De grote kwaliteit die het Holsteiner stamboek heeft, is dat ze dicht bij de sport staan. Dat maakt dat hun paarden erg gewild zijn in de handel. Veel van hun hengsten worden door het Verband in de sport gestimuleerd en dat is belangrijk, want over het algemeen komen de beste nakomelingen van hengsten die zelf op topniveau in de sport hebben gepresteerd.
Holsteinse fokkers richten zich veelal meer op de oudere, bewezen hengsten. Dat komt omdat hun markt zich meer op de export richt. Klanten willen nakomelingen van voor hún bekende hengsten. In Nederland is de markt meer op het binnenland gericht en zijn we op zoek naar wat nieuws.
De laatste jaren waren ze in Holstein op zoek naar nieuwe topverervers. Met de inzet van een hengst als Casall is het zeker gelukt de paarden in een modern jasje te steken zonder toe te moeten geven op dat wat hun visitekaartje vormt: kracht en techniek. Ook van Diarado hebben we voorbeelden gezien waarbij dat goed gelukt is. Ze lijken dus steeds meer afstand te doen van het ‘oude type’. Holsteiners hoeven niet per se meer een enorme kap en dat bekende ‘knietje’ te hebben, ze bewegen zich fatsoenlijk zonder hun springcapaciteiten te verliezen. Dat zien we aan een kampioen als de Quidam. Ze lijken steeds meer op moderne sportpaarden zoals elk ander.
Hun fokkerij gaat dus zeker de goede kant op. Ook op het gebied van gezondheid, wat inherent is aan duurzaamheid. Achilleshiel blijft de smalle bloedvoering. Men is zich zeker van dit nadeel bewust en staat de laatste jaren duidelijk meer open voor nieuwe bloedinbreng, maar de achterban van het stamboek is wat verdeeld. Een deel blijft conservatief op dit punt. Door te blijven kijken naar hengsten die de internationale sport domineren, halen ze over het algemeen wel het juiste binnen.
Als ik aan springpaardenfokkerij denk, denk ik aan Holstein. Zij hebben een jarenlange traditie op dit gebied. Dat is ook de reden dat er bijvoorbeeld zoveel Nederlanders naar Neumünster trekken om de hengsten te bekijken. Wij zijn sowieso meer geneigd over de grens te kijken dan onze Oosterburen. We kijken ook naar andere stamboeken, maar de traditie is veel minder lang bij bijvoorbeeld het OS of in België, die zeker heel goed op weg zijn. Daarbij moet ook Frankrijk genoemd worden, zij maken een sterke inhaalslag.
Eén van de zaken die ik de Holsteiners op het hart gedrukt heb, is het weglaten van de strijklappen bij het vrijspringen. Het was jammer dat veel hengsten door het aanbrengen van de beschermers om de achterbenen zodanig geïrriteerd waren, dat dit het vrijbewegen en vrijspringen soms negatief beïnvloedde. De paarden zijn dan moeilijk te beoordelen en het is nog moeilijker in te schatten of je ook krijgt wat je ziet. Ze kunnen hun kwaliteiten ook zonder strijklappen tonen, daar ben ik niet bang voor.
Paul Hendrix, paardenhandelaar uit Kessel
Deze column verscheen vrijdag 9 november 2012 in De Paardenkrant.