Ga naar hoofdinhoud

Column Dirk Willem Rosie: Mensenoffer

Opinie
Wat is dat toch met koninklijke stamboeken dat ze zo weinig koninklijk met mensen omgaan? Het drama dat Jacques Verkerk bij het KFPS beleefde is daar maar weer een voorbeeld van. Dan heeft het bestuur van zo’n vereniging een probleem en in plaats van hun eigen probleem zelf op te lossen maken ze een buitenstaander er verantwoordelijk voor.


Dat overkwam Emiel Nijhoff destijds bij het KWPN. Het toenmalige bestuur hoopte met zijn aanstelling het varkentje in de KWPN-directie te kunnen wassen. Maar het reeds bestaande directieprobleem werd met de benoeming van buitenstaander Nijhoff alleen maar erger. En de uiteindelijke schade werd een veelvoud van wat die bij Nijhoffs benoeming al was.

‘Goh, geen chemie’

Bestuurders die zo te werk gaan besturen niet. Ze schuiven een bestaand probleem voor zich uit en creëren daarmee een tweede. Ze stoppen twee honden in één hok en hopen vervolgens dat deze het vlees vredig zullen verdelen. Zo ging het in het verleden meerdere keren bij het KWPN, zo ging én gaat het bij het KFPS. Eerder met Jan Heidema, nu met Jacques Verkerk. ‘Goh, er was geen chemie met het machtige KFPS-eiland inspectie, jammer’.

Het ergste hieraan vind ik de val waarin iemand loopt. Het sollicitatiegesprek met de betreffende buitenstaander gaat echt niet in de trant van: ‘We hebben een probleem en jij moet je tot de tanden bewapenen om het op te lossen want wij kunnen of willen er niet aan beginnen.’ De sollicitant weet écht niet in wat voor een slangenkuil hij zich weldra zal begeven.

Merkwaardige situatie

Zo proberen amateuristische bestuurders hun problemen op te lossen. Ze halen er niet een interim-verandermanager bij die met steun van het bestuur de klus klaart, maar maken zich schuldig aan een mensenoffer. Terwijl de klus daarna nog steeds niet is geklaard.
Naar mijn mening staat het KFPS-bestuur nu voor de taak om structuur, duidelijkheid en coördinatie aan te brengen in de keurings- en selectietrajecten. En af te rekenen met de merkwaardige situatie dat inspecteurs rechtstreeks bij het bestuur op de koffie kunnen als iets hen niet bevalt. Beleid wordt door de vereniging gemaakt en door inspecteurs uitgevoerd. Maar niet bij het KFPS, waar de inspectie zich met beide bemoeit.

Eigen vingers

Bij een stamboek horen de machten gescheiden te zijn, hoort het bestuur geen speelbal van ongecoördineerde krachten te zijn, hoort inspectie verantwoording af te leggen aan de directie. Niets stond het KFPS-bestuur in de weg om dit allemaal al ver vóór de komst van Jacques Verkerk geregeld te hebben. Niets dan wellicht de vrees om zijn eigen vingers te branden.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur
[email protected]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.