Volgens The US Cavalry Manual of Horse Management, die stamt uit 1941, zou een paard 20% van zijn eigen gewicht kunnen dragen. De cavalerie overschreed deze norm zelf voortdurend, want alleen al de uitrusting van een soldaat woog in die tijd al snel 110 kilo.
Onderzoekers van het Duchy College in Groot-Brittannië bestudeerden daarom bij vijftig ruiters de impact die een training van 45 minuten had op een paard en kwamen ook uit op een advies van 20%. Dit deden ze aan de hand van de meting van een enzym in de spieren dat wordt vrijgegeven aan het bloed om schade aan spieren te herstellen. De onderzoekers hielden er rekening mee dat een stevig gebouwd paard sneller herstelt en zelfs dat een goed passend zadel van invloed is.
Grote ruiter/groot paard?
Aan de andere kant is het niet zo dat een groot paard gemakkelijker een zware ruiter draagt. Denk maar aan een paard van 1,80m, waarvan we weten dat deze meer tijd nodig heeft om uit te groeien en sneller blessures oploopt aan (pezen en spieren in) de benen. In de Eerste Wereldoorlog droegen Connemara pony’s gerust de hele dag ladingen die de helft van hun eigen gewicht bedroegen. Ook zien we vandaag de dag ezels die ogenschijnlijk onmogelijke lasten dragen.
Endurance ruiter Ed Anderson reed op zijn Arabische ruin Primo 2.000 mijl, van Mexico naar Canada. Zijn ruin is 1,45m hoog en weegt 408 kilo. Anderson weegt zelf 125 kilo, dus 36% van het gewicht van zijn paard. “We waren helemaal alleen en kregen geen hulp”, vertelt hij, “en Primo had geen problemen.”
Maar een van de onderzoekers reageert kritisch. “Elke kilo extra die een paard moet dragen van punt A naar B kost extra energie.”
Tot slot bevestigen deskundigen dat een ervaren ruiter die goed meegaat in de bewegingen van het paard minder belastend is dan iemand die rijdt als ‘een zak aardappelen’.
Bron: Horses/Horsetalk
ik ben 1,78 en rij nog op pony’s(ben 16) ik rij voornamelijk op haflingers een ruin van 1,46 en een merrie maar die weet ik niet de stokmaat van.