Laurens is weer terug op internationaal niveau met Ulysses la Haya (v. Gribaldi), na het wegvallen van Hexagon’s Ollright (v. Rubiquil), en Dinja rijdt de sterren van de hemel met de AES-hengst Duvals Capri Sonne JR (v. Rhodium), met wie ze alle kwalificatiewedstrijden in de hengstencompetitie dik won.
Laurens van Lieren, je bent nu al weer een tijdje terug op internationaal niveau. Is dat wat je toch graag wilde?
Ja, dat is absoluut wat ik wil; de echte top bereiken, maar daar heb je wel het juiste materiaal voor nodig. Mijn grootste doel is het ontwikkelen van mijn vakmanschap en expertise. Daarnaast heb ik als persoonlijk doel om de absolute wereldtop te bereiken als ruiter.
Je werkt samen met Dinja van Liere en je traint haar ook. Hoe is zij als amazone?
Ze is heel fanatiek en gaat vol overgave ergens voor. Haar paarden zijn altijd heel fijn na te rijden en voelen heel licht aan. Ze kan ze ook heel mooi van de grond laten lopen en spectaculair laten draven. Dat is echt haar ding. Ze is ook heel goed in het voorstellen van jonge paarden. Dinja is wel een enorm Penny-meisje. Ik ken niemand die zoveel knuffelt, kusjes geeft en trucjes leert aan haar paarden. Op zich een heel goede eigenschap, want de paarden zijn wel echt op haar gericht. Dinja beschikt absoluut over de kenmerken om zich te ontwikkelen tot een topper. Het is een lange weg, maar ze heeft veel talent.
Dinja van Liere, waarin heb je je het sterkst ontwikkeld de laatste jaren?
In het paarden opleiden vanaf het moment dat ze zadelmak zijn, tot aan de Grand Prix. Ik heb ze sneller voor elkaar in de training en kan ook sneller naar een hoger niveau toewerken. Voor mij is Capri het helemaal. Ik ben ervan overtuigd dat als je echt in een paard gelooft, je dat paard ook echt verder kunt brengen. Ik hoop dat ik ooit nog een keer zo’n paard als Capri tegen kom en dan misschien een keer het WK in Verden kan winnen. Natuurlijk is het een droom om ooit op de Olympische Spelen te rijden.
Wat leer je van Laurens?
Natuurlijk leer ik heel veel technische dingen van Laurens, maar wat ik vooral van hem leer is om het soms wat rustiger aan te doen. Ik ben best perfectionistisch en wil nog wel eens te snel gaan. Dan focus ik me te veel op één ding, zeker als iets niet lukt. Laurens kan dan op een positieve manier de lat voor mij lager leggen, zodat ik weer een goed gevoel heb. Thuis werkt Laurens zó veel aan de basis, dat ik me soms afvraag hoe hij een Grand Prix-proef op concours doorkomt. Zelf moet ik thuis wel een paar keer een proef doorrijden om te weten wat het struikelblok is, maar Laurens niet. Op concours valt de puzzel precies in elkaar. Heel knap hoe hij dat doet.