Voor de pony dressuurruiters is het komende CHIO de laatste en beslissende observatiewedstrijd voor het Europees kampioenschap. Na de al verreden observatie in Tolbert en komende observatie in Exloo, mogen de beste acht combinaties zich in Rotterdam melden. CHIO Rotterdam blikt vooruit met kanshebbers Esmae Niessen, Isabella Karajkovic en Fabiënne Raijmakers.
Esmae Niessen is vijftien jaar en woont in het Limburgse Hulsberg. Ze heeft een één jaar oudere zus Feline die we ook kennen uit de paardensport. Esmae zit in de derde klas van het gymnasium en kan naast de paarden niets verzinnen waar ze ook graag haar tijd aan besteed. Isabella Karajkovic is ook vijftien jaar en woont in Woerden. Ze zit in het examenjaar van de mavo en heeft vier jongere broertjes en een zusje. Naast de paarden gaat ze graag naar het strand of een terras. Fabienne is met haar twaalf jaar de benjamin van het trio. Ze woont in Asten. Ze heeft een jonger broertje en zit in groep acht van de basisschool. Als ze niet met haar eigen pony bezig is, vindt ze het leuk om te helpen bij opa Piet en oma Dorry.
Toekomstplannen
De toekomstplannen van de jonge dames verschillen. Fabiënne: “Ik wil sowieso graag verder in de paarden en het liefst zo hoog mogelijk in de sport rijden. Het allerliefst zou ik dat op het bedrijf van opa en oma doen.” Isabella: “Ik zal altijd blijven rijden, zal nooit kunnen stoppen, maar ik zie mijn toekomst zeker niet in de paarden, ik wil in het vastgoed.” Esmae: “Ik wil net als Fabiënne ook in de paarden blijven, maar wel in een andere richting. Ik wil graag dierenarts worden met als specialisatie paarden. Daarnaast wil ik wel blijven rijden, ik denk dat ik zonder in een gat zou vallen.”
Eerste CHIO
Wat de dames gemeen hebben, is dat ze geen van drieën nog (bewust) op het CHIO geweest zijn. Ze kijken er alle drie naar uit. Fabiënne: “Ik hoop echt dat ik bij die acht zit die er mogen rijden. Als het zover is, zal ik overigens geen extra spanning hebben, het gaat zoals het gaat.” Isabella: “Dit is mijn laatste jaar bij de pony’s en ik ga van iedere minuut genieten. Dat zal niet zo moeilijk zijn in Rotterdam, want het concours staat bekend als een prachtige wedstrijd.” Esmae: “Ook ik hoop heel erg dat ik erbij zit. Als het zover komt zal er wel druk op zitten, gezien de reden dat je mag rijden, maar ik ga ervoor. Het is sowieso voor zowel mijn pony als voor mij een hele goede ervaring.”
Eerste observatie
De eerste observatie is al verreden, dat was medio april in Tolbert. Gevraagd wordt hoe het daar ging. Esmae: “De eerste dag ging erg goed! We scoorden meer dan 70 procent en hiermee werden we derde en beste Nederlander. De tweede dag konden we het fijne gevoel helaas niet vasthouden, maar in de kür hebben we Tolbert toch nog fijn af kunnen sluiten.” Isabella: “De eerste dag moest ik even inkomen, maar ik was niet ontevreden. De dagen erna kon ik me echt verbeteren en daar was ik heel blij mee. Het hoeft ook nog niet perfect te zijn, we zijn nog in de opbouwfase van dit seizoen.” Fabiënne: “Het ging goed. Mijn pony sprong op de laatste dag wel een keer om in de contragalop, waarschijnlijk had ik te veel wissels geoefend thuis. Toch was ik heel tevreden en op de laatste dag wonnen we zelfs de proef.”
Voorbereidingen
Terug naar het CHIO. Als Esmae, Isabella en Fabiënne definitief mogen rijden in het Kralingse bos. Gaan ze dan iets speciaals doen om zich voor te bereiden? Fabiënne: “Ik ga niets speciaals doen, voor mezelf niet en voor mijn pony niet. Wel blijf ik zoals altijd iedere week lessen.” Isabella: “Mijn pony en ik moeten het samen doen en ik ga dan ook zorgen dat we beiden zowel mentaal als fysiek fit zijn, dat is het belangrijkste.” Esmae: “Ik ga niets speciaals doen in de training, al train ik altijd wel bewust naar een wedstrijd toe. Wel zorg ik voor wat extra ontspanning voor mijn pony. We gaan een bosritje maken en ik ga eens zonder zadel rijden.”
Voorbeelden
Hebben de dames een voorbeeld? Esmae: “Ik heb veel respect voor ruiters die meerdere paarden op hoog niveau rijden, dat is voor mij ruitergevoel.” Isabella: “Voor mij is dat Cathrine Dufour, omdat ze heel harmonieus, maar toch met veel pit rijdt. Ik bewonder haar ook als persoon, niet alleen als amazone, omdat ze zo fijn met haar paarden omgaat.” Fabiënne: “Mijn voorbeelden zijn opa, omdat hij paarden zo fijn kan loswerken en Bert Rutten omdat hij elk paard fijn aan het lopen krijgt.”
Wakker voor maken
Iedereen heeft zijn of haar eigenaardigheden. Gevraagd wordt naar hun eigenaardigheden en waar ze voor wakker gemaakt kunnen maken. Fabiënne: “Ik kan niet stil zitten, ik wil altijd iets doen. Ik vraag dan ook 100 keer per dag aan mijn moeder wat het plan verder is. Regelmatig moet ik dan helpen in het huishouden om snel naar stal te kunnen, maar dat heb ik er voor over. Jullie kunnen me wakker maken voor een goede pony, springen of dressuur. Er kan er altijd één bij.”
Isabella: “Ik ben best bijgelovig. Als ik een goede wedstrijd heb gereden, wil ik de volgende keer zoveel mogelijk hetzelfde aan, tot mijn riem aan toe. Als het dan een keer niet goed gaat, is dat over en als ik wel weer goed rijd, begint het weer vanaf het begin opnieuw. Ik ben ook heel erg netjes. Mijn kledingkast en zadelkamer bijvoorbeeld, alles moet daar keurig zijn en recht liggen. Ik zie meteen als er iemand anders in is geweest, want niemand is zo erg als ik. Ja ik ben heel fanatiek, overal in eigenlijk. Je kunt me dan ook dag en nacht wakker maken om te trainen of om op wedstrijd te gaan.”
Esmae: “Als ik s avonds naar binnen ga vanuit stal, moet de stal van mijn pony altijd brandschoon zijn. Al ligt er maar één drol in, die moet eruit. Verder krijgt mijn pony veel suikerklontjes en op vaste momenten. Dit is echt heel erg en ik hoop dat jullie me nu nog serieus nemen. Als ik opstap, krijgt hij links en rechts en klontje en dit herhaalt zich als ik de ring in ga. Dit zowel thuis als op wedstrijd. Net als Fabiënne mogen jullie mij ook wakker maken voor een goed paard of goede pony.”
Do It My Way, First Hummer en Wrong is Right
Dan over hun pony’s, die alle drie in eigendom zijn. Esmae: “Mijn pony heet Strandgaards Do It My Way en is een elfjarige donkere vosruin van 1,44 m. Het is een hele aparte en zeker geen vriendjes met mijn vader. Je kunt het irritant of grappig vinden, maar als je langs loopt, probeert hij je zachtjes te bijten. Ook blijft hij staan voor suikerklontjes en wil hij niet de vrachtwagen op voor er een andere pony in staat. We hebben hem sinds anderhalf jaar.”
Isabella: “Mijn pony heet First Hummer en is een dertienjarige palomino ruin van 1,48 m. We hebben hem sinds vier jaar. Als ik naar stal ga, krijgt hij altijd een gesneden appel en iedere avond krijgt hij slobber wat hij heerlijk vindt. Als hij op de poetsplaats staat, kijkt hij altijd heel ondeugend, maar hij is heel werkwillig en heel lief.”
Fabiënne: “Mijn pony heet Wrong is Right. Het is een zevenjarige valk ruin van zeven jaar. Mijn moeder heeft hem als jaarling gekocht en ik heb hem zelf opgeleid. Hij is heel lief. Het is een persoonlijkheid, maar hij wil graag werken en ik vind hem geweldig.”
Einde ponytijd
De minst leuke vraag volgt. Niet leuk, maar wel realistisch gezien de leeftijd en groei van de meiden. Als ze hun pony’s ontgroeid zijn, wat dan? Fabiënne: “Ik wil mijn pony zo lang mogelijk houden, maar als ik te oud voor hem ben, zal hij wel verkocht worden.” Isabella: “Hoe moeilijk ook, Hummer zal niet doorgaan naar een volgende generatie en volgend jaar te koop komen. Dit is namelijk mijn laatste jaar bij de pony’s. Mijn super star …… Het is moeilijk, maar beter voor hem, het is een pony die wil werken. Maar hij gaat alleen maar weg naar een heel, heel goed baasje.” Esmae: “Ik hoop dat ik stop met groeien zodat ik volgend jaar ook nog bij de pony’s kan rijden. Daarna zal ook hij verkocht worden.”
Respect voor pony
De amazones mogen het gesprek zelf afsluiten. Isabella: “We rijden op hoog niveau en onze pony’s zijn onze atleten. Ik vind het dan ook heel belangrijk dat we respect voor ze hebben en er alles aan doen om ze gelukkig te maken en houden.” Esmae: “Ik wil graag mijn pony in het zonnetje zetten. Hij is geweldig terwijl ik er eerst niet eens op wilde. We gingen naar meerdere pony’s kijken en ik vond hem een lelijk eendje, dik en klein. Toen ik hem echter toch uitprobeerde, was ik meteen om. Het is een mega werkwillige, bewerkbare en getalenteerde pony. Hij verbetert nog elke dag en ik ben mega dankbaar voor alles wat hij mij geeft.” Fabiënne: “Ik wil het CHIO Rotterdam graag bedanken. Voor het feit dat zij aandacht aan de ponyobservatie geven en mij gekozen hebben voor dit gesprek.”
Bron: CHIO