Jeroen Dubbeldam won in Sydney 2000 op De Sjiem. Nog acht jaar eerder pakte Beerbaum de titel met zijn legendarische merrie Classic Touch (ex-Wippe) in Barcelona. Steve Guerdat is de jongste van het drietal en ook de recentste winnaar, in 2012 met Nino des Buissonnets.
Niet het allerhoogste
Niet alleen Dubbeldam schat zijn Olympische titel niet in als het allerhoogste, ook Beerbaum apprecieert de waarde van de Olympische titel, maar vindt het niet zijn mooiste overwinning. Ondanks dat hij claimt al beter gereden te hebben dan toen, vindt Guerdat die titel wel zijn huzarenstukje. Geen van deze drie eminenties van de springsport heeft zijn Olympische rit echter al vaak teruggezien.
Voetjes op de grond
De drie heren beseffen dat succes slechts tijdelijk en vergankelijk is. Zeker in de springsport waar de ene grote prijs de andere dra opvolgt. Ze voelen zich dan ook allesbehalve speciaal of uitverkoren door hun Olympische titel. Wat uiteraard niet wegneemt dat ze de schoonheid ervan inzien. Noch verhindert het dat ze uitermate trots zijn op hun prestatie. Ook over het podiumgebeuren zijn de meningen eerder negatief. “Te emotioneel”, vonden Beerbaum en Dubbeldam. “Je wordt een beetje geleefd”, is de mening van Guerdat.
Speciale band
De Olympische paarden hebben, bijna vanzelfsprekend, bij de Olympische winnaars een speciale plaats in hun hart. “Nino is quasi deel van de familie. Hij is mijn beste vriend, mijn toeverlaat. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Ik rijd hem ondertussen al zeven jaar.” Ook Ludger Beerbaum heeft enkel goede herinneringen aan Classic Touch: “Waarschijnlijk ga ik nooit nog een meer vermogend paard rijden.” “De Sjiem is het paard dat mijn carrière gelanceerd heeft. We hebben elkaar gemaakt. Ik heb mijn stal niet voor niets naar hem vernoemd”, aan het woord is dan uiteraard Jeroen Dubbeldam.
Niet het einde
De Olympische titel was voor geen van de drie het eindpunt. “Eens je dat denkt, is het sowieso voorbij”, zegt Beerbaum. “Als je van onze sport moet leven, moet je verder. Dat begint al de dag na die Olympische titel”, aldus Dubbeldam, “elk paard is een uitdaging op zich. Als ik met een onervaren paard een driesterrenparcours met succes kan voltooien, dan bezorgt me dat veel voldoening.” Voor Steve Guerdat is het een kwestie van op het niveau van de andere twee te geraken: “Ik heb nog een lange weg te gaan vooraleer ik het niveau van Ludger en Jeroen zal bereiken. Ik moet nog veel rijden, nog veel winnen, maar dat is geen probleem. Ik heb van mijn hobby mijn beroep kunnen maken. Voor mij voelt het nooit aan alsof ik moet werken.”
Bron: CSI Riesenbeck/Paardenkrant-horses.nl
Was wel benieuwd waarom de Europese titel voor Dubbeldam zwaarder weegt dan die Olympische in 2000. Maar valt uit dit artikel helemaal niet op te maken. Sterker nog, Jeroen zegt dat deze titel zijn carrière heeft gelanceerd. En dat de stal niet voor niets de naam “De Sjiem” draagt…