij hebben zelfs een politieke partij die zich inzet voor het welzijn van dieren. Nederland is een beschaafd en ontwikkeld land en respect voor dieren mag verondersteld worden. Nederland telt bovendien tal van actiegroepen, zoals ‘Wilde dieren de tent uit’. Voor onze sportpaarden is in ieder geval alles geregeld. De beste hoefsmeden, dierenartsen, fysiotherapeuten, gedragstherapeuten, coaches, trainers en ruiters waken over de paarden. Misstanden worden direct aan de kaak gesteld en verspreid over het internet. In Den Haag zijn paarden die werden verwaarloosd ‘bevrijd’.
Ik vraag mij af welke waarde wij moeten toekennen aan de publicatie. De lijst wordt samengesteld op basis van meldingen van toeristen, dierenartsen, mediaberichten, collega-organisaties en eigen waarneming. Het is derhalve een goede indicatie over de omgang met dieren in de verschillende landen. Gelukkig wordt voor wat betreft de hoge klassering van Nederland voornamelijk gerefereerd aan misstanden bij proefdieren en op kinderboerderijen. En daar komen onze sportpaarden niet voor.
Desalniettemin is hier enige schaamte op zijn plaats en laat de politiek het klaarblijkelijk faliekant afweten. Ik heb eerder geschreven dat de straffen van de KNHS in geval van paardenleed buitenproportioneel zijn in vergelijking met het commune strafrecht. In deze krant las ik een column over minister Verburg die de paarden in de steek zou laten. Ik vind dit standpunt zeker verdedigbaar, maar anderzijds verdient het ook enige kanttekeningen. De houders van dieren zijn zelf verantwoordelijk voor het welzijn daarvan. Verder moet er sociale controle zijn; mensen moeten elkaar op het gebied van welzijnsproblematiek bij paarden opvoeden. De minister zou een plan van aanpak overleggen. Dit plan is er en houdt in principe in dat de sportbond het zelf maar moet uitzoeken.
Enerzijds constateert de minister dat er een behoorlijk aantal welzijnsproblemen is binnen de paardenhouderij. Maar anderzijds leidt gebrek aan visie tot het niet nemen van adequate stappen. Het heeft bijna drie jaar geduurd alvorens de minister ons ‘onderdanen’ kon mededelen dat de paardenhouderij het maar zelf moet reguleren. Het is wellicht een open deur, maar deze actie wordt toch echt door de belastingbetaler gefinancierd. Alhoewel, niet elke paardenondernemer vindt dat er belasting betaald moet worden, maar dit geheel terzijde.
Nu de paardensport zaken rondom welzijn zelf moet regelen, ligt hier in mijn optiek een veel grotere voorbeeldfunctie. Ik vraag mij af of de FEI hieraan voldoet. Want ook de FEI verzandt in onduidelijke regelgeving op het gebied van paardenwelzijn. Per 15 mei aanstaande gelden nieuwe richtlijnen en hierbij worden grotere bevoegdheden aan de steward toegekend. Ook mogen ruiters de hoofd-nekhouding niet langer dan tien minuten in een vaste positie houden. Wat is een vaste positie? Wat is de sanctie daarop? En impliceert dit dat de stewards met een stopwatch gaan meten? Voorts moet stress bij het paard voorkomen worden. Moeten we Parzival nu uitsluiten wanneer hij schrikt van de bloemetjes rondom de ring?
Kortom, we zijn weer geen steek verder gekomen.
Stephan Wensing, advocaat
Deze opinie verscheen zaterdag 1 mei in De Paardenkrant
De houders van dieren zijn ZELF verantwoordelijk voor hun dieren.
Maar wat als ze die verantwoordelijkheid nou eens niet nemen? Wie komt er dan op voor de dieren? De wet in ieder geval niet. Want een dier is een ding volgens de wet. Het kan vernield worden, maar het kan niet lijden.
Mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen daden, maar zodra een ander mens slachtoffer wordt van zo’n daad, is er toch ook een wet die voor het slachtoffer op komt?
Minister Verburg heeft gefaald en een hoop tijd en dus belastinggeld verspild! Ze heeft genoeg gelegenheid gehad om een visie te ontwikkelen.
Ook ik vroeg me al af hoe we toch op de 6e plaats zijn beland.
Ligt er natuurlijk aan wat de uitgangspunten zijn
Als er geen dieren de hele dag binnen mogen zijn, dan doen we inderdaad wel mee boven aan in de ranglijst.
Voor mij blijft het een raadsel dat er zoveel aandacht besteed wordt aan het paardenwelzijn
de meeste paarden hebben het t.o.v. de meeste andere staldieren nog wel toppie voor elkaar.
Dit blijkt ook wel doordat minister Verburg
geen enkele maatregel heeft genomen
voor het verbeteren van het paardenwelzijn
die enkeling die het niet zo prettig heeft als paard
zal dat met veel regels ook niet hebben.
iedereen weet dat een paard weidegang nodig heeft en een aantal uren van stal moet zijn.
De minister was natuurlijk druk druk druk met haar eigen glossy
maar voordat er eens naar het paardenwelzijn wordt gekeken zijn m.i. nog een vracht dieren
dierentuinen vol zelfs, en varkens en kippenschuren vol, waar eens naar gekeken moet worden. Het lijkt me dat ook deze dieren
graag iedere dag 4 uur naar buiten willen
en dan de kleine kalfjes die het eerste jaar geen buitenlucht zien.
Gelukkig zie ik de meeste veulens wel buiten huppelen
“De lijst wordt samengesteld op basis van meldingen van toeristen, dierenartsen, mediaberichten, collega-organisaties en eigen waarneming.”
Wellicht zijn juist de openheid, bijv. dus de berichtgeving in de media, al de organisaties voor dierenbelangen die we hier hebben en het feit dat we hier de moeite nemen dierenartsen te bezoeken er de oorzaak van dat NL zo hoog op de lijst staat. Misschien is er juist in de landen waar het heel slecht gaat, geen aandacht voor en ontstaat er zo een vertekend beeld.
Met de schrijver vraag ik me daarom ook af, wat de waarde van deze publicatie is.
Volgens mij is er in geen land als Nederland zoveel “dichtheid” in het hebben van paarden! Hoeveel mensen houden hier paarden in vergelijking met ieder ander land?
Daarnaast is het heel gemakkelijk als je “wat” of “een heleboel” geld hebt om een paard te kopen.
Daarna begint voor veel paarden de ellende pas echt goed…
Volgens mij speelt het dierenleed zich veel dichter bij huis af…
* Het pennybuurmeisje van 10 jaar oud wat na een half jaartje zeuren een pony van haar ouders kado krijgt (houdt haar van de straat!)
Het meisje hanteert de zweep als een volleerd slavendrijfstertje en laat het diertje (trots als ze is tov klasgenootjes )uren sprongetjes maken en galopperen in zijn rose harry Horse outfitje.
*Het zogenaamde sportpaard wat met 2 dekens op stal staat en 3 kwartier per dag met de goque lekker strak zijn rondjes mag draven en vervolgens weer onder de dikke dekens gaat.
*Het paard wat zomer en winter in de modder staat met dikke mok in de sokken en die altijd staat te jeuken tegen het prikkeldraad met in de ogen een doffe uitgeblustte blik,3 jaar oud is ie slechts.
*Het Friesche veulentje,nog geen jaar oud,wat continu op randsoen staat,omdat zijn jonge bazinnetje veel te zuinig voert ivm geldgebrek…
*Het kleine ezelsveulen wat zich ophing aan een schommel….die ze gewoon hadden laten hangen in het landje…
*Het arme veulentje wat terecht kwam in een sloot(gejaagd..,angst?) ,omdat er een hengst bij zijn moeder in het land geplaatst werd om haar ergens in de komende dagen een paar maal te dekken
*De arme paarden die van de winter bijna verdronken omdat ze door honger gedreven ,het ijs opgingen op zoek naar voedsel en er doorheen zakten
*Het paard wat de gehele winter het dek niet afgehaald werd…en in het voorjaar onder de schurft bleek te zitten …
*De pony met “de turkse slofjes”….al twee jaar niet naar de smid geweest…
*Het arme eenzame paard wat al 3 jaar zonder kameraadjes in een kaal landje staat
Het paard met de ontstoken ogen ontstaan door vliegen,waar niets aan gedaan wordt…
En zo kan ik nog wel even doorgaan…ik heb het hierbij over dieren in mijn naaste omgeving!
Vergeet ik de dieren te vermelden die niemand ziet omdat ze gewoon niet buiten komen!
Such a Shame!!!