De Niro is geen product van een zeer doordachte keuze van een ervaren fokker, maar een gelukstreffer, zoals fokster Brigitte Pahl het zelf noemt. Pahl kocht De Niro’s moeder Alicante als rijpaard voor haar dochter Anette. Eind jaren ’80 leek het de familie Pahl leuk om een veulentje te fokken bij de merrie. Een bevriende instructeur adviseerde Donnerhall, die toen onder Karin Rehbein furore maakte in de Grand Prix. “Ik had Donnerhall gezien op een wedstrijd en was zelf ook van hem gecharmeerd”, vertelt Pahl. Het product van de dekking met Donnerhall is De Niro’s volle broer Dimension, die als tweeënhalfjarige in Verden goedgekeurd werd voor de dekdienst. “Dat was in 1991 en vanwege dat succes dekten we Alicante weer met Donnerhall in 1992.” Uit die dekking kwam De Niro. “Hij was direct een aparte en won met gemak de veulenkeuring. Allerlei hengstenhouders en opfokkers kwamen dat jaar bij ons langs, maar we besloten hem te houden. In ieder geval tot de hengstenkeuring.” Zo gezegd, zo gedaan en familie Pahl verkocht de zwarte hengst pas op de hengstenkeuring aan hengstenhouders Burkhard Wahler en Tönne Böckmann. “En daar is hij heel goed terechtgekomen.”
Afgelopen zomer selecteerden zes van zijn nakomelingen (inclusief reservecombinaties) zich voor de Olympische Spelen in Londen.
Lees het volledige artikel in Bit 204. Dit nummer ligt nu in de winkel.
Bekijk hier een filmpje van De Niro.
Bron: Horses / Bit