Juryleden op keuringen en dressuurwedstrijden moesten goed opletten, anders troffen ze hun verkeerde beslissingen compleet gefileerd aan in de zwart-witte kolommen van de familie Rootveld. Voor juryleden was het extra irritant dat Henk en Henriette vakmensen waren, precies wisten waar ze over schreven en voor de duvel niet bang waren. De hengstenkeuringscommissies van de verschillende stamboeken kregen er geregeld gefundeerd van langs en ook dressuurjuryleden leidden een heel wat minder gezapig bestaan.
Als medewerker van het KWPN behoorde ik destijds zelf ook tot de doelen waar De Paardenkrant zijn pijlen op richtte. Zo hadden de Rubinstein-zonen Rohdiamant en Relevant op de hengstenwedstrijd in Zwolle de dienst uitgemaakt en in mijn verslag in ‘In de Strengen’ meldde ik dat de R-dynastie in Zwolle vrij spel had door de afwezigheid van de KWPN-hengsten Ferro en Jazz. Ik zal er ook wel iets bij hebben gezet over de slepende achterbenen van de Rubinstein-nafok. Hoe het zij: Gudula Vorwerk (de eigenaresse van Rohdiamant en Relevant) was razend en in De Paardenkrant kreeg ik onderuit de zak. Het verenigingsblad van het KWPN had zich ruiterlijk moeten gedragen en de Oldenburgse hegemonie niet mogen nuanceren.
Hoezeer ik nog steeds van mening ben dat de Rubinstein-achterbenen slepen, vind ik het van onschatbare waarde dat dit vrijmoedig in een onafhankelijk medium aan de orde gesteld kan worden. Dat het niet blijft bij de visie van de gevestigde orde. Dat functionarissen geen vrij spel hebben.
De wereld is de afgelopen 25 jaar enorm veranderd. Internet bracht ongelooflijk veel transparantie. Maar een vrije pers is nog steeds onontbeerlijk voor elk hoekje van de menselijke beschaving waar individuen te maken krijgen met de willekeur en de macht van de heersende klasse. En een vrije vakpers is nog steeds noodzakelijk om fokkers en sporters – onafhankelijk van de belanghebbende bonden en verenigingen – te informeren over de voorkeuren van bondscoaches en de merkwaardige beslissingen van de hengstenkeuringscommissie.
Met een dubbeldik jubileumnummer viert De Paardenkrant deze week zijn zilveren jubileum. En het goud van het vrije woord.
Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ()
Deze column verscheen woensdag 18 december 2013 in De Paardenkrant.
Aan alle medewerkers van de Paardenkrant onze hartelijke gelukwensen met uw zilveren jubileum .
We verwachten nog vele pikante onderwerpen waar de gewone paardenliefhebber ook eens zijn gedacht kan over neerschrijven.Kwestie van de gevestigde orde een beetje aan de teugel te houden.
Tevens aan alle paardenliefhebbers in de hele wereld een gezond en voorspoedig 2014.
vr gr EC
Twee zinnen trokken hier meteen mijn aandacht nml “”‘Dat het niet blijft bij de visie van de gevestigde orde. Dat functionarissen geen vrij spel hebben.”” en “”……waar individuen te maken krijgen met de willekeur en de macht van de heersende klasse.””
In de paardensport hebben we daar inderdaad nog veel te veel mee te maken.Dat zou er dus uit moeten.Hoe meer paardenliefhebbers op de bestaande fora hun mening en hun kritiek geven op alle zaken die zij denken niet koosjer te zijn hoe beter. Naief ben ik niet ,die heersende klasse zal er nauwelijks rekening mee houden en haar goesting blijven doen.Daarom is het noodzakelijk dat mistoestanden in de paardensport uitgebreid in de vakbladen gemeld worden en dat daar op de fora veel reacties op komen van de paardenliefhebbers.Vroeg of laat zal er wel geluisterd worden.
Natuurlijk moeten alle goede zaken ook eens goed in de verf gezet worden.Ere wie ere toekomt.