Ga naar hoofdinhoud

Prullenbak

Opinie
Je moet altijd doen wat je zegt. Als je niet van plan – of bij machte – bent om de daad bij het woord te voegen, hou dan je mond. Je verliest respect als je níet doet wat je wel hebt gezegd.

Dat was mijn conclusie na de bekendmaking van het dressuurteam voor de Wereldruiterspelen in Tryon. Niet alleen gingen daarmee de scores van de observatiewedstrijden de prullenbak in, de KNHS handelde ook tegen letter en geest van zijn in woord beleden beleid.

Zware taak

Heel opmerkelijk: bondscoach Rien van der Schaft kreeg bij zijn benoeming van de KNHS een specifieke opdracht mee. De erkende aanhanger van de klassieke rijkunst moest voor ‘harmonie’ gaan zorgen. In perspublicaties maakte Van der Schaft duidelijk dat hij was begonnen aan een zware taak, die wel enige tijd in beslag zou nemen, maar hij was bezig!

Harde por

Ik wist op dat moment zeker dat we nu alleen nog maar Oranje paarden zouden zien die normaal werden los gereden en ook in de ring zouden we streven naar harmonie. Deelnemers die hun paard op het voorterrein in piaffe een harde por moesten verkopen om vervolgens zwaar in de stang-en-trens te gaan hangen teneinde hun paard in de ring te laten presteren, die zouden niet meer worden afgevaardigd naar buitenlandse concoursen.

Slechte reputatie

Inmiddels weten we beter. Ook onder de klassieke Rien van der Schaft rijden onze kaderleden op het voorterrein zoals ze zelf willen. En is onze reputatie in de (dressuur)wereld onverminderd slecht.

‘Ambassadeur’

Ook vóór de komst van de met harmonieus tromgeroffel aangekondigde nieuwe bondscoach, hamerde de KNHS stevig op het aambeeld van de ethiek. Met een gedragscode stelde de bond zich teweer tegen haar eigen officials die zich op Facebook negatief uitlieten. Met deelnemingsovereenkomsten moesten kaderleden zich niet alleen aan die gedragscode onderwerpen, maar zich ook als ‘ambassadeur’ gedragen. In woord en gedrag moesten ze bijdragen aan een positief imago van de paardensport en in het bijzonder dat van het Nederlandse Team.

Wangedrag

Madeleine Witte-Vrees, ten koste van de hoger(!) scorende Adelinde Cornelissen in het Nederlandse WEG-team gekozen, liep een week voor het NK in Aken tegen een gele kaart van FEI-official Jacques Van Daele op. Vanwege wangedrag tegen stewards op het voorterrein. Aan dat laatste zou vooral Madeleines entourage zich schuldig hebben gemaakt, maar volgens de FEI en de KNHS-deelnemingsovereenkomst is de amazone daarvoor verantwoordelijk.

Ethische papiertjes

Als met de keuze voor Madeleine Witte-Vrees alleen de observatiescores de prullenbak in waren gegaan, had ik daar vrede mee gehad. Maar in die prullenbak liggen nu ook alle ethische papiertjes van de KNHS. De gedragscodes van haar eigen functionarissen incluis.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur

[email protected]

 

15 reacties op “Prullenbak

  • Debby

    Er zijn filmpjes op social media verschenen van Madeleine die Charmeur in en uit elkaar trekt en trapt in Aken tijdens het losrijden. Oja, en Anky staat er bij te lachen. In de ring straalt de harmonie er ook niet bepaald vanaf, en hangt de alleen maar in de stang en trens. Ontzettend onverdiende afvaardiging.

  • H. Hegeman

    Dank je wel Dirk Willem voor dit oprechte verhaal! De houding en het gedrag van de KNHS (de vos die de passie preekt) sluiten vaker niet dan wel aan bij het eigen beleid. Maar zo lang iedereen ‘bij het koffie-apparaat’ blijft klagen en verder niets doet, zullen jij en ik (en met ons toch veel anderen, maar helaas niet genoeg anderen) roependen in de woestijn blijven. Overigens: het is evident dat de bedoeling van Rien van der Schaft goed zijn. Ik vrees echter dat ook hij met zijn goede bedoelingen vastloopt tegen de heersende KNHS-visie: scoren telt. Maakt niet uit hoe!

  • Hans

    De enige die het niet eens zal zijn met de feitelijke vaststellingen in dit stuk, zal degene zijn die het betreft. Is dit de keuze van de bondscoach, of spelen andere invloeden hier een rol? De uitspraak van de bondscoach inzake het wegen van de veterinaire gegevens van de paarden van Witte en Cornelissen vond ik overigens de meest dubieuze. Een insinuatie dat het ene paard gezonder is dan het andere, kan natuurlijk niet als bondscoach.

  • A. van Duinen

    Wat een goed artikel meneer Rosie! Als we allemaal alleen maar ja en amen blijven zeggen en ons weerhouden van enige kritiek zal de paardensport sowieso niet gaan veranderen. Van 1 ding ben ik zelf erg voorstander van; als je zegt dat je doet of zal gaan doen moet je dat ook waarmaken. Op dit moment kijk ik liever naar andere combinaties dan naar de Nederlandse top. Geen harmonie te zien en paarden die schreeuwen om een andere aanpak en ontspanning. Sommige topruiters hanteren de klassieke rijkunst in de training en kijk dan met verbazing hoe zij de ring doorsturen en geeft een zeer fijn beeld. Deze ruiters scoren toch ook echt rond de 75%. En oh ja wellicht heel gek maar heeft u al wel eens gekeken naar de billen (ik bedoel toch echt die van de paarden:) ) die zie ik weinig bij de Nederlandse dressuurpaarden. De kracht hebben ze niet in de achterhand maar komt allemaal vanuit de voorhand anders kunnen de paarden niet de Spaanse pas uitvoeren in de uitgestrekte draf. Geeft toch al een beeld hoe deze paarden worden getraind. Zelfs in de basissport wordt gekeken hoe hoog de voorbenen kunnen komen. Jammer dat de paarden niet kunnen praten en zo meegaand zijn! Op een gegeven moment is er toch wel een paard die duidelijker laat blijken niet blij te zijn… laten we dat dan maar hopen!

  • Margriet Jonk

    Beste Heer Rosie,

    Allereerst wil ik je complimenteren met dit goede stuk. Vaak zijn we het niet met elkaar eens geweest in het verleden. Gelukkig kan een mens zichzelf laten inzien dat een ingeslagen weg niet de goede is.
    In het verleden zijn mijn ‘kritische’ stukken vaak verwijderd.
    Onderwerpen als rollkür, voorbeen zwaaiers en Hollandse school daar werd kritische commentaar zorgvuldig verwijderd.
    Nu het tij is gekomen, dat onze dressuurruiters en amazones op hun rijkunsten worden terug gefloten vind ik niet meer dan correct, en dat jij Heer Rosie hier een mooi artikel over schrijft vind ik mooi.

    Ik hoop dat de main stream mensen nu gaan beseffen, dat het rijden van nu het paard ernstig schaadt. Dressuur is harmonie, samenspel en vertrouwen. Wat we tegenwoordig zien is kracht training en spanning/ angst.

    En ik hoor de lezers al zeggen. OK en jij dan?
    Ja ik ben ook zo bezig geweest. Maar ben 4 jaar terug opnieuw begonnen met de ‘rijkunst’ en heb de ‘dressuur’ de rug toegekeerd.

    Waarop nu de dressuur sport wordt beoefend, zal straks uitlopen op een paardrijverbod.

  • Haaije

    Misschien wordt het tijd voor een frisse wind bij de KNHS qua organisatie en toezien op de Nederlandse ruiters. Gedragscode opstellen die iedereen moet ondertekenen zo niet geen deelname. Kijk naar eventings die door vrijwilligers georganiseerd worden waar het wel goed gaat . En misstanden uitsluiting van deelname betekent met een officiële waarschuwing.

  • Frans Berings

    @H.Hegeman
    Scoren telt voor elke wedstrijdsport en dus ook voor de KNHS!
    Je kunt je natuurlijk afvragen of wedstrijddressuur een sport is.
    Definitie volgens Ernest van Loon:
    Vroeger was dressuur door systematische arbeid het paard gymnastisch ontwikkelen, waardoor hij zijn spieren harmonisch gaat gebruiken. Hierdoor wordt hij soepel, sterk, gehoorzaam en daardoor makkelijk wendbaar. Hij zit gemakkelijker en gaat jaren langer mee.
    Het doel was het gebruikspaard onder de man.
    In die tijd was het rijden van een dressuurproef, het tonen aan de jury hoever de opleiding van ruiter en paard gevorderd waren.
    Het middel dressuur is nu het doel geworden!

  • Karel de Lange

    Na jarenlang de polderdressuur met de mantel der liefde te hebben bedekt, heeft Rosie nu dan toch publiek stelling genomen tegen de huidige polderdressuurmethode die bovendien haaks op de FEI/KNHS-regels staat. Daarvoor verdient Rosie alle hulde. Wie zichzelf overwint is sterker dan degene die een stad overwint.
    Toch wil ik een paar kanttekeningen plaatsen. Om het gebrek aan harmonie volledig op het conto van de huidige bondscoach te schrijven is wel erg kort door de bocht. Van der Schaft kan niet even de huidige kaderleden in harmonische ruiters omtoveren.
    Terecht Rosie signaleert dat ze op voorterrein precies rijden zoals zelf willen en zo rijden ze in de ring ook. Ze hebben immers nooit anders geleerd en er zelfs succes mee gehad. Maar de polderdressuur is op zijn retour en achterhaald. Zelfs de Amerikanen zijn ons met hun klassieke presentaties glansrijk voorbij gestreefd.
    Maar harmonie is geen “black magic”. Harmonie komt pas tot stand als men jarenlang volgens de klassieke dressuurmethode heeft getraind en wordt niet simpelweg met de benoeming van een bondscoach uit de klassieke hoek bereikt.
    Bovendien moet Rien van der Schaft het doen met de ruiters die hem door het huidige systeem geleverd worden. Dat systeem is van hoog tot laag praktisch geheel verziekt met de rollkur/LDR methode. Om de voorgeschreven harmonie te verkrijgen zal het hele trainings- en beoordelingssysteem eerst op de schop moeten. Nu nog worden de ruiters en juryleden volgens dit poldersysteem op de rollkurtrainingscentra en de jurycursussen klaargestoomd en zolang daar geen verandering in komt, zal ook de harmonie uitblijven. Last but not least harmonie is niet alleen het gevolg van een klassieke training maar verlangt ook een evenwichtig gebouwd paard en ook daar ontbreekt het in de moderne fokkerij steeds meer aan.

  • Paula

    Het circus wat dressuur heet. Waar het paard als een clown moet optreden. Triest. Dierenmishandeling.

  • H. Paerels

    Dank, heer Rosie! Voor dit artikel is lef nodig om tegen de stroming in te durven gaan.
    Onze reputatie vwb Dressuur is inderdaad in de wereld heel slecht, zoals u zeer terecht stelt.
    Het moet dan ook voor de klassieker, Rien van de Schaft, zeer frustrerend zijn dat hij helemaal niets kan met de huidige top en subtop. Dat zal hij zich vast wel gerealiseerd hebben toen hij aan deze klus begon. Rien houdt zich vooral bezig met de “laag” onder de subtop, waar hij nog wel invloed op uit kan oefenen. Dat vergt moed om in die wetenschap deze funktie aan te nemen. Een negatief geschreven column in de Telegraaf en de macht van een aantal mensen zetten Rien vd Schaft tegen de muur. Ga er maar aan staan. Maar zijn weg is ingezet!
    Zoals Karel de Lange al aangaf zal het hippisch onderwijs geheel op de schop moeten, van jury tot stewards tot instructie. Maar eerst zullen we moeten erkénnen dat we de verkeerde weg hebben ingeslagen. En dan zal het nog zeker generaties duren voordat Nederland uit het dal zal klimmen vwb de dressuursport.
    Het roer móet om en het roer gáát om …!

  • Elise

    Respect voor het durven plaatsen van zo’n kritische noot. Het “harken en prikken” is niet om aan te gluren. Ook in de basissport niet. Helaas wordt deze manier van rijden altijd beloont.
    Vanuit deze frustratie zelf jaren geleden al gestopt met de wedstrijdsport. Ik vindt het zeer paard onvriendelijk en heeft voor mij niet de beleving die de dressuursport verdient. Wie gaat het lef hebben zich tegen de gevestigde orde te keren. Dat het tij moet keren mag duidelijk zijn.

  • H. Paerels

    Neemt uiteraard niet weg dat Rien van de Schaft m.i. een verkeerde keuze heeft gemaakt, al dan niet onder invloed van …, door Madeleine Witte-Vrees in het WEG-team te plaatsen.

  • Gert Vis van Heemst

    Lekker prikkelend weer meneer Rosie, precies zoals een column behoort te zijn. Uiteraard ben ik het niet met u eens. Wel dat er wat, nee, veel moet veranderen in de paardensport in Nederland. Niet dat dit in een half jaartje is verwezenlijkt en dat heeft de bondscoach ook nooit toegezegd.
    Het echt goed opleiden van een paard volgens de klassieke rijkunst tot grandprixpaard, lukt niemand in die tijd. En het opleiden van een ruiter volgens die principes al helemaal niet. Bovendien moeten al die goede ruiters ook nog eens een heleboel slechte gewoonten afleren en dat is wellicht nog moeilijker en tijdrovender dan goede aanleren. Tsja en dan denk ik dat we de bondscoach toch wel een jaartje of 10 de tijd moeten geven. Moeten al die ruiters ook nog wel even mee willen werken. Denk eerlijk gezegd niet dat we dat mogen verwachten. Het is vast verstandiger ons te gaan richten op toekomstige generaties. Daarvoor moeten dan wel instructeurs worden opgeleid die kunnen en willen gaan doceren volgens de principes van de klassieke rijkunst. Uitgaan van de fysieke mogelijkheden van paard en ruiter. Gebruik maken van de expertise van paardenwetenschappers en de uitkomsten van wetenschappelijk onderzoek, ook als die niet passen in de huidige wijze van paardensport beoefenen. Maar niet alleen ruiters en instructeurs moeten die omslag willen maken ook juryleden moeten zich bekwamen in het functioneel correct bewegen van het paard en niet blijven belonen van zweefdraf, achter de loodlijn lopen , uitpuilende oorspeekselklieren, vast gezette ruggen, hol getrokken ruggen enz….
    Ik heb er niet zoveel vertrouwen in dat dit allemaal goed gaat komen, maar zo door blijven modderen is ook geen optie.
    De paardekrant kan natuurlijk een geweldige hulp zijn, met de prikkelende columns van de heer Rosie en dienen als platvorm voor kennis en meningen van paardenkenners (de bondscoach, Erik van Breda, Karin Leibbrandt enz.) die het goede met de paarden voor hebben en vooral over een onuitputtelijk geduld beschikken.
    Hulde voor de moed van Rien van der Schaft om aan een onmogelijke opdracht te beginnen, laten we hem vooral steunen en niet zeuren over de wijze van interpreteren van observatiemomenten.
    Ook hulde voor Dirk Willem Rosie die nu eindelijk ook aangeeft, dat het flink mis is in ons paardenland , al is het werkelijke probleem volgens mij vele malen groter dan hij doet voorkomen.

  • Brekelmans

    Hulde aan de Heer Rosie. Ik heb jarenlang hier heel veel commentaar geleverd op de toestand van de dressuur en de houding van de KNHS daarin.De Heer Rosie slaat de spijker op zijn kop.
    Ik wil hier ook nog een steentje aan bijdragen. Alles wijst er op dat de Directeur Topsport Dressuur teveel macht heeft. Hij handelt naar eigen goeddunken en voelt zich ver verheven boven alles en iedereen in de dressuursport. Hij is te ijdel en eigenzinnig om zelfreflectie toe te passen. Dan zou hij tot de conclusie komen dat hij iedereen in de weg loopt en heel veel verkeerd doet. Zelfs het bestuur van de KNHS lijdt aan dezelfde kwaal. Als dit niet opgelost wordt houden we op termijn niets over. De actiegroepen liggen op de loer. De KNHS kan zich dergelijke misstanden niet veroorloven.

  • Ilse

    Als je niet precies weet hoe het zit zeg dan niks………..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.