Ga naar hoofdinhoud

Sop en kool

Paul Schockemöhle zei al eens – en veel springruiters beaamden het: ‘Dressuur is de pest voor je karakter’. Sinds iemand een rechte lijn omschreef als de kortste verbinding tussen twee punten, hoorde ik geen rakere typering. Let wel: met dressuurmensen zelf is dus niets mis, maar ze leven nu eenmaal in een subjectief milieu. En in hun sport gaan ze daar naar leven.


Ik denk dat het daar ook door komt dat dressuurpaarden zich veel vaker verstappen of aantikken dan andere paarden. Ook de hoefzweer, de dekbok en de laadklep staan regelmatig paraat om dressuurpaarden tijdelijk uit te schakelen. Springpaarden jenzen elk weekend over 1,60 m-parcoursen, menpaarden kletteren als gekken door de marathon, eventers duiken met geweld de waterbak in, maar toch is het heel vaak een dressuurpaard dat zich daags voor het kampioenschap of op weg naar de ring net even verzwikt.

Gelukkig is het dan meestal niet erg. Geen aanhechting van de tussenpees of zo. Ernstige blessures komen vaker voor bij alle andere paarden dan bij dressuurpaarden. Althans, als je de berichten over hoefzweren en laadkleppen mag geloven.

In het verleden heeft de KNHS meerdere keren moeten ingrijpen om de sfeer in het dressuurkamp weer boven het vriespunt te krijgen. Rond de selectie voor het EK werd het weer eens wat minder gezellig in dressuurland. Adelinde Cornelissen en Daniëlle Heijkoop zijn boos op de bondscoach. Beide amazones kwamen in 2015 precies één keer aan de start. Noch die ene Grand Prix-proef van Adelinde in Rotterdam, noch die van Daniëlle in Ermelo bood hoop op EK-selectie. Toch moest de bondscoach het ontgelden.

Toen Daniëlle Heijkoop op de eerste dag van het NK de ring had verlaten, liep ik naar Patrick van der Meer toe met de mededeling: het land heeft je nodig. Wim Ernes dacht daar toen nog anders over en wilde het oordeel van dierenarts Jan Greve afwachten. Terwijl één ding zeker was: Heijkoop en Siro zouden zich vóór de inschrijving van de EK-teams niet meer onder wedstrijdomstandigheden kunnen laten zien. Het was letterlijk vijf voor twaalf, twee dagen later moest Ernes zijn team bekend maken. En terwijl Daniëlle Heijkoop nog in het ongewisse verkeerde, liep Patrick van der Meer zondag al rond voor de teampresentatie.

Misschien heeft bondscoach Ernes niet op de toppen van zijn kunnen gecommuniceerd. Maar wat is er nou werkelijk aan de hand? Siro N.O.P. en Parzival N.O.P. zijn gewoon niet EK-fit. Voor de rest is het sop de kool niet waard.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])

Deze column verscheen woensdag 29 juli 2015 in De Paardenkrant. Geen abonnee van De Paardenkrant? Sluit dan hier een (online) abonnement af.

20 reacties op “Sop en kool

  • H. Hegeman

    De bewering dat dressuur de pest is voor je karakter neem ik uit de mond van mijnheer Schockemohle met een dikke korrel zout. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten, zal ik maar zeggen. Dressuur is wel een sport die ongelooflijk veel precisie eist, zeker op top niveau. En daarvoor zijn bepaalde menselijke eigenschappen nodig die bepalen of iemand een topper wordt of minder.Een daarvan is dat je een lange adem moet hebben. En als je dan eindelijk bent waar je wil zijn, vraagt het nog meer adem om daar te blijven. Als dat dan op een bepaald moment niet (meer) lukt is dat teleurstellend. Heel begrijpelijk en menselijk.
    Ik heb nergens gehoord of gelezen dat beide dames die nu niet mee kunnen naar het EK (wat voor beiden persoonlijk een ramp moet zijn) zich over de keuze van de bondscoach negatief hebben uitgelaten. Ze zijn, heel begrijpelijk, heel verdrietig en dat mag ook! Ook dat hoort bij de sport. Wie dat niet begrijpt, en wie daar net als D.W. Rosie nu een negatief oordeel over velt, toont weinig empathie.

  • Renata

    Dan heb je onder een rots gelegen, H. Hegeman. Van Adelinde is zelfs nog op de nationale televisie geweest.

    Danielle: http://www.dehoefslag.nl/tag/danielle-heijkoop
    Adelinde: http://nos.nl/artikel/2048796-cornelissen-en-parzival-staan-buitenspel.html

    Zou deze links maar eens even bekijken.

  • Irene

    Snap dat ze er moeite mee hebben, maar andere kant heeft hij veel keus en ik denk dat er voor iedereen meer rust is en daardoor waarschijnlijk een betere voorbereiding als het team wat langer van tevoren bekend is. De top is breder geworden en daarmee is het ook niet vanzelfsprekend dat mensen in het team zitten. Er moet nu meer voor gestreden worden en de bondscoach hoeft niet te “gokken” of bepaalde paarden fit zullen zijn.

  • eddy crul

    1/”Dressuur is de pest voor je karakter” wie kan mij dit eens uitleggen aub ? Met dank bij voorbaat.
    2/” maar ze leven nu eenmaal in een subjectief milieu. En in hun sport gaan ze daar naar leven.”Ik zou dit willen nuanceren,de meesten zijn er naar gaan leven, de meelopers, de afgod aanbidders ,de helden- makers, de oneerlijken enz. En daardoor is het verschrikkelijk misgelopen in de dressuur mede door het overnemen van de macht door het commerciële circuit en het zwakke bestuur. Zo erg zelfs dat het minstens één generaties zal duren om dit recht te zetten.Daarvoor zullen moedige mensen nodig zijn. Misschien kunnen we daar rekenen op de heer Wim Ernes.
    3/Ja, en het verstappen enz. van dressuurpaarden,daaruit blijkt duidelijk dat de top denkt dat ze aan de dressuurliefhebbers alles kunnen wijsmaken.Zegt dit iets over het niveau van de de massa dressuurliefhebbers? Trouwens niet alleen de uitvluchten,bijna alles dat uit de mond van de top wordt gecommuniceerd is goed voor het kindercircus of voor een goedgelovigen kindershow.
    4/Als Belg is de samenstelling van de Nederlandse ploeg niet mijn zaak,laat mij toch toe te zeggen dat ik vermoed dat de heer Wim Ernes een moeilijke en moedige beslissing heeft genomen.Maar waarschijnlijk inderdaad niet op de top van het’ recht voor de raap’ heeft gecommuniceerd.Maar velen weten hoe moeilijk dit ook is. vr gr EC gewoon mijn mening waarmede ik geen enkele dressuurliefhebber heb willen kwetsen.

  • Bianca Schoenmakers

    Als de dressuursport niet het humeur verpest, zoals al door verschillende ontkent wordt, is dan gewoon het type dressuurmens zo zuur? Want zeg nou eerlijk, de sfeer is op dressuurwedstrijden van alle niveaus toch soms om te snijden!
    Of het aan de tak van sport ligt weet ik niet, maar het lijkt er behoorlijk op dat Martin Lips en Rob Ehrens het een stuk makkelijker hebben dan Wim Ernes. In de verschillende media in ieder geval wel.
    Verder ga ik niet op de inhoud in, omdat ik me te weinig verdiep in de dressuur topsport om er een mening over te hebben. Maar ik blijf wel mooi genieten van de vriendelijke discussies die hier en elders op sociale media tussen de goedgehumeurde dressuur liefhebbers steeds weer ontstaat!

  • Peter van de Pasch

    100 punten Bianca. Ik ben blij dat we onze ezels over de hindernissen kunnen jagen

  • Ellen Kleywegt

    En zo is het!

  • Frans Berings

    Ook ik moest aan die uitspraak van Paul Schockemöhle denken na het lezen van een interview met een Jeugd top dressuuramazone die op de vraag van wie ze het meest geleerd had antwoordde met het noemen van de naam van de toenmalige bondscoach Dhr. Kochel en het internationale jurylid Dhr.J. Peters.
    Enkele weken daarvoor was ik toevallig getuige van een interview met Jenny Zoer toenmalig internationaal top springamazone, die dezelfde vraag voorgelegd kreeg. Haar antwoord luidde Bertha ? de naam van de instructrice van de ponyclub waar zij als klein kind begonnen was.
    Ik vond dat Paul Schockemöhle wel degelijk gelijk had!

  • eddy crul

    Beste Bianca Schoenmakers,goed geschreven,en waarschijnlijk heb jij onbewust mijn vraag beantwoord.Als uw reactie betekent dat “dressuur de pest is voor uw karakter” wil zeggen, dat dressuur het humeur van sommige dressuurliefhebbers verpest, dan is dit wel degelijk zo.Wat Paul Schockemöhle dan met karakter bedoelt is mij volstrekt onduidelijk.De mensen die er hun goed humeur mee verliezen zijn wel degelijk diegene die inzien dat het met de dressuur reeds vele jaren de verkeerde kant op gaat.Er heeft zich een enorme scheefgroei ontwikkeld in de dressuur die nog nauwelijks recht te zetten is.Om langs om meer dressuurliefhebbers uiten hier dus hun ongenoegen.Ik zou zo zeggen,geniet er verder met volle teugen van.
    vr gr EC

  • Martina

    Ben het helemaal met de Hr. Crul, Bianca en Irene eens. Wat een sfeertje bij de dressuur tegenwoordig. Een diepvries is er niets bij, alhoewel het niet allemaal ijskonijnen zijn. Maar ….dressuur is de pest voor je karakter ??? Is de Hr.Schockemohle gelijk gaan springen dan toen hij begon met rijden ?????Heeft toch ook gewoon “dressuur ” gereden in het begin ????

  • eddy crul

    Beste Frans Berings, U zegt en ik citeer “Ik vond dat Paul Schockemöhle wel degelijk gelijk had!” Dan bent u misschien de geschikte man om mij eens uit te leggen waarom Paul Schockemöhle het woordje karakter gebruikt.Ik wil niet interessant doen ,maar ik begrijp die uitspraak van Paul Schockemöhle niet. Had hij nu gezegd “dressuur is de pest voor uw humeur” dan had ik deze reactie niet moeten schrijven.met vr groet EC.

  • Peter

    Leuk stukje. Meneer Rosie mag soms een azijnpisser zijn, deze keer hulde voor zijn heldere bijdrage. Niet goed is niet goed, het beste team moet naar het EK.

  • Frans Berings

    Beste Eddy,
    Wat ik mij herinner is de uitspraak “Dressuur bederft karakters” door Paul Schockemöhle gedaan tijdens de olympiade in Atlanta 1996. In die tijd gelezen in ‘De Hoefslag” Ik weet niet meer in welke context zijn uitspraak stond, en of dit de juiste vertaling was van de woorden die Schockemöhle gebruikte, maar dit is me altijd bijgebleven, en daar denk ik nog regelmatig aan terug.
    Wat ik wilde aantonen is dat de toen 16 a 17 jarige dressuur wedstrijdamazone een kind nog, een berekenend antwoord gaf waarmee zij waarschijnlijk in een goed blaadje wilde komen bij de bondscoach en het jurylid, om daar zo haar voordeel mee te doen.
    De springamazone, die in die tijd ook les kreeg van de toenmalige bondscoach Dhr.H.Horn gaf gewoon een eerlijk antwoord en gunde de onbekende verenigings instructrice die de goede basis gelegd had alle eer.
    M.v.gr.
    Frans

  • DOede Wiersma

    ik ben al jaren een groot fan van Adelinde Cornelissen.
    Wat een persoonlijkheid, wat een rolmodel voor jonge sporters.
    Maar al vijf jaar vraag ik me af, waarom houdt ze zo vast aan Parcival.?
    Waarom niet de kaarten zetten op een opvolger voor dit paard dat het niet verdient om af te gaan na een superieure carrière.
    Hoe vaak zag ik het niet dat vasthouden aan iets dat zijn tijd heeft gehad.

    Doede Wiersma leeuwarden

  • Geurt

    Geweldige analyse Hr Rosie. Het is de bondscoach die bepaalt en niemand anders. Ik heb beide paarden zien lopen dit jaar, voldoen niet aan de eisen. Ruiters//amazones jullie zijn professional of niet!!!!!

  • Tom Goethals

    Dressuur is een ZIEKTE !!!! Een vuile vriendjes politiek. Met paarden die van jongs af naar de kl**** gereden worden door ruiters die mee willen doen bij de “grote jongens”. En de flopruiters (sorry, moest top zijn) die hun status willen behouden zien. 90% van de paarden vanaf 4j tot en met Gr. Prix lopen op de voorhand. Maar als je naam hebt dan is er niet één jurylid die je daar voor bestraft. Ben je maar een kleine vis in de dressuurwereld dan staat je protocol er vol van.

  • marcel dufour

    Dat is nu eenmaal het lot van jurysporten waar het minstens zo belangrijk is dat je juryleden in je zak krijgt als de prestatie op zich. Omdat het zo subjectief is krijg je vanzelf dat er iedere keer weer veel discussie is over de uitslagen en de daaraan gekoppelde plaats op ranglijsten en lijstjes van bondscoaches.
    In de springsport is het simpel, als je foutloos bent en de snelste kan iedereen zien dat je de winnaar bent, ongeacht de mate waarin je de juryleden en/of coaches hebt gefêteerd of geïntimideerd.

  • eddy crul

    Dag Frans, bedankt, Reeds lang wil ik iets schrijven over de club ” De gatlikkers van de jury”.Die club bestaat zowel op het internationaal niveau als op het nationale niveau,alleen zijn er wat detail verschillen in de manier van werken.Ook deze scheefgegroeide situatie moet rechtgezet worden.En het initiatief zal niet komen van het FEI en/of de federaties.Ik begrijp niet dat de meeste deelnemers die niet tot die club behoren dit allemaal blijven pikken.Mochten alle rechtgeaarde dressuurliefhebbers die niet tot die club behoren, duidelijk laten blijken dat ze deze vervalste dressuurwereld niet meer pikken,dan kunnen ze binnen kort wedstrijden organiseren met max drie à vijf deelnemers.Misschien zal er dan enige reactie komen vanuit het FEI en de federaties.Zolang we met zijn allen meelopen als te slachten lammeren en alles aanvaarden en mee betalen zonder protest, zal er niets veranderen.Toen ik vele jaren terug, samen met mijn dochter ,aan de dressuurwedstrijden begon, was één van de eerste zaken die mij tegen de borst stootte, het bestaan van die “Jurygatlikkers club” te moeten vaststellen.Toen heb ik meteen tegen mijn dochter gezegd: Tot die club zullen wij nooit toetreden,wat ook de gevolgen mogen zijn.Als wij een wedstrijd rijden wil ik de punten krijgen die we verdienen,NIET MEER EN NIET MIN.

  • H. Paerels

    Het is jammer dat de dressuur dusdanig is afgegleden dat het nu zo negatief in het nieuws is, zeer terecht overigens. Dressuur is überhaupt de basis voor álle disciplines.
    Het draagt er m.i. niet echt aan bij als dhr. Rosie zaken als de laadklep als “schuldige” aanwijst, zeg dan niets.
    De peesblessures aan de voorbenen bij dressuurpaarden zijn niet van de lucht. Hoe komt dat??
    Wel heeft dhr. Rosie zeker een punt als hij het heeft over de slecht gehumeurde dressuurruiters doorgaans.
    Maar ja, als we geen Happy Athletes zien in de ring, hoe kunnen we dan wel dressuurruiters verwachten die plezier hebben in wat ze doen?? Het één is een gevolg van het ander, lijkt mij.
    Ik ben het met veel mensen hier eens vwb hun mening over juryleden. Wel denk ik dat we niet iederéén over één kam mogen scheren, want héél af en toe (ja, niet zo vaak) kom je een jurylid tegen die wel begrijpt wat ze/hij doet. En dan kan het zomaar gebeuren dat de schenkelgangers bij haar/hem onderaan staan en de correct gereden paarden bovenaan, terwijl bij de buurman/-vrouw precies het omgekeerde gebeurt. Een verschil van zo’n 42 punten is dan het gevolg. Leg dat maar eens uit aan de ruiters in kwestie. ”
    Deze personen zijn bij hun eigen standpunten gebleven en hebben zich niet mee laten slepen met de nieuwe, moderne hype.
    Maar juist deze moedige mensen (waar dhr. Eddy Crul het ook al over heeft gehad) zijn voor mij de reden om ondanks het vele dressuurgeweld, letterlijk bedoelt, toch te blijven kijken, want heel af en toe kom je nog eens zo’n pareltje van een jury én een combinatie tegen. Dan is mijn dag weer goed.
    Ja, ze zijn er nog. Het is oogstrelend om een combinatie als een Petra van Esch te zien rijden en van harte hoop ik ook dat Jeanette Haazen zich weer kan gaan laten zien in de ring.

  • eddy crul

    Beste Tom Goethals,Het zijn over het algemeen de zogenoemde grote jongen en zogenoemde grote dames die de paarden naar de kilo lima’s rijden.en zeker de professionele dressuurstallen. Je wilt niet weten wat daar gebeurt.Op de uitzonderingen na natuurlijk. Voor de rest ben ik het wel mat jou eens.vr gr EC

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.