Zoals er ruiters zonder angst zijn, moeten er immers ook paarden zonder angst, of met weinig angstig zijn. Gezien mijn enthousiasme voor dressuur en dressuurwedstrijden is een paard met wat ervaring op dit gebied wel fijn. Aangezien ik zelf niet zo’n heel goede ruiter ben, leek het me goed een paard te zoeken dat niet te jong is. Maar ook niet oud! Je wilt, als je een ruiter bent zoals ik, niet elke twee jaar de aankoopspanning doorstaan, dus moet hij nog lang meekunnen.
Enfin, als je dan zo alles op een rijtje zet, zijn er aardig wat eisen. Al voordat de eerste advertentie is gelezen, verhoog je acuut je aankoopbedrag met 2000 euro. Zo denk je dat je verzekerd bent van een paard dat aan je eisen voldoet.
Niets is minder waar, want al gauw besef je dat – net zoals bij het kopen van een huis – de echt fijne betaalbare paarden onderhands worden verkocht. Daar komt geen advertentie aan te pas. Waar jij dan mee blijft zitten, zijn paarden die al meerdere keren langdurig geblesseerd zijn geweest en waarvan de eigenaren een jonger binkie hebben aangeschaft. Of het zijn jonge, ongeleide projectielen die zogenaamd braaf zijn, maar ‘nog wel jong zijn’. Meestal nog niet volgroeide ‘tieners’ die voor keuringen en de sport veel te vroeg zijn bereden en aan het begin staan van een leven vol blessure-ellende. Je leert advertenties te vertalen. Zo lees ik voor stoer: dominant en sterk. Vrolijk: bokt en steigert vrolijk. Voor gevorderde ruiter: loopt onder je weg. Dan heb ik het nog niet over de verkopers die een rij eisen aan de koper stellen en over de prijzen zal ik maar helemaal zwijgen.
Het duurt niet lang of je merkt dat er enorm veel mensen zijn als jijzelf die naar hetzelfde type paard op zoek zijn. Superbraaf, gezond en fijn lopend. Helaas voldoet het aanbod totaal niet aan de vraag en dat zal alleen maar erger worden. Werden vroeger hengsten geselecteerd op werklust, kracht en braafheid, dat zijn nu selectiecriteria waar niemand meer om taalt. Nu is exterieur en sportprestatie hetgeen waar paarden op worden beoordeeld en dus waar fokkers op selecteren, allen hopende op een Totilas of Parcival. Helaas zijn dat uitspringers op tienduizenden, en alleen bruikbaar voor de Gals en Van Grunsvens van Nederland.
Het laat mij en veel andere gewone ruiters achter met lege handen en dus worden we gedwongen om met onze sport te stoppen omdat wij op zoek zijn naar fijne, kwalitatief goede recreatiepaarden die niet van elk dingetje dat anders is je alle hoeken van de bak laten zien en je uiteindelijk in het zand, naar luchthappend, achterlaten. Fokkers: kies voor braaf en sterk, ter behoud van onze sport.
Bent u die persoon die nog dat ene brave, gezonde, dressuurpaardje voor me heeft, dan houd ik me aanbevolen!
Anita Bannink, Emst
Deze column verscheen vrijdag 30 november 2012 in De Paardenkrant.
Goeie column, en ben het behoorlijk eens met wat Anita naar voren brengt. Echter, je kunt ook fijn dressuur rijden op paarden met minder bloed en een niet-geijkte dressuurafstamming. Ga ’s kijken naar correct (dus niet al te neerwaarts) gebouwde springpaarden of wat meer Gelders gefokt, vanaf een jaar of 8, als je lid bent van een rijvereniging, spreek daar dan je contacten aan om te zien of men wat weet, mondelinge ‘reclame’ werkt altijd beter.
Heb zelf heel bewust gekozen om een veulen te fokken van een niet-mode dressuurhengst waarvan ik zeker wist dat de hengst zelf een super karakter heeft en waarvan ik al meerdere kinderen met hetzelfde fijn bewerkbare karakter had gezien. Van deze hengst hoor je dat ‘de kinderen zadelmak worden geboren’ en ik kan niet anders zeggen, mijn jaarling is supermak zonder ‘koud’ te zijn …
Hallo Anita,
Helaas, ik heb ‘m ook niet voor je, fijne paarden worden inderdaad via via verkocht. De KWPN fokkerij is op weg naar het toppaard voor de Grand-Prix de gewone ruiter vergeten. In Hannover hebben ze het wel gesnapt, daar hebben ze een speciale fokrichting opgezet voor de mensen die een normaal paard zoeken om een prettige sportpartner aan te hebben. In mei is er ook een speciale verkoopweek voor die paarden. Zie de site van het Hannoveraner Verband. Zelf hebben we al 25 jaar contact met een fokker net over de duitse grens bij Kleve, waar ook de hengst Belissimo M geboren is, uit deze lijn hebben we heel veel goede en lieve paarden gehad. Belissimo fokt ‘Rittigkeit’. Succes met je zoektocht.
Goed verhaal. Gelukkig worden de gewone mens mondiger.
Denk eens aan een gelderlander of Groninger. die worden niet op heefthoofdigheid gefokt en je kan er prima dressuur mee rijden.
( ik zelf doe dat met een haflinger , na jaren mezelf het ziekenhuis in heb laten vallen met jonge of anderszins sensibele dieren )
Mijn vorige reactie ging wat te snel 🙂
Ik vind het fijn om te lezen dat de gewone ruiter en amazone, die ook een baan en gezin heeft, mondiger wordt.
Ik kan het me niet meer veroorloven om in het ziekenhuis te belanden door een te sensibel dier.
KWPN fokt teveel op sportpaard en te weinig voor de normale mens, jammer is dat toch.
Gelderlanders en Groninger zijn fijne correcte paarden waar je prima dressuur mee kan rijden. Wellicht een idee voor je.Contact opnemen met het stamboek wil wel eens helpen om van de onderhandse verkopen te horen.
Succes
Welkom in het doolhof van de paardenhandel.
Nugterheid van de koper is gevraagd want enige realiteitszin bij de verkoper ontbreekt vaak. Die menen in topper (in spe) in hun bezit te hebben tegen een prijs voor een normale middelklasser.
Doorzettingsvermogen is ook nodig. Bij mijn laatste zoektocht werden er wel 5 afgekeurd. Teleurstellend maar fijn dat we dit toch gedaan hebben want je koopt tenslotte liever niet de ellende over van een ander.
En dan is er een dosis geluk nodig. Na de koop kan je ondanks een goede selectie toch nog teleurgesteld worden.
Wat was er ook al weer leuk aan het kopen van een paard?
p.s. Over het verkoopen van een paard kun je overigens ook een net zo frusterend verhaal schrijven. Ook aan deze zijde maak je bijzondere dingen mee.
Wat ik vooral kan merken (ik probeer een paard) te verkopen. Is dat de eisen van kopers, zelfs van mensen die een paard zoeken voor recreatief gebruik een ontzettend of eigenlijk belachelijk hoog eisenpakket hebben.
Zo moet het bij voorbaat al een zwart paard zijn (look a like totilas), niet ouder dan 6, geen enkel gebrek of bemerking, bomproof, een stamboom hebben waar een gemiddeld grand-prix paard jaloers op kan zijn. Hij mag vooral niet schrikken van vrachtwagens etc. en na een week niet rijden moeten ze er zo weer op kunnen stappen.
Dan vraag ik mij af, wat moeten mensen die een paard zoeken voor recreatie in godsnaam met een 6 jarige, in mijn ogen een jong paard dat door een ruiter gereden moet worden die weet wat hij/zij doet. Je kunt zo’n paard niet een week op stal laten staan en er dan zo weer opstappen en dan ook nog verwachten dat het dier geen stap verkeerd zet.
Begrijp mij niet verkeerd ik gun iedereen een mooi en leuk paard, maar ik vind het niet gek dat er veel ongelukken gebeuren met paarden de laatste tijd. En ook op wedstrijden zie ik de ambulance steeds vaker. De paarden worden nou eenmaal steeds sensibeler/temperamentvoller met dank aan het fokbeleid van het KWPN. En die zijn lang niet meer geschikt voor elke ruiter.
Ik vind dat voor een ruiter naar een paard gaat kijken eerst even kritisch naar zijn kunde/rijervaring moet kijken. En niet alleen op uiterlijk/stamboom etc. selecteren. Misschien dat dan de “gewone paarden” die netjes gereden zijn, maar al wel heel veel hebben gezien, dus ook wat ouder zijn, een voskleur en een klein gebrek hebben dan ook nog een leuke nieuwe eigenaar vinden.
Ik heb zo’n paard. Jong, gezond, braaf, 1.70m., donkerbruin en dressuurgefokt.
Toen ik het afgelopen zomer wilde verkopen, was er toch wel weinig animo voor.
En de mensen die wel kwamen, vonden haar leuk en makkelijk te rijden maar wilden toch verder kijken. Het zadel had niet zo lekker gezeten, de voorpluk van het paard zou niet mooi genoeg zijn, ze zou niet zo spectaculair lopen in vrije beweging, ze zou toch wel wat te jong zijn, ze was op de warmste dag van het jaar toch niet voorwaarts genoeg en als klap op de vuurpijl: ze liep toch niet zo als het paard van de manege. Een van de ruiters reed mijn 4-jarige zelfs zo dramatisch slecht dat het paard daarna nog 2 weken pijn in haar rug heeft gehad ervan….
Na een stuk of 8 van dat soort kijkers heb ik het paard uit de actieve verkoop getrokken. Ik heb er de hele zomer heerlijk op buiten gereden en onlangs ben ik aan de sport begonnen. Meteen op haar eerste wedstrijd liep ze 2 winstpunten. Niet omdat ze een uitzonderlijk talent zou zijn, niet omdat ik zo’n geweldige ruiter ben, maar omdat ze gewoon een heel fijn karakter heeft en ‘normaal’ blijft doen.
Het paard is nog steeds te koop maar ik vond het adverteren en kijkers ontvangen wel zo’n frustrerend iets, dat ik eigenlijk niet opnieuw wil adverteren.
Dus bij deze, Anita, kom eens kijken!
Kijk eens bij het type Gelders paard, die worden gefokt naar jouw criteria. Daar kun je een nakomeling van ParCival krijgen die fijn te rijden is en niet schrikkerig (de ParZival van Adelinde is er namelijk één met een ‘Z’ ipv een ‘C’).
Helaas raken veel fokkers hun Gelderse paarden niet kwijt tegen een normale prijs, omdat alle middelmatige ruiters een tweede Totilas denken te moeten hebben…….
De meest fokkers fokken wat er gezocht wordt namelijk, omdat de fokkerij anders niet uit kan.
Ruiters betalen graag voor hete paarden met veel uitstraling en beweging (waar ze soms/vaak inderdaad niet eens mee om kunnen gaan), maar ze hebben eigenlijk geen cent over voor die brave met wat kortere beentjes en een groter hoofd. Dat is de realiteit in mijn ogen. 😉
Uit bovenstaand verhaal zou je bijna gaan denken dat er vraag is naar brave sterke paarden, zonder klinkende dressuurafstamming. Niets is echter minder waar.
Ik heb zo’n paard. Extreem braaf, nog nooit gebokt, gesteigerd, gaat er niet vandoor, ook niet als er een bom ontploft, kan een nette dressuurproef lopen t/m Z niveau en springt leuk. Ik wilde hem verkopen…. Zelfs gratis wilde niemand hem hebben!
Zolang brave sterke paarden aan de straatstenen niet te slijten zijn, zullen fokkers zich wel drie keer bedenken voordat ze voor de doelgroep ‘gewone ruiters’ gaan fokken.
Daarnaast gaat een ruiter die zo´n paard de juiste basisopleiding kan geven geen tijd en moeite spenderen aan zo´n braaf sterk paard voor de gewone ruiter. Aan het einde van het riedeltje moet er geld bij, terwijl dezelfde opleiding bij een getalenteerd dressuurpaard wel lucratief kan zijn.
Het is helemaal geen kwestie van vraag en aanbod, maar een kwestie van welke doelgroep wil betalen voor een kwalitatief goed paard met een goede opleiding.
Er worden genoeg brave paarden gefokt, alleen vallen mensen vaak voor paarden waar ze zelf niet mee om kunnen gaan. Heet, sensibel, veel uitstraling en looplust.
De bravere Gelderse paarden kan je vaak niet eens tegen kostprijs verkopen!
Mensen; als je een paard zoekt; kijk dan eerst eens kritisch naar je eigen kunnen; heb je wel een paard nodig die GP oefeningen aan kan, of kan je ook met een iets gewoner, maar braver paard toe (wellicht heb je daar zelfs veel meer plezier van).
Jammer, dat de verkoper nu in een kwaad daglicht word gezet. Iedereen heeft het recht om veel plezier te beleven aan de paardensport. Te veel en te vaak word er een eisenpakket op tafel gegooid, waar het toekomstige paard aan moet voldoen, dat niet realistisch is. Ga als ruiter en koper eerst eens even na wat jezelf in huis hebt aan kwaliteiten. Vraag jezelf eens af of je wel in staat bent om zo’n superpaard te rijden.Of je het paard kan bieden wat ie nodig heeft. Waarom een jong paard kopen, als je nog nooit een paard hebt opgeleid? Het kan natuurlijk wel, maar dan moet je ook de juiste begeleiding nemen om het zo goed mogelijk te laten verlopen. Of een Z (of hoger) paard kopen, en dan moet het paard je maar leren hoe het moet? Nee, je instructeur moet je vertellen hoe je het doen moet, en dan kun je van het paard leren.
Kopers moeten vooral duidelijk maken wat ze graag met hun toekomstige paard willen doen en bereiken. Verkopers ( de meeste) willen ook graag dat het paard wat ze verkopen een goed en passend baasje krijgt. Horen graag dat het goed gaat bij hun nieuwe ruiter/ amazone.
Hallo Anita, goede column. Ik heb (denk ik) precies het paard dat je zoekt. Een 14 jarige donkerbruine ruin met 4 witte voetjes en een kolletje. Een super lieve knuffelbeer. Loopt heel fijn, is heel bevestigd. Hij heeft 16 winstpunten in de Z2. Afstamming: Jonggor’s Weyden x Purioso. Hij is hartstikke braaf, is overal geweest, 200 % verkeersmak en als je iets verkeerd doet als ruiter wordt hij niet boos. Ik denk dat een beginnende ruiter heel veel plezier met en aan dit paard kan beleven. Ik zou hem graag zelf houden maar ik heb nog meer paarden en lichamelijk wordt het me allemaal wat teveel. Heel jammer want ik heb hem al sinds hij 4 maanden was. Ik dacht dat veel mensen op zoek zouden zijn naar deze jongen maar ik kom toch ook verschillende bezwaren tegen. zoals bijvoorbeeld zijn leeftijd en de prijs. Ook is er een verschil tussen mensen die een braaf paard zoeken. Bij sommige mag een paard echt helemaal niet schrikken, maar het is een paard! Die schrikt echt wel een keer. Wat ik belangrijk vind is wat er gebeurd nadát hij geschrokken is en hoe hij schrikt, spring hij een gat in de lucht of gaat er alleen een rilling door zijn lijf, loopt hij daarna gewoon verder of gaat hij er bokkend vandoor… Bij sommige mensen mag hij alleen als een robot lopen en dat doet er volgens mij geeneen. En wat ik me afvraag is als men zó ontzettend bang is voor een paard, waarom wil je dan paardrijden? Ik kan me niet voorstellen dat het dan leuk is. Ik heb mensen gezien die zelf al helemaal in de stress schieten als ze een plasje of iets anders op de grond zien liggen. Dat is niet de bedoeling van paardrijden. Ook heb ik mensen getroffen waar mijn paard perfect bij paste en die hem heel graag wilden hebben maar die niet meer dan € 750,- te besteden hadden. Waarom wil je dan een paard? Wat als er iets gebeurd? Moet hij dan maar weg? Dat is ook niet de bedoeling. Als bij jou het paard gerust een keer ergens naar mag kijken en een keer mag struikelen of schrikken (dat is namelijk het enige dat de mijne doet, hij gaat er niet vandoor of bokt of stijgert niet) dan wil ik je uitnodigen om een keer gezellig op de koffie te komen en tegelijk naar mijn paard te komen kijken.
Alsof er in deze situatie zoiets bestaat als een ‘kant en klaar product’ kunnen kopen? Met als consequentie, zodra het paard aan een enkel beoogd aspect niet voldoet, men doorloopt naar een volgende handelaar. ‘leuke shoppers!’, maar niet heus. Tijd en geld spelen daarbij een cruciale rol. Daarbij, …mocht men slagen, dan zijn ze ook nog verbaasd dat het mooie brave paard na twee drie maanden ‘veranderd’ in een opstandig wezen!
In mijn ogen is men in zo’n geval niet meer op zoek naar een paard = een wezen, een viervoeter, vluchtdier, mogelijke trouwe vriend en kameraad, waar wij tweevoeters in een liefdevolle verstandhouding, gepaard gaande met een goede communicatie mooie dingen mee zouden kunnen beleven.
Bij de aanschaf ben je eigenaar, een vriend moet je nog zien te worden.
Een dergelijke verstandhouding met je paard vergt heel veel inzet, tijd, geduld en toewijding. Wil je de meeste kans maken op een gezond en eerlijk paard, dan kan je in mijn ogen het beste met een jong groen paard beginnen. Met intensieve professionele begeleiding, en een niet aflatende inzet en zorgzaamheid om er het beste van te maken kan je dan heel ver komen. Een vriend voor het leven…
Echter, in deze tijd hebben de meeste mensen bar weinig tijd, en gelooft men in het fabeltje van een kant en klare aankoop. In het fabeltje van een bomproof, beeldschoon, super braaf, zeer getalenteerd, volkomen gezond leerpaard waar iedereen zomaar mee weg kan rijden. Ongelooflijk! Men wil helemaal geen vriend voor het leven! In onze maatschappij is een paard niet meer dan een inwisselbaar product. Voldoet het niet aan de eisen, …op zoek naar een ander.
Begrijp me goed, ik ben ook niet voor eindeloos door modderen met een paard wat herhaaldelijk aangeeft dat er geen sprake is van een ‘match’, zeker niet. Maar voordat er een ander paard wordt aangeschaft, ga dan eerst eens flink bij je zelf te rade, en houd jezelf eens goed een spiegel voor. Wie ben ik, wat kan ik, en wat heb ik dat paard te bieden, i.p.v. andersom!
Deels ben ik het met Anita eens. Er wordt steeds meer gefokt richting topsport. Daar valt namelijk nog geld te verdienen. Veel paarden zijn niet meer geschikt voor de goedwillende amateur die ‘s-avonds na een lange werkdag een ontspannen ritje wil maken. Dit wordt trouwens ook ingegeven door de jurering in de basissport. Daar wordt ook vaak niet gekeken naar een mooi ontspannen lopend paard maar naar 1 met potentie voor de hogere sport. Met een keurige L proef op een simpel bewegend paard kom je niet zover. Het moet groot bewegen en de juiste kleur hebben. Al zo vaak heb ik gezien dat een spectaculaire zwarte met veel beweging maar met 100 fouten en veel spanning boven die keurige proef met het eenvoudige vosje kwam te staan. Volgens mij hebben we het hier toch niet voor niks over basissport..
Maar het valt me ook op dat ook heel veel mensen niet naar zichzelf durven of willen kijken. Bij de aanschaf van een paard moet je uitgaan van je eigen kunnen… hoe confronterend ook. Dan is hij maar niet super gefokt, zwart en grootbewegend..uiteindelijk kun je toch alleen maar plezier hebben van een paard dat je past en waar je elke dag ontspannen en met plezier op stapt.
Uiteindelijk blijft het wel een dier natuurlijk… en als iemand tegen mij zegt.. Je kunt hem een week opsluiten en dan is hij nog steeds super braaf vraag ik me echt af wat er mis is met het paard… En daar zit hem nou net een beetje de kneep denk ik.. Veel paarden worden tegenwoordig met 4 kilo sportbrok binnen gehouden en moeten dan in het uurtje dat ze uit de stal komen nog superbraaf blijven ook..
Volgens mij zouden er veel meer brave paarden zijn als ze elke dag lekker de wei op zouden staan en paard mochten zijn…
Er is door de crisis een oerwoud aan aanbod. paarden worden hier en daar zo’n beetje weggegeven. Het nadeel van die situatie is dat er in die paarden die hun eigenaar’s portemonnee te boven groeien, al een tijd niet meer is geïnvesteerd. Hoewel netjes gevoerd zijn ze vaak matig onderhouden op gebied van hoeven, gebit, zadel, fysiek welzijn en training. De eerste bezuiniging was op de lessen en de sport.
Er zijn wel degelijk fokkers die bloedlijnen fokken met fijne paarden voor sportieve amateurs. Echter, goed gefokt hebben die paarden dan ook nog een goede opleiding nodig. Juist die paarden zou ik als particulier niet zo snel in advertenties zoeken. Ze zijn te vinden op stallen waar men rustig de tijd neemt om paarden op te leiden in een tempo dat hen past en zich niet hoeft te meten met de competities van de meer ambitieuze sport. Daar zit vervolgens wel een prijskaartje aan, paarden onderhouden en opleiden kost tenslotte ook geld. Mensen die zo’n paard zoeken nodigen wij graag uit om hun wensen verder toe te lichten en aan de realiteit te toetsen en om op een betrouwbaar paard hun rijvaardigheid te laten zien om zo een goede match te vinden.
Hallo Anita,
Voor jou zou ik een passend paard hebben is een bruine merrie afstamming United x Kennedy stokm 1.72 is 7 jaar en een paar jaar zadelmak gemaakt, en die ik voor de fokkerij heb gebruikt
en toch iets moet opruimen er is momenteel nog een jong veulentje bij,die kan er al af.
Paard heeft zeer ruime gangen en is mogelijk geschikt voor het zwaardere werk.prijs kunnen we wel overeenkomen,zelf kan ik niet meer rijden gezien de leeftijd.
T
Hallo mevrouw Bannink,
Met veel vermaak heb ik uw prachtige column gelezen! Het klopt inderdaad dat het moeilijk is op dit moment om een gezond paard te kopen. Als ik kijk wat er allemaal te koop staat en de paarden zelf ga bekijken schieten de tranen in mijn ogen. Wellicht is het voor u een idee om zich niet te richten op een KWPN paard, maar op een paard van een ander ras! Als ik het goed begrijp wilt u een fijn kwalitatief goed recreatief paard. Er zijn rassen die mooi, gezond, werklustig en braaf zijn! En ook nog eens in de dressuursport uit te brengen zijn. Wij zijn zelf fokker van Arabische volbloedpaarden. Ons motto is paarden te fokken die gezond zijn, beschikken over goed beenwerk, goed kunnen bewegen en een vriendelijk karakter hebben. Veel van onze fokproducten lopen in de dressuur, endurance en natuurlijk wordt er recreatief met ze gereden. Dit gaat op voor vele fokkers in ons land. Ik zou zeggen neem eens contact op met hun in je zoektocht. Zo kom je ongetwijfeld een paard tegen die aan jouw eisen voldoet! Hier gaat natuurlijk wel tijd in zitten. Ik wens u veel succes!!
Hartelijke groet, Wendy Delvalle
Ben het volkomen eens met wat hier beschreven word.Ik pleit allang dat er een tweedeling moet plaats vinden.Je hebt amateurs en en betere ruiters ,die ook verder willen,maar dat betekend investeren,zowel in paard als instructeur.Maar terug komen op de paarden,het internet biedt een ruim aanbod van paarden,maar mijn springpaarden hoef ik niet te adverteren,want er is vraag genoeg,Ja waarom denk je :ik koop veulens en selecteer ,op vermogen en karakter maar kost tijd en geld,ja investeren in de toekomst ,maa ook je eigen tijd niet meetellend,en de energie wat het kost.Misschien ,en ik hoor het vaak als ik door het paard rij ,doen wij limburgers iets meer met een jong paard dan elders in het land,maar ze worden pas doorgereden met 4,5 jaar,afhankelijk aan tijpe paard.Vaak zie je al bij veulens ,dat ze bang zijn voor mens ,of ze niet vertrouwen,ja ik geef mijn bedenkingen bij de chippers ,dit gebeurd vaak onder geweld.Dan zie ik vaak mensen die naar een veiling gaan(heb meerdere keren meegeholpen omdat ik het kon aanzien)hoe hun veulens aan een touw ,met alle gevolgen vandien (je hoort de halswervels kraken)in een trailer met geweld wordt getrokken.Zoiets moet je maar als 3 jarige kopen pijn in de nek ,ja tijd voor de slager.Maar als je zelf koper bent en fokt een paard of koop een jong paard,en je zoekt op internet,dan weet jezelf al dat een goede 3-of 4 jarige niet te koop kan zijn voor 3 of 4000 euro.Meestal zit er een verhaal achter,en steeds vaker het smoesje ,wegens te drukke baan terwijl de elft van nederland thuis zit,of vanwege geen klik.Ja ik ga daar niet kijken.Want vandaag de dag woont wel in elk dorp een handelaar of iemand die er raad mee weet,en ja als hij ze dan niet wil,dan maar op internet.Maar er zijn toch ook nog goeie paarden tussen,alleen die komen vaak uit stress periode,of blessure ,en moet allemaal snel worden klaar gemaakt.Kan nog dagen schrijven.Maar bedenk voor je koopt ,ga een keer of 4 rijden,en op vreemd gebied,kijk de afstammeling na ,we weten veel van de karakters van de hengsten.En nog een belangrijke tip,hebben de meeste amateurs zelf niet gezocht naar een mooi bloederig paard,waarvan de kwaliteiten misschien hoger ligt dan de ruiter aan kan.Dus misschien moeten we ons zelf maar eens goed af vragen,zijn we goed bezig met de sport.Denk niet ,want steeds vaker gebeuren er ongelukken,waarvan er 20 jaar geleden geen of nauwelijks sprake was.Zowel in de springsport als dressuur word de lat hoger gelegd,is dit reeel en waarom.Onze parcoursen worden technischer en sneller,maar waarom lopen de kijkcijfers terug of de publieke belangstelling.Als we moeten kijken naar een deelnemers veld ,van 46 ruiters en er komt nauwelijks niemand in de barrage,is dit mooi en spannend,ja bloederige parden en snelheid/Nee voor de gewone echte amateur niet weggelegd.
Ben het helemaal eens met reactie nr 6 van M oosting.
Er komen echte amateurs kijken,voor een luttel bedrag ,en een hoog eisen pakket,maar vaak zijn dit ook de moeilijkste groepen.Want men kan of wil miet meer betalen,en men wil zekerheid in wat men koopt.Laat een ding duidelijk zijn ,vandaag keuren is voor morgen geen garantie.En nogmaals wil het volgende benadrukken ,we weten van verschillende hengsten het karakter,dus kijk daar ook naar,maar ga je als echte amateur ook niet na een goede proef vergelijken ,als een topper.Vaak vergeten we een belangrijk ding,we zijn bezig met een levend iets,en geen auto.Net als de mens heeft een paard ook wel een slechte dag.Dressuur matig merk ik dat er nogal veel scheelt in de rijerij.Men ziet paarden in mekaar getrokken worden,oh wat loopt ze mooi,terwijl het paard maa loopt te stressen,en in verzet komt ,ja dan heeft de amateur een groot probleem,want het ineens goede paard is nu een rot bok enzovoort,terwijl vaak de oorzaak elders ligt.Over het rontgen beeld,zelf heb ik genoeg paarden gehad die rontgen nie goed waren,maar wel elke zondag vooraan in de rij stonden.Ik heb nog een voorbeeld van een paard die ik heb gefokt ,die ik in 2000 voor de hengstenkeuring wilde klaar maken.Ja kreeg in Utercht 4 keer een drie ,en met een half jaar zou hij wel aan de haak hangen.Nou heb nog nooit zon een goed paard gehad ,en nu met 15 jaar loopt hij na duur verkocht te zijn naar Amerika nog steeds 145m.Dus wat zegt het rontgen bild.Mijn inziens is karakter en een groot veel belangrijker dan een goed papier of goede rontgen foto s.Maar laat wel wezen op internet word alles aangeboden,en een ieder die zelf fokt weet dat een betere 3-4 jarige niet te koop kan zijn voor 3-4000 euro,dan moet er een lichtje gaan branden,zelf kijk ik hier niet meer na ,want een goeie 3 tot 5 jarige zijn velen duurder en vaak al verkocht kunnen worden.En verhalen,ik heb te veel paarden,doe deze weg ,en geen klik ,te druk met werk .Ik vind dit onzin verhalen ,we weten vandaag al veel vroeger dan een 15 tal jaren terug wat kan uitgroeien tot een goeie ,maar er spelen zoveel aspecten een rol.Een goeie kan staan bij een echte amateur ,die er niet klaar mee komt,of stressig is,of egaal wat ,en bij een andere stal of ruiter kan het wel zomaar klikken.Je zal toch zelf op zoektocht moeten gaan,en uitproberen,en niet een keer ,beter 2-3 drie teveel als een kat in de zak gekocht.
Dag Anita,
Goede column. We hebben vorig jaar Picaro, een 4-jarige Andalusier, gekocht in Spanje. Cool in het hoofd en uiterst prettig om te rijden. Mijn vrouw is erg enthousiast over dit paard. Kan je van harte Enrique de Benito Ozores aanbevelen. Betrouwbaar adres veel verschillende paarden en dito prijzen. Zie ook de website http://www.yeguadabrh.com/_actividadiC.cfm?id=348.
Succes met je zoektocht.