Ga naar hoofdinhoud

Dressuurloopgraven

Wayne ChannonWat is dat toch met dressuurmensen. Die kunnen nooit eens op een normale manier onenigheid met elkaar hebben. Verschil van mening neemt in dressuurland al gauw de vorm van oorlog aan.

Neem nou het voornemen van Matthias Alexander Rath om zich voortaan door Sjef Janssen te laten begeleiden. Daar waar hier toch echt sprake is van een volwassen Duitser die z’n eigen keuzes mag bepalen, leidde dit nieuws in Duitsland tot een fel offensief tegen alles wat afwijkt van de Duits-klassieke rijmethode. De aanhangers van deze school menen dat de enig juiste manier om een paard op te leiden aan het eind van de negentiende eeuw in perfectie is beschreven en enkele decennia later in officiële richtlijnen is vastgelegd. Maar ja, we zijn bijna anderhalve eeuw verder en ik ken een paar gouden medaillewinnaars die – met alle respect voor Steinbrecht – nog een modern hoofdstuk aan dat mooie oude boek hebben toegevoegd.

Fel is ook de actuele strijd om de macht in het FEI-dressuurcomité. Dat was ooit een uitzonderlijk conservatief, door oude juryleden bestierd bolwerk. Vervolgens onderging dit beleidsbepalend orgaan onder leiding van Frank Kemperman een behoorlijke make-over. Maar het resultaat was kennelijk niet naar de smaak van de International Dressage Riders Club, want ze willen nog veel meer dingen veranderen. En een eigen, herkenbare stem in het comité om dat te realiseren.

Wayne Channon moest dat geluid in het dressuurcomité gaan vertolken, vond de IDRC. Maar de Brit had de afgelopen jaren iets te fanatiek op de trom geslagen dat de jurering op de kop moet. Channon belichaamt de oppositie tegen het – volgens wetenschappers bevooroordeelde – systeem waarin juryleden nu moeten functioneren. En dus accepteerde de FEI de kandidatuur van Channon niet. Vervolgens vond ook de militante IDRC-voorzitter Kyra Kyrklund als kandidaat voor het comité geen genade in de ogen van prinses Haya en Frank Kemperman.

In plaats van de mondige kopstukken van de IDRC vond de FEI een onbekende Spanjaard bereid om in het dressuurcomité plaats te nemen. Waarna de IDRC hem niet als lid accepteerde. Waardoor de Spanjaard de IDRC niet kón vertegenwoordigen. En de FEI overging tot schorsing van de dressuurruiterclub. Een bizar besluit, dat resulteerde in een patstelling van dressuurloopgraven.

De FEI heeft de drammerige Wayne en de irritante Kyra nu buiten de deur weten te houden. Maar zal vroeg of laat een door de IDRC gedragen kandidaat binnen moeten laten.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])
Deze column verscheen dinsdag 6 maart 2012 in De Paardenkrant.

10 reacties op “Dressuurloopgraven

  • Abbie

    Gelukkig gaat al deze onzin ruimschoots voorbij aan het gros van de mensen die zich met de dressuursport bezig houden. De mensen die het gewoon voor hun plezier doen. Helemaal terecht ook.

  • Stephanie Kurvers

    Amen!

  • Jack

    Op zich niets vreemds in de topsport dus dit fenomeen is helemaal niet zo typerend voor de dressuursport. In topvoetbal hebben de haantjes Cruyff en Van Gaal ook een machtstrijd waardoor een hele club van de leg is. In de turnsport spant een turner een rechtszaak aan tegen de bond omdat niet hij maar zijn concurrent naar de spelen mag.

    Kortom: overal waar belangen zwaar wegen (lees: er veel geld omgaat) in de topsport wordt gekibbeld om de macht. Niets dressuursport dus, gewoon topsport.

  • H.Paerels

    Geachte heer Rosie, misschien wordt het tijd voor u, als Hoofdredacteur zijnde notabene, eens de hand in eigen boezem te steken.
    Veel hangt af van onze manier van communiceren. Voor een journalist geldt dubbel en dwars het belang van het ethisch aspect, naast normen en waarden. Wederzijds respect voor elkaars meningen heet fatsoen. Voor een journalist geldt vooral de objectiviteit van zijn artikel; dat mag best kritisch zijn, maar dan wel van beide zijden belicht. Iets wat hier geheel niet gebeurt.
    Juist ook in de journalistiek zien we de verloedering elke dag weer. Van de Telegraaf zijn we dat niveau gewend.
    De Paardenkrant daarentegen was altijd een objectief, integer nieuwsblad. Ja, wás.
    Objectieve berichtgeving mag kritisch zijn, maar mag nooít een persoonlijke mening weergeven, zoals dat nu wéér bij u het geval is. Jammer, u verspeelt zo uw krediet.
    Als voorbeeld wijs ik hier naar de wijze waarop u weinig respectvol spreekt over de aanhangers van de Duits Klassieke rijleer die hun ongenoegen hebben geuit over de keuze van A.M. Rath. Dat récht hebben zij en zij hebben dat op een correcte manier gedaan.
    Ú heeft daar, als warm aanhanger van Sjef Janssen, problemen mee. Dat is úw mening, dat mag, maar is puur journalistiek gezien, een m.i. incorrecte manier van berichtgeveing, er zit emotie in.
    Dit zijn aannames, oordelen, veroordelingen en verdraaingen, die een journalist -laat staan een hoofdredacteur van een krant die staat voor journalistieke onafhankelijkheid- nooit zou mogen maken, zeker niet onder de titel van hoofdredacteur.
    Dit is m.i. geen objectieve berichtgeving.

    Ja, en waarom ligt m.n. de dressuur zo onder vuur?
    Waar omstreden trainingsmethodes, die zelfs gouden medailles opleveren, toch toe kunnen leiden …

  • Zarah

    @ H.Paerels – definitie van een column (o.a.):

    •een kort stukje proza waarin de auteur spits en uitdagend zijn mening ventileert, meestal afgedrukt in een kolom.
    Gevonden op http://nl.wiktionary.org/wiki/column

  • H.Paerels

    Beste Zarah,
    Indien dhr. Rosie op een beschaafde manier zijn mening hier had geventileerd, had ík in ieder geval niet gereageerd.
    Lees zijn openingstekst eens en lees vervolgens hoe hij zélf anderen schoffeert.

  • tini

    Ik ben het geheel eens met de stelling van H. Paerels .

  • Karel de Lange

    Het zou Rosie sieren als hij zich eens in de FEI regels zou verdiepen en proberen te begrijpen hoe de dressuuruitvoering er uit hoort te zien.

    Dan zou hij vast niet opnieuw durven beweren dat aan het werk van Steinbrecht een modern hoofdstuk is toegevoegd.

    Tot zijn ontsteltenis zou hij zich dan realiseren dat het moderne hoofdstuk haaks op het werk van de grootmeester staat.

    Hij zou zich dan ook afvragen waar en waarom het mis is gegaan. Daarmee zou hij een belangrijke stap zetten die het welzijn en de kwaliteit van de paarden en de schoonheid van de sport ten goede zou komen.

  • AC

    Geachte meneer Rosie,

    weer zo’n stukie waar wij ook goed zonder hadden kunnen…

    Mvg,
    AC

  • Hilde N.

    Waar ken ik deze toonzetting toch ook al weer van, oh ja: van het artikel Man en paard van 14 februari jl. op deze site. Kennelijk heeft meneer Rosie niets geleerd van de reacties aldaar en het feit dat ook in het colums respectloos en insinuerend schrijven niet op prijs gesteld wordt.
    Nu weer worden Wayne Channon en Kyra Kyrklund op een manier beschreven als of meneer Rosie ze persoonlijk kent en er kennelijk minder positieve ervaringen mee heeft. Ik waag dit overigens te betwijfelen, en deze manier van schrijven vindt ik persoonlijke zeer onsportief en een website als horses.nl onwaardig. Krijgt allemaal een beetje hoog “Bokt” gehalte op deze manier…

    En nu eens minder respectvol van mijn kant: is dit nu een echte hoofdredacteur? Of misschien een zelfbenoemde die het in de echte journalistieke wereld niet heeft kunnen waarmaken? Naar mijn persoonlijke mening zijn dit meer pennevruchten van een gefrustreerd persoon; wellicht een onvervulde kinderdroom, mislukte sportieve frustraties of gewoonweg ordinaire afgunst, meneer Rosie? Ik zal de stukjes waar de naam van deze man bij staat in ieder geval niet meer lezen, zonde van de tijd en energie en van de commentaren steekt hij klaarblijkelijk weinig op.

    Meer een ‘gevalletje’ in de categorie “negatieve aandacht is ook aandacht”…

Reacties zijn uitgeschakeld.