Op het Belgisch Equigala op maandag 20 januari werd onder andere ook de Belgian Breeders Bonus uitgereikt, een waardering voor de fokkers van de springpaarden die het afgelopen jaar het meeste prijzengeld bij elkaar sprongen. Wim Impens, de fokker van King Edward, ging vorig jaar met de hoofdprijs aan de haal en eindigde ook dit jaar in de top drie. Belgian Horse Hub ging bij Cyor Stables op bezoek, waar Impens en King Edward na vijftien jaar herenigd werden en waar ook ruiter Henrik von Eckermann aan het woord kwam.
In 2010 werd een klein, veelbelovend hengstveulen in de stallen van Wim Impens geboren. Hij verkocht het hengstveulen achttien maanden later. Elf jaar later zag hij de door hem gefokte King Edward op de Olympische Spelen goud winnen. “Ik heb Henrik al wel eens ontmoet op een wedstrijd, waar hij de tijd nam voor een leuke babbel. Maar om hier nu rond te lopen, en vooral om King Edward van zo dichtbij terug te zien, dat doet me echt iets”, vertelt Impens.
Klein van stuk
Henrik von Eckermann vergelijkt King Edward met veel liefde met een teckel. “Hij heeft korte benen, maar een enorm groot hart. Omdat hij erg breed is, een zeer ruime galop heeft en over een enorme sprongkracht beschikt, lijkt het alsof je op een gigantisch paard rijdt. Maar hij is ook enorm lief en zacht. Die balans tussen voorzichtigheid en onverschrokkenheid, dat vind je bijna nooit. Hij wil altijd naar de andere kant, wat er ook voor hem staat.” Impens vult aan: “Hij is klein, maar heeft een sterk karakter, iets wat veel paarden uit zijn lijn delen”.
Hoogtepunt
Fokker en ruiter beschouwen het WK in Herning als het hoogtepunt van King Edwards carrière. “Daar moet je zoveel dagen op topniveau presteren, en hij deed het allemaal zonder fouten. King Edward had niet één balkje, dat is ongelooflijk. Maar eigenlijk is elke dag met hem een hoogtepunt. Hij heeft zo’n cool karakter, ook op stal. We proberen hem hier zoveel mogelijk in de watten te leggen en echt van hem te genieten”, vertelt Von Eckermann. Ook voor Impens was Herning onvergetelijk. “Mijn vader maakte dat moment nog mee, net een week voor hij overleed. Dat maakt het extra bijzonder.”
Eigen postzegel
King Edward is niet alleen een legende in de sport, maar ook een icoon in Zweden. : “Ik krijg wel eens bezoek van Zweedse King Edward-fans. Hij staat er zelfs op een postzegel”, vertelt Impens lachend. “Hij heeft ook wel een geweldige naam die mensen intrigeert en perfect bij hem past. In Zweden verwijst de naam ook naar een aardappelras. Maar die betekenis bestaat niet voor mij. Voor ons is ‘King Edward’ een paard en niets anders.”
Opleiding essentieel
Impens ziet zichzelf, ondanks zijn successen als fokker van King Edward, niet als groot paardenfokker. “Mensen denken nu dat ik een geweldige fokker ben, maar minder dan 1% van de paarden wordt écht uitzonderlijk. Het blijft een gok.” Von Eckermann voegt daar aan toe: “Daarom fok ik dus niet. Ik heb niet het geduld voor die kansen. Zonder topfokkers zoals Wim zouden wij onze sport niet kunnen beoefenen. Het is ook essentieel dat jonge paarden correct worden opgeleid. Niet te snel of te hard, maar met de tijd en zorg die ze nodig hebben. Anders maakt het niet uit wat voor geweldige paarden iemand zoals Wim fokt. Als ze niet de juiste training krijgen, hebben ze geen schijn van kans.”
Bron: Persbericht