Als er regels in onze sport aangepast of gewijzigd worden, is het allerbelangrijkste dat het paard daarin nummer één staat. Het welzijn van onze paarden is voor mij nu precies dé reden dat ik de nieuw door te voeren regel in de dressuursport over het in sommige gevallen toestaan van bloed in de paardenmond een absolute verbetering voor de sport in het algemeen vind. Juist dankzij dit voorstel sluiten we ons aan en verbeteren we een regel die al bestaat binnen de FEI en vooral in de eventingsport wordt toegepast. Eigenlijk zou de nieuwe regel zelfs voor alle disciplines moeten worden doorgevoerd, zodat er eindelijk uniformiteit ontstaat in deze zaak. Ik snap de ophef rondom de invoering dan ook totaal niet.
Er is een petitie die getekend kan worden door tegenstanders van de nieuwe regel. In de media schenkt men er veel aandacht aan en er wordt vermeld dat ‘al wel 5000 mensen’ de petitie – die voor mijn gevoel ook nog eens is opgestart door mensen die ver van de realiteit en de moderne tijden en belangen verwijderd zijn – hebben ondertekend. Vijfduizend lijkt een groot aantal, maar zet dat maar eens af tegen alle mensen die zich wereldwijd bezighouden met onze sport, of geregistreerd staan bij de nationale bonden en de FEI. Dan is vijfduizend een lachertje; de rest bedraagt honderdduizenden, zo niet over een miljoen! Als er regels gemaakt worden, moet het niet uitmaken om welke discipline het gaat. Er moet goed geproportioneerd worden.
Kundig
Ik keur bloed echt niet goed, laat dat voorop staan. Het is een signaal dat er iets mis kan zijn. In mijn ogen moet er dan een specialist in actie komen om te constateren wat er aan de hand is. Precies zoals het in het voorstel staat. In het verleden hakte één enkel jurylid de knoop door over wat er met de combinatie moest gebeuren. Het is wat mij betreft onverantwoordelijk en niet goed om één jurylid deze beslissing te laten nemen. Punt één is hij jurylid en geen veterinair en punt twee moet het gebeuren door iemand die onbevooroordeeld en ter zake kundig is. Een jurylid is gespecialiseerd in jureren en een veterinair is kundig waar het zijn zaken aangaat. Hij kan perfect beoordelen of het welzijn van een paard in gevaar komt. Dat is wat we willen, geen wedstrijdvervalsing en veel onterecht teleurgestelde mensen die zwaar getroffen kunnen worden door een onterechte uitsluiting.
Factoren zoals het landsbelang, het sportieve belang en het belang van de grote investeringen waarmee onze sport toch staat of valt, spelen ook mee. Het zou niet mogelijk moeten zijn dat door een futiliteit al deze factoren in gevaar komen. Ook kunnen er andere bloedingen optreden dan in de mond waar men het altijd over heeft. Combinaties waarbij dit gebeurt, kunnen worden geëlimineerd, zoals men dat zo mooi kan zeggen in onze sport. Men kan dan spreken over een paard met een gesprongen adertje in zijn neus, een paard dat zich geraakt heeft en daardoor bloed aan het been heeft en ga zo maar door. Eliminatie is in dit soort gevallen geheel onterecht. Als het aan mij lag, zou men de regel nog verder door moeten voeren en ook naar plotseling optredende kreupelheden moeten kijken, die spontaan kunnen ontstaan en na zeer korte tijd weer verdwenen zijn. Ook deze paarden zouden een comeback in de ring moeten krijgen. Een tegenargument waar ik me wel wat bij voor kan stellen, is dat de regel voorlopig alleen voor de zeer grote internationale wedstrijden geldt. Het is niet doenlijk om dit op alle wedstrijden door te voeren, maar waar grote belangen op het spel staan, vind ik het invoeren van deze regel zeer terecht.
Eens
Daarnaast hebben alle aangesloten landen bij de FEI – als ik me niet vergis over de 130 – de mogelijkheid gehad om hun bezwaren naar voren te brengen. Twee landen hebben tegen gestemd, zeven voor en de rest heeft helemaal niets van zich laten horen. Met andere woorden: ze zijn het er mee eens. Als deze landen tegen de regel waren geweest, hadden ze opmerkingen kunnen maken en dat is niet gebeurd. Alle federaties vertegenwoordigen toch de sport in mijn opinie. Daarom hoop ik ook dat alles goedgekeurd en geaccepteerd wordt in de jaarvergadering van de FEI. Onze sport, met alle disciplines, zou er een mooie stap mee vooruit maken en daar is iedereen bij gebaat. Zeker ook het paard, dat altijd topprioriteit heeft.
Sjef Janssen is bondscoach van het Nederlandse dressuurteam.
Deze opinie verscheen woensdag 26 oktober 2011 in De Paardenkrant