Hoe belangrijk is nou eigenlijk het exterieur van het sportpaard? Dat vroeg ik me afgelopen weekend op het gloednieuwe ICNN Drachten regelmatig af. Ik zag de Grand Prix-paarden over de diagonaal recht op me af komen en noteerde meermalen een C of een B voor toontredendheid. Al dan niet in combinatie met blokvoeten.
Het viel me temeer op doordat onlangs twee voormalige leden van de KWPN-hengstenkeuringscommissie – onafhankelijk van elkaar – pittige dingen over de Nederlandse exterieurbeoordeling hadden gezegd. Frenk Jespers distantieerde zich in deze krant van de manier waarop het KWPN met het exterieur omgaat. Fijne gebruikspaarden krijgen vanwege exterieurdetails een negatieve beoordeling, vindt de man die negen jaar lang zitting had in de hengstenkeuringscommissie.
Zo lang deed Hans Horn geen dienst, maar lang genoeg om te weten dat je van heel goede huize moet komen als je bij het KWPN een pleidooi wilt houden voor een paard met exterieurmatige tekortkomingen. In een interview met Sport Horse Breeding herinnert Horn aan de man die zo’n gevaarlijk exterieurdebat glansrijk had doorstaan.
Hoofdinspecteur Gert van der Veen kletste zich twintig jaar geleden de blaren op de tong voor Libero H. In de ogen van de toenmalige hengstenkeuringscommissie had die hengst als zoon van Landgraf automatisch een krom achterbeen, maar toen alle vage vooroordelen over het exterieur van de latere wereldbekerwinnaar waren weggeëbd, stond er een lange rij topspringpaarden op naam van de stempelhengst Libero H.
Horn morrelt in Sport Horse Breeding zelfs aan het zeer heilige huisje der correctheid. Misschien wel omdat Egano olympisch teamgoud won met zeer toontredende voorvoeten, of omdat Felix met zijn zeer steile achterbenen Jos Lansink naar de top heeft gebracht. Hoe het zij, de focus op allerlei kenmerken behalve precies dat ene waar het om gaat (is ’t een springpaard?) is Horn een doorn in het oog.
Nadat ik in Drachten de deels incorrecte Grand Prix-paarden aan het werk had gezien, las ik dat een Air Jordan x Lupicor de VSN Trofee had gewonnen. Dezelfde fantastisch gefokte en goed gebouwde Air Jordan x Lupicor die vorig jaar in de eerste bezichtiging ook al de sterren van de hemel sprong. Maar die toen zijn biezen moest pakken vanwege een ‘incorrectheid’ die nooit meer dan een D op het scoreformulier kan hebben opgeleverd. De commissie heeft vorig jaar vaardig de loep gehanteerd. Maar ook het risico genomen dat het beste springpaard van de jaargang nooit de fokkerij zal dienen.
Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ()
Deze column verscheen dinsdag 10 januari 2012 in De Paardenkrant